Συγχώρεση

Υπέμεινα για πολλούς μήνες μια συμπεριφορά που με πλήγωνε και με υποτιμούσε. Έχω κι εγώ μερίδιο της ευθύνης αφού επέλεξα παρόλα αυτά να μένω με τον άνθρωπο αυτό. Εδώ και καιρό η συμπεριφορά του αυτή επιτέλους έχει πάψει. Είπα τέλος καλό όλα καλά, τα ξεχνάω όλα και τον συγχωρώ. Αλλά παρόλα αυτά, έτσι και στρεσαριστώ, ακόμα και για άσχετους με μας λόγους, μου βγαίνει μνησικακία και τον μέμφομαι για τα περασμένα και για το χρόνο που χάσαμε σε κόντρες και καβγάδες. Και δεν είναι ότι όσο καιρό υπήρχε το πρόβλημα καταπίεζα το θυμό μου και τον βγάζω τώρα. Κανονικά τον εξέφραζα και τότε, και με το παραπάνω. Δεν είναι ότι μου έχουν μείνει απωθημένα.
Αυτό που μου τη δίνει και με φοβίζει ταυτόχρονα είναι ότι, ενώ ξέρω ότι αυτή η μνησικακία είναι όχι μόνο άχρηστη αλλά και βλαβερή τώρα πια, σε συνθήκες στρες μου είναι πολύ δύσκολο να της αντισταθώ. Χθες παραλίγο να τα καταστρέψω όλα πάνω που επιτέλους φτιάξανε. Σε συνθήκες ηρεμίας ξέρω όλες τις λύσεις και τις απαντήσεις, και τις εφαρμόζω κιόλας. Αλλά σε συνθήκες στρες εξακολουθεί να με παίρνει και να με σηκώνει κυριολεκτικά. Και εμένα και το σύντροφό μου και τη σχέση μας.
Μου είπε κι ο ίδιος με αγανάκτηση και παράπονο, "την ξέκοψα, τι άλλο θέλεις πια;" Αυτό λέω μέσα μου κι εγώ: Γιατί δε μπορώ να πάω παρακάτω ξεκάθαρα και χωρίς πισωγυρίσματα; Μήπως το να τσακωνόμαστε εξαιτίας της συγκεκριμένης τύπισσας υποσυνείδητα μου έχει γίνει πια ο πιο οικείος τρόπος να "επικοινωνώ" μαζί του; Είναι ο φόβος μου για πιθανή επανασύνδεσή τους που με τρώει κάπου στο βάθος; Φταίει κάτι άλλο; Και όποιος κι αν είναι τελικά ο λόγος, πώς μπορώ να κρατάω τον εαυτό μου στις κακές στιγμές;

Από,τι κατάλαβα στην σχέση σας υπήρχε απιστία, υπήρχε τρίτο πρόσωπο. Αυτός θά έχεις ίσως ενοχές και θά προσπαθεί συνεχώς να σού αποδείξει την αγάπη του. Εσύ έχεις τραύμα από τά περιστατικά αυτά καί έχεις χάσει την εμπιστοσύνη σού. Ναι μπορεί νά τόν έχεις συγχωρέσει αλλά η καρδιά καί η ψυχή δεν ξεχνά. Πιστεύεις ότι μπορεί νά ξανά συμβεί, αντιδράς γιατί είσαι ακόμα πληγωμένη.
Αυτό που τώρα μάλλον περιμένεις είναι νά σού γιατρέψει τις πληγές που ο ίδιος σού δημιούργησε. Γίνεται όμως αυτό; Δεν ξέρω αν γίνεται.... Αν βρείς απάντηση πες μου καί μενα... [emoji17]

Δεν μπορείς να συγχωρήσεις τόσο απλά....όταν θες κάποιον πολύ.

Quote:

---

Originally Posted by ladybird12

Από,τι κατάλαβα στην σχέση σας υπήρχε απιστία, υπήρχε τρίτο πρόσωπο. Αυτός θά έχεις ίσως ενοχές και θά προσπαθεί συνεχώς να σού αποδείξει την αγάπη του. Εσύ έχεις τραύμα από τά περιστατικά αυτά καί έχεις χάσει την εμπιστοσύνη σού. Ναι μπορεί νά τόν έχεις συγχωρέσει αλλά η καρδιά καί η ψυχή δεν ξεχνά. Πιστεύεις ότι μπορεί νά ξανά συμβεί, αντιδράς γιατί είσαι ακόμα πληγωμένη.
Αυτό που τώρα μάλλον περιμένεις είναι νά σού γιατρέψει τις πληγές που ο ίδιος σού δημιούργησε. Γίνεται όμως αυτό; Δεν ξέρω αν γίνεται.... Αν βρείς απάντηση πες μου καί μενα... [emoji17]

---

Μάλλον μόνο ο χρόνος μπορεί να μας δώσει την απάντηση... Θέλω πάρα πολύ να το αφήσουμε πίσω μας όλο αυτό και να προχωρήσουμε. Εκείνος δεν δείχνει να έχει ιδιαίτερες ενοχές, είναι και εγωιστής και ισχυρογνώμων γενικά, αλλά το βασικό είναι ότι διόρθωσε στην πράξη το λάθος του, Από την άλλη, ο χαμένος μας χρόνος, κατά τον οποίο αυτός επέλεγε να έχουμε μια κάκιστης ποιότητας σχέση για να μη χάσει η "φίλη" του τα "προνόμιά' της ήταν πολύς. Και η εμπιστοσύνη οντως έχει χαθεί σε μεγάλο βαθμό.ειδικά βλέποντας ότι αυτή δεν παραιτείται τελείως, ούτε καν τώρα που υποτίθεται οτι έχει βρει άλλον. Μόνο το υφάκι και την πόζα της στις φωτογραφίες της να έβλεπες, θα καταλάβαινες πόσο θρασύ, αλαζονικό και χωρίς αναστολές άτομο είναι! Πραγματικά, το ΜΟΝΟ κοινό που έχει η πραγματική της εμφάνιση έξω στο δρόμο με τις ανελέητα επεξεργασμένες φωτογραφίες που ανεβάζει, είναι αυτό το αντιπαθέστατο υφάκι!

Συγχώρεση χωρίς διόρθωση από μέρους του άλλου και χωρίς να βάλει τέρμα σ αυτό που σ' ενοχλεί ή σου κάνει είναι μισό χέσιμο που λένε. Τη διόρθωση και το τέρμα πρέπει να τα απαιτήσεις. Αλλιώς μόνο με τη συγχώρεση θα σου μείνουν απωθημένα.

Quote:

---

Originally Posted by kopela93

Δεν μπορείς να συγχωρήσεις τόσο απλά....όταν θες κάποιον πολύ.

---

Αυτό βλέπω... και η ειρωνεία είναι ότι με τους καβγάδες σπρώχνω ακόμα περισσότερο τα πράγματα εκεί που δε θέλω και εκεί που θέλει η μέχρι πρότινος υπερ-προνομιούχα "φίλη". Η οποία, αντίθετα από εμένα, είναι από αυτές που ξέρουν να παίζουν τους άντρες, δε χάνει την ψυχραιμία της και ακολουθεί πιστά το σχέδιό της.

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Συγχώρεση χωρίς διόρθωση από μέρους του άλλου και χωρίς να βάλει τέρμα σ αυτό που σ' ενοχλεί ή σου κάνει είναι μισό χέσιμο που λένε. Τη διόρθωση και το τέρμα πρέπει να τα απαιτήσεις. Αλλιώς μόνο με τη συγχώρεση θα σου μείνουν απωθημένα.

---

Χε χε μ'αρέσει η παρομοίωση που χρησιμοποιείς :-) Αυτό ακριβώς θέλω να του συγχωρήσω: το ότι πλέον έκοψε αυτό που με ενοχλούσε. Αλλά υπάρχει η πίκρα για το χρόνο που χάσαμε ως τώρα, η απώλεια της εμπιστοσύνης γενικώς και η στάση της άλλης ειδικώς. Η οποία 1)τον είχε καψουρέψει άσχημα, 2)δεν παραιτείται και 3)δυστυχώς εξακολουθεί να υπάρχει στο επαγγελματικό του περιβάλλον. Όλα αυτά, καλώς ή κακώς, με δυσκολεύουν στο να κοιτάξω μπροστά.

Η τύπισσα υποτίθεται έχει μόλις κάνει νέα σχέση, και αντί να είναι μες στα μέλια με τον καινούριο, κάθεται και ανεβάζει στα social πικαρισμένα μηνυματάκια που απευθυνονται στο αγόρι μου. Του στυλ "εσύ έχασες, δε μ'ενδιαφέρεις πια" κλπ. Σκεφτείτε να την ενδιέφερε κιόλας!!!

Στην έκανε μία, σου ρίχνει στάχτη στα μάτια ότι "διορθώθηκε" (για να κερδίσει και χρόνο και την ησυχία του), θα στη ξανακάνει όταν ξανανοιώσει ασφαλής. Με την ίδια ή με άλλη, δεν έχει καμμία σημασία. Νόμος ανθρώπινης συμπεριφοράς (στο 99% των περιπτώσεων).

Το λάθος είναι δικό σου που δεν τον έστειλες από τη στιγμή που είσαι της μονογαμικής σχέσης.

Quote:

---

Originally Posted by ozric82

Στην έκανε μία, σου ρίχνει στάχτη στα μάτια ότι "διορθώθηκε" (για να κερδίσει και χρόνο και την ησυχία του), θα στη ξανακάνει όταν ξανανοιώσει ασφαλής. Με την ίδια ή με άλλη, δεν έχει καμμία σημασία. Νόμος ανθρώπινης συμπεριφοράς (στο 99% των περιπτώσεων).

Το λάθος είναι δικό σου που δεν τον έστειλες από τη στιγμή που είσαι της μονογαμικής σχέσης.

---

Αυτό που με έπεισε δεν ήταν τα λόγια του αλλά η μεγάλη αλλαγή στο ύφος και στη συχνότητα της επικοινωνίας τους όταν (καλώς ή κακώς) ψάχνω το κινητό του. Οι καθημερινές διαχύσεις και προστυχιές της αντικαταστάθηκαν από αραιές τυπικότητες και θέματα που αφορούν τη δουλειά. Και επίσης με ενθαρρύνουν τα ποστ της στα κοινωνικά δίκτυα που δείχνουν ότι προσπαθεί να χωνέψει τη χυλόπιτα με δήθεν ανωτερότητα. Το μερίδιο της ευθύνης μου για την επιλογή μου να μείνω μαζί του το αναγνωρίζω και το αναλαμβάνω, έστω κι αν είχα μόνο δύο επιλογές που καμιά δεν ήταν αυτό που πραγματικά ήθελα.

Σε αφηνω τωρα στον επομενο τον αχρηστο τον γκομενο που θα ερθει στη ζωη σου