Δυσκολία στην κατάποση

Καλησπέρα σε όλους και σε όλες!
Όλα ξεκίνησαν πριν από 2 μήνες πνίγηκα άσχημα με μία τηγανιτή πατάτα...ενώ έτρωγα γέλασα και στραβοκαταπια άσχημα...με αποτέλεσμα αυτό ήταν...μου ξύπνησε ανάμνηση από το παρελθόν μου... Όταν ήμουν μικρή από την λαιμαργία μου πήγα να πνιγώ από ένα κομμάτι χταπόδι ενώ τρώγαμε με τους γονείς μου έφραξε ο λαιμός μου και να ναι καλά η μητέρα μου που με έσωσε!!! Από τότε δεν ξαναεφαγα χταπόδι ( όσο και να μου αρέσει δεν το επιχείρησα). Μετά από τον πνιγμό με την πατάτα με έπιασαν τα ψυχολογικά μου ότι δεν μπορώ να καταπιω και το σκέφτομαι τόσο πολύ κάθε φορά που πάω να φάω κάτι και έρχεται η στιγμή να καταπιω πάντα με ένα ποτήρι νερό δίπλα... Είναι καθαρά ψυχολογικό το έχω συζητήσει και με τον ψυχολόγο μου...Μου ξύπνησε μία κακιά μνήμη από το παρελθόν... Σας έχει τύχει και εσάς κάτι παρόμοιο;;; ( Και να πω ότι δεν πεινάω θα ναι ψέμα αλλά είναι η φοβία μου ακόμα ). Περιμένω να δω είχε κάνεις παρόμοια εμπειρία. Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας

Μια φορά πήγα να πνιγώ με ψωμί. Τα είδα όλα για μερικά δευτερόλεπτα πάλι καλά κράτησε λίγο. Δεν ήταν κανείς στο τραπέζι. Σηκώθηκα και πήγα να ζητήσω βοήθεια από αυτόν που ήταν πιο κοντά εκείνη την ώρα. Μέχρι να φτάσω, είχα καταφέρει να καταπιώ και λύθηκε το πρόβλημα μου. Το να κόβεται ο αέρας σου, είναι πολύ τρομακτικό. Μετά έψαξα στο ίντερνετ πως να απελευθερώσω τη δίοδο αέρα σε περίπτωση που ήμουν μόνη. Γενικά είναι πολύ αγχωτικό. Να τρως χαλαρά και ήρεμα. Καμιά φορά μπορεί να τύχει στον καθένα μας. Δεν είναι να παίζεις με αυτά. Είναι αρκετά τρομακτικό.
Μάσα αργά και με το πάσο σου. Σκέψου πόσο γρήγορα τα έχουμε κάνει όλα. Γρήγοροι ρυθμοί παντού, στη ζωή, καταλήγουμε να μην απολαμβάνουμε τίποτα. Δε θέλει άγχος. Ούτε βιασύνες. Η διαδικασία του φαγητού είναι κάτι καθημερινό και αναγκαίο και οκει μπορεί να καταντάει βαρετό ειδικά αν είναι οι ίδιες συνταγές, αλλά είναι λίγος χρόνος από την ημέρα μας που πρέπει να γίνεται χαλαρά και να μην έχουμε κινητό δίπλα μας ούτε τηλεόραση. Δέκα λεπτά παίρνει, πόσο; Δεκαπέντε; Είκοσι; Πόσο;
Αν μασάς καλά και το πολτοποιείς δε θα έχεις να φοβάσαι για τίποτα.

Quote:

---

Originally Posted by kopela93

Μια φορά πήγα να πνιγώ με ψωμί. Τα είδα όλα για μερικά δευτερόλεπτα πάλι καλά κράτησε λίγο. Δεν ήταν κανείς στο τραπέζι. Σηκώθηκα και πήγα να ζητήσω βοήθεια από αυτόν που ήταν πιο κοντά εκείνη την ώρα. Μέχρι να φτάσω, είχα καταφέρει να καταπιώ και λύθηκε το πρόβλημα μου. Το να κόβεται ο αέρας σου, είναι πολύ τρομακτικό. Μετά έψαξα στο ίντερνετ πως να απελευθερώσω τη δίοδο αέρα σε περίπτωση που ήμουν μόνη. Γενικά είναι πολύ αγχωτικό. Να τρως χαλαρά και ήρεμα. Καμιά φορά μπορεί να τύχει στον καθένα μας. Δεν είναι να παίζεις με αυτά. Είναι αρκετά τρομακτικό.
Μάσα αργά και με το πάσο σου. Σκέψου πόσο γρήγορα τα έχουμε κάνει όλα. Γρήγοροι ρυθμοί παντού, στη ζωή, καταλήγουμε να μην απολαμβάνουμε τίποτα. Δε θέλει άγχος. Ούτε βιασύνες. Η διαδικασία του φαγητού είναι κάτι καθημερινό και αναγκαίο και οκει μπορεί να καταντάει βαρετό ειδικά αν είναι οι ίδιες συνταγές, αλλά είναι λίγος χρόνος από την ημέρα μας που πρέπει να γίνεται χαλαρά και να μην έχουμε κινητό δίπλα μας ούτε τηλεόραση. Δέκα λεπτά παίρνει, πόσο; Δεκαπέντε; Είκοσι; Πόσο;
Αν μασάς καλά και το πολτοποιείς δε θα έχεις να φοβάσαι για τίποτα.

---

Απλά ξέρεις είναι αυτό που έχεις ζήσει και σε έχει τρομάξει για τα καλά και σου έχει αφήσει τόσο κακή ανάμνηση και από το παρελθόν....δεν λέω τρώω κανονικά το μασάω αρκετά το φαγητό αλλά το σκέφτομαι πάρα πολύ νομίζω ότι θα κολλήσει πάλι κάτι στο λαιμό ή κάποια τροφή θα μου κολλήσει και δεν θα κατεβαίνει ούτε με νερό...είναι τρομακτικό αρκετά.... προσπαθώ εκείνη την ώρα να με χαλαρώσω να αποσπάται η προσοχή μου και να μασάω καλά...που θα πάει πιστεύω να μου φύγει όλο αυτό γιατί πριν πνιγώ σαν γλάρος τα κατέβαζα όλα....

Quote:

---

Originally Posted by enya12

Απλά ξέρεις είναι αυτό που έχεις ζήσει και σε έχει τρομάξει για τα καλά και σου έχει αφήσει τόσο κακή ανάμνηση και από το παρελθόν....δεν λέω τρώω κανονικά το μασάω αρκετά το φαγητό αλλά το σκέφτομαι πάρα πολύ νομίζω ότι θα κολλήσει πάλι κάτι στο λαιμό ή κάποια τροφή θα μου κολλήσει και δεν θα κατεβαίνει ούτε με νερό...είναι τρομακτικό αρκετά.... προσπαθώ εκείνη την ώρα να με χαλαρώσω να αποσπάται η προσοχή μου και να μασάω καλά...που θα πάει πιστεύω να μου φύγει όλο αυτό γιατί πριν πνιγώ σαν γλάρος τα κατέβαζα όλα....

---

Όλα καλά. Δε θα πνιγείς στο εγγυώμαι. Αν μασάς καλά δεν έχεις κανένα λόγο να πνιγείς. Έτσι μπράβο, χαλάρωσε πάρε βαθιές ανάσες και απόλαυσε το φαγητό σου. Με την ησυχία σου. Κι όλο αυτό μετά θα σου φύγει από το μυαλό. Είναι τραυματική εμπειρία ξέρω.

Quote:

---

Originally Posted by kopela93

Όλα καλά. Δε θα πνιγείς στο εγγυώμαι. Αν μασάς καλά δεν έχεις κανένα λόγο να πνιγείς. Έτσι μπράβο, χαλάρωσε πάρε βαθιές ανάσες και απόλαυσε το φαγητό σου. Με την ησυχία σου. Κι όλο αυτό μετά θα σου φύγει από το μυαλό. Είναι τραυματική εμπειρία ξέρω.

---

Σε ευχαριστώ πολύ για όλα αυτά :) το μυαλό μας παίζει άσχημα παιχνίδια..ειδικά αν το σκέφτεσαι τόσο πολύ και ξαναφέρνεις στο μυαλό σου αυτό που έχεις ζήσει...απλά ανησύχησα και λέω τι φάση; Ξέρεις να νιώθεις το λαιμό σου τόσο σφιχτό λες και κλείνει από το άγχος όλο αυτό...να σε λούζει κρύος ιδρώτας.... Εύχομαι να φύγει εντελώς

Υπήρχε μια περίοδος που ήμουν συνεχώς με έναν κόμπο στο λαιμό είχα πείσει τον εαυτό μ ότι έχω θυρεοειδή πήγα στον γιατρό τίποτα όσο το σκεφτόμουν τόσο ο κόμπος εκεί να νομίζω ότι δεν αναπνέω πήγα ωρλ μ έβαλε καμερα δεν είχα τίποτα πως εξηγείται αυτό?

Quote:

---

Originally Posted by Marg27

Υπήρχε μια περίοδος που ήμουν συνεχώς με έναν κόμπο στο λαιμό είχα πείσει τον εαυτό μ ότι έχω θυρεοειδή πήγα στον γιατρό τίποτα όσο το σκεφτόμουν τόσο ο κόμπος εκεί να νομίζω ότι δεν αναπνέω πήγα ωρλ μ έβαλε καμερα δεν είχα τίποτα πως εξηγείται αυτό?

---

Καλησπέρα
Αυτό ακριβώς έχω πάθει...κάθε φορά που καταπίνω νιώθω ότι έχω κάτι...ότι κολλάει το φαγητό ενώ έχει κατέβει...ότι θα πνιγώ...μου έχει μείνει ψυχολογικό δεν ξέρω και εγώ τι... προσπαθώ να μην το σκέφτομαι...νιώθω τους μύες του λαιμού τέρμα σφιχτούς τέντα! Δεν ξέρω..... αλήθεια έχω αρχίσει να τρελαίνομαι....έχω κλείσει για υπέρηχο θυρεοειδούς....

Δεν θα είναι τίποτα θα δεις!!

Quote:

---

Originally Posted by Marg27

Δεν θα είναι τίποτα θα δεις!!

---

Αμήν Παναγία μου
Σε ευχαριστώ πολύ

Quote:

---

Originally Posted by Marg27

Δεν θα είναι τίποτα θα δεις!!

---

Έκανα τον υπέρηχο θυρεοειδούς μου βρήκαν στο δεξί λοβό κολλοειδεις κύστες 2,7 χιλιοστά..δεν είναι κάτι ανησυχητικό θεωρώ αλλά διάβασα ότι αυτό μπορεί να προκληθεί από άγχος ( χαχα γελάω ) είτε από άλλους παράγοντες....και επίσης αυτό ενοχλεί στην κατάποση....θα τα δείξω στην γιατρό μου να δω τι θα πει.

Το έπαθα και εγώ ένα σφίξιμο κόμπο στο λαιμό σαν κάτι να έχει κολλήσει. Πήγα σε ωριλά και υπέρηχο θυροειδούς όλα καθαρά.
Λόγω αγχώδους διαταραχής πέρασα μία περίοδο με έντονο κλάμα και στεναχώρια και ξαφνικά μια μέρα που ήμουν ήρεμη εμφανίστηκε ο κόμπος το λαιμό.. πέρασε από μόνο του μετά από 2 περίπου εβδομάδες.. ακόμα και τώρα όποτε στρεσάρομαι λίγο παραπάνω το νιώθω ελαφρώς.

Quote:

---

Originally Posted by renia77

Το έπαθα και εγώ ένα σφίξιμο κόμπο στο λαιμό σαν κάτι να έχει κολλήσει. Πήγα σε ωριλά και υπέρηχο θυροειδούς όλα καθαρά.
Λόγω αγχώδους διαταραχής πέρασα μία περίοδο με έντονο κλάμα και στεναχώρια και ξαφνικά μια μέρα που ήμουν ήρεμη εμφανίστηκε ο κόμπος το λαιμό.. πέρασε από μόνο του μετά από 2 περίπου εβδομάδες.. ακόμα και τώρα όποτε στρεσάρομαι λίγο παραπάνω το νιώθω ελαφρώς.

---

Αυτό το στρες μας έχει καταστρέψει....έκανα υπέρηχο θυρεοειδούς κάτι ολιγάριθμες κύστες βρέθηκαν στον δεξί λοβό μου είπε ο γιατρός εκεί δεν είναι κάτι ανησυχητικό.... σκέφτομαι να πάω και σε ΩΡΛ για να μου φύγει εντελώς η ιδέα..είναι και που πνίγηκα κιόλας και μου ξύπνησε μνήμες κακιές.....και δεν θέλω και πολύ με το άγχος εγώ..... Αυτό το σφίξιμο στοά λαιμό σαν να έχει κολλήσει κάτι ερχεταιυκαι φεύγει σαν σκέψη

Θα φύγει από μόνο του.. και εγώ είχα τρελαθεί με αυτό αλλά έφυγε..

Quote:

---

Originally Posted by renia77

Θα φύγει από μόνο του.. και εγώ είχα τρελαθεί με αυτό αλλά έφυγε..

---

Το εύχομαι να φύγει σύντομα γιατί δεν την παλεύω άλλο....