μια φιλια ιδιόρρυθμη που χαθηκε ................
απο τα 15 μου ειχα γνωρισει ενα ατομο που το ειδα σα κατι ουαου που λενε με θαυμασμο αυτος δε ξερω αν το ειδε ετσι η το παρεξηγησε κι το νομισε πονηρα οτι τον κοιταγα . περασαν τα χρονια κι δε μπορέσαμε λογο συνθηκων ετσι να μιλησουμε . εγω τον εβλεπα κι τον βλεπω παντα λογο προβληματων στην ζωη μου με τους δικους μου σα μια ελπιδα να εχω μια φιλια . στο δρομο λεγαμε κανα γεια φευγαλεα μεχρι εκει .αυτος με πλησιασε μεσω του νετ να μου μιλαει σα αλλο ατομο . εγω ηθελα να μιλαμε σα δυο φιλοι κι εκεινος μου μιλαγε σα αλλο προσωπο κι οι δικοι του δε με χωνεύουν με εχουν παρεξηγησει . τελικα καταλαβα οτι ηθελε να με κραταει σε αποσταση γιατι στην ουσια κι που μιλούσαμε μεσω νετ δε ειχαμε ετσι επικινονια να συζητάμε κι αυτα κοφτα μου σχολιάζε κατι κι μετα γεια σας . εγω καταλαβα οτι δε ηθελε πια να τα λεμε μου μιλουσε απο ευγενεια μην φυγει κι φανεί αγενης κι ετσι εφυγα με διακριτικότητα . ετσι δε ξανα εμφανιστηκε ο ανθρωπος κι μια φιλια νοερη χαθηκε .δε εχω τελικα κανεναν να μιλαω εδω που ζω .