Θυμώστε...ήρεμα

Ο θυμός, εφόσο είναι δικαιολογημένος και δεν εκφράζεται με βία, ειναι απολύτως υγειές να τον νιώθει οποιοδήποτε άτομο. Ακομα πιο ύγειές είναι ομως η έκφραση του θυμού μας. Υγειές αλλά και απαραίτητο να εκφράζεται ο θυμός διοτι αλλοιώς εάν ο θυμός, η οποιοδήποτε άλλο συναίσθημα σε αυτή τη περίπτωση, καταπιέζεται τότε βλάπτουμε τον εαυτό μας. Γενικά ειναι πολύ ανθυγίεινο για οποιοδήποτε ατομο να αφήσει συναίσθημα ανέκφραστα και να καταπιέζει τον εαυτό του. Ειναι αρχή κάθε θεωρίας που ασχολείται με το συναίσθημα ότι κάνενα άτομο δεν πρέπει να καταπιέζει συναισθήματα διότι υποστεί υπερβολική πίεση...σπάει!
Συγκεκριμένα για τον θυμό, υπάρχουν κάποιοι τρόποι που όλοι μπορούν να υιοθετήσουν για να τον εκφράζουν σωστά και επικοδομητικά. Το κλειδι για να παράσουμε από το θυμό στην ηρεμία και τη γαλήνη είναι να αναγνωρίζουμε το συναίσθημα που νιώθουμε και να το εκφράζουμε.
Καταρχή πρέπει να \'\'αγκαλιάσουμε την οργή\'\'. Να ανακαλύψουμε γιατί είμαστε θυμωμένοι και να επιτρέψουμε στον εαυτο μας να νιώσει το συναίσθημα. Είναι αποδειγμένο ότι εκφράζεται πιο σωστά ο θυμός ο οποίος έχει δουλευτεί έστω και λίγο. Επιτρέψτε στον εαυτό σας να είναι εξοργισμένος για λίγο. Μετά όμως προσπαθήστε να εκφράσετε το θυμό σας με διαφορετικούς τρόπους από αυτούς που έχουμε ήδη συνηθισει. Μερικές ιδεές ειναι η εξάσκηση, το γράψιμο σε ένα ημερολόγιο, ή ακρόαση της αγαπημένης μας μουσικής. Μπορείτε επίσης να:
-Σκίσετε παλιά χαρτιά και εφημερίδες (με θυμο)
-Βγείτε να περπατήσετε στον καθαρό αέρα και να κινείτε τα χέρια σας όσο πιο έντονα γίνεται
-Να ρίξετε μερικές γροθιές σε ένα μαξιλάρι ή ένα στρώμα
-Μετρήστε μέχρι το 10(ή το 20) με θυμωμένο τόνο στη φωνη σας
-χορέψετε θυμωμένα
-Κάνετε λιγους κοιλιακούς ή λίγες κάμψεις
Όταν πια νιωσετε καλύτερα και πιο ήρεμοι, τότε είστε έτοιμοι να εκφράσεται τον θυμό σας στα άτομα τα οποία σας ενδιαφέρει να μάθουν τα συναισθήματα σας.
Ακολούθως, πρέπει να μάθυμε πως να μιλούμε ευθέως στους άλλους. Ειδικά οι γυναίκες έχουν γίνει ειδικές ως προς το πως να ανακαλύπτουν τροπους να εκφράζουν τα συναισθηματά τους με οποιοδήποτε τρόπο εκτός από τον ευθύ και τον ειλικρινή. Ειναι όμως πολύ καλύτερα για όλους εάν εκφράζουμε τα συναισθήματα μας ευθέως και να λεμε στους αλλους τι ζητάμε από αυτούς. Ετσι και εμεις δεν θα έχουμε πολλά παράπονα αλλά και οι αλλοι θα ξέρουν τι ζητάμε απο αυτους. Πάντα να θυμάστε ότι έιναι εντάξει να νιώθετε θυμωμενοι. Ο θυμος δεν είναι σημάδι αδυναμίας ή άγνοιας. Όλοι άνθρωποι θυμώνουν και ολοι έχουν το δικαίωμα να νιώθουν αυτο το συναίσθημα.
Με αυτα τα πολύ απλά βήματα μπορούμε να περάσουμε από τη φράση του θυμού στη φάση της ηρεμίας. Εφόσον επιτρέψουμε στον εαυτο μας να νιώσει τον θυμό, τον εκφράσουμε σωστά και μιλήστε στους άλλους για το συναίσθημα που μας δημιούργησαν, τοτε πολύ πιθανόν τα πράγματα να καλυτερεύσουν για όλους μας.
Επίσης, διαδάσκουμε στα παιδιά μας πως να μάθουν να εκφράζουν το θυμό τους επικοδομητικά, χωρίς φωνες και βία, και πάντα με καλή έκβαση της κατάστασης. Σίγουρα είναι πολύ καλύτερα εάν επικοινωνήσουμε με τα άτομα που αγαπούμε τα συναισθήματα μας παρά να εκφράσουμε τον θυμό μας με φωνές, αγριάδες και βία. Ποτέ αυτές οι καταστάσεις δεν οδήγησαν σε οτιδήποτε καλό. Γι\'αύτό ελεύθερα... θυμώστε ΗΡΕΜΑ!!!

Ευχαριστό πάρα πολύ!!

να τα σκισω λετε η να τα ανακυκλωσω καλυτερα[εστω θυμωμενα;]

Εγώ πάντως παρόλο που πολύ σπάνια εκνευρίζομαι και εξωτερικεύω θυμό.......στο μόνο πράγμα που δεν θα ξέσπαγα σίγουρα είναι Στο στρώμα μου.........μιας και μετά τα κοκαλάκια μου θα υπέφεραν ακόμα περισσότερο τη νύχτα.........:D:D
ʼσε δε λέει...:)

Alkmeon μου αν θες ανακύκλωσε τα χαρτιά......τα νεύρα μας μην ανακυκλώνουμε...:D:D

Anasia πολύ λογικά τα όσα ανέφερες!;)
Μακάρι όλοι να εφάρμοζαν κάποιες πρακτικές συμβουλές ώστε να μην βλάπτονται οι υπόλοιποι!
Τα τελευταία 5 χρόνια έχω κουραστεί να βλέπω κάθε μέρα πηγαίνοντας στη δουλειά μου , άτομα να τσακώνονται με το παραμικρό, άλλους να παραμιλάνε στο δρόμο και ανθρώπους να προκαλούν τα νεύρα των άλλων τεντώνοντάς τα ώρες ώρες στα άκρα χωρίς να φταίνε σε κάτι...

Από εκεί και πέρα τί να πω......Μάλλον σε μαζικά φυλλάδια πρέπει πλεον να γίνει κάποια συμβουλευτική παρέμβαση και αυτή αν πιάσει.....:(

ΦΙΛΙΚΑ!

ελα ομως που θυμωνω Ολγα γιατι οι καδοι ανακυκλωσης ειναι παντα [η σχεδον] σε κατι ασχετες τοποθεσιες!χαχαχα

Είναι ένα πράγμα ο θυμός και ένα άλλο πράγμα η επιθετικότητα. Στην συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, αυτά τα δύο ταυτίζονται.

Αναφορικά με τις συνταγές θυμού και πως μπορούμε να τον επικοινωνούμε, έχω διαφωνίες.
Γενικά έχω διαφωνίες, με κάθε είδους συνταγές.
Οι συνταγές είναι για να τις διαβάζουμε, να αναφωνούμε \"τι ωραία που τα γράφει ο τύπος\" και μέχρι εκεί.
Η πράξη απέχει πολύ απο τις προτροπές των συνταγών και αυτό γιατί η πράξη εμπειρέχει συναισθήματα, ότι δηλαδή στερούνται οι συνταγές.

* Υπάρχουν δύο είδη θυμού : ο νοσηρός κι ο υγιής. Ο νοσηρός πηγάζει απ\'τη σκέψη πως αυτό που προκαλεί το θυμό δεν θα έπρεπε να υπάρχει, ενώ ο υγιής απ\'τη σκέψη πως αυτό που προκαλεί το θυμό θα ήταν ευχάριστο αν δεν υπήρχε, αλλά υπάρχει έτσι κι αλλιώς για κάποιο λόγο.

*Ο θυμός χωρίς καταδίκες είναι υγιής.

*Όταν οδηγεί σε εμπεριστατωμένη , δημιουργική δράση, είναι υγιής.
Όταν οδηγεί σε παρορμητική , καταστροφική δράση , είναι νοσηρός.

*Όταν βιώνεις νοσηρό θυμό , αξίζει να αναρωτηθείς κατά πόσον ο θυμός σου είναι μια κάλυψη αισθημάτων , όπως πόνος , ντροπή ή άγχος.

*Η κοινή άποψη είναι πως όταν νιώθεις θυμό , πρέπει να τον απελευθερώνεις. Διαφωνώ. Όταν ο θυμός σου είναι νοσηρός και τον απελευθερώσεις , αφενός εκφράζεις τη νοσηρή πεποίθηση που πυροδοτεί το θυμό σου κι αφετέρου μπορεί να βλάψεις αυτόν που τον εισπράττει.

Αυτά (κι άλλα πολλά) του Dr Windy Dryden που μου φάνηκαν ενδιαφέροντα... :)

Alkmeon μου συμφωνώ με το σχόλιο περί κάδων.......και εγώ ακόμα τους ψάχνω........:) Κατά τα άλλα ολοκληρωμένο πρόγραμμα ανακύκλωσης...........ΤΡΟΜΑΡΑ ΜΑΣ!!!!!!!:(:(

dodoni μου σωστή η τοποθέτησή σου, αλλά αν όντως κάποιες ασκήσεις αποβολής του έντονου θυμού και της βίας μπορούν να βοηθήσουν στη έμεση μείωση έκφρασης βίαιης αρνητικής ενέργειας - γιατί να μην τις εφαρμόσει κάποιος έστω και πειραματικά ....;) Ήδη αρκετές από αυτές που ανέφερε η anasia έχουν σημειώσει ευεργετικά αποτελέσματα, χωρίς βέβαια να έχουν αλλάξει δυστυχώς αρντητικές συμπεριφορικές συνήθειες του χαρακτήρα..........:(:(

Σίγουρα στην πράξη πολλά διαφοροποιούνται και το βλέπουμε σε καθημερινό επίπεδο, αλλά αν το άτομο έχει τη θετική διάθεση να αλλάξει την εξωτερίκευση του θυμού του από που νομίζεις ότι είναι καλό να ξεκινήσει, τη στιγμή που σωστά λές ότι η πράξη εμπεριέχει συναισθήματα?:)

Περιμένω να ακούσω προτάσεις και πρακτικά σχόλια........:):)

\"Το να θυμώνει κανείς είναι εύκολο. Tο να θυμώνει όμως τη σωστή στιγμή, με τον σωστό τρόπο, για το σωστό λόγο και με το σωστό πρόσωπο, αυτό δεν είναι εύκολο.\"

[Αριστοτέλης, Ηθικά Νικομάχεια]


Τώρα, θα μου πείτε: δηλαδή, άλυτο; Όχι. Ούτε άλυτο, αλλά ούτε και εύκολο. Μάλλον όμως θέλει πάνω και πρώτα από όλα δουλίτσα μέσα μας. Όπως και όλα δηλαδή. Αν, όταν θυμώνουμε, \"προλάβουμε\" να σκεφτούμε πριν εκδηλώσουμε τον θυμό μας και αν σιγά σιγά αρχίσουμε να εξασκούμαστε στο να τον προβλέπουμε, να τον αναγνωρίζουμε, να τον αντιμετωπίζουμε και να τον εκδηλώνουμε \"σωστά\", ίσως καταφέρουμε να τον χαλιναγωγήσουμε και κατ\' επέκταση να τον νικήσουμε. Δυστυχώς, ό,τι περνάει πρώτα από το \"θυμικό\" μας, δηλαδή από την ψυχή μας και όχι από το μυαλό μας, δεν είναι εύκολο να το τιθασεύσουμε. Και από την ψυχή μας περνάνε και τα όμορφα και τα άσχημα συναισθήματα, πριν ακόμα προλάβουμε να τα επεξεργαστούμε λογικά. Αν αυτό όμως γίνει συνειδητό έως κάποιο βαθμό και μάθουμε να δουλεύουμε με τον εαυτό μας πάνω σε αυτό το κομμάτι, ίσως μάθουμε κάποια στιγμή να αντιμετωπίζουμε τα αρνητικά συναισθήματά μας... Είτε με το να τα αφήνουμε να απελευθερωθούν δημιουργικά, με αναγνώριση - αποδοχή - σωστή έκφραση, είτε με το να τα γυρίζουμε πίσω στον εαυτό μας θεραπευμένα, μέσα από τη μέριμνά μας να μην τον \"φορτώσουμε\" με περισσότερα αρνητικά συναισθήματα, από όσα ήδη ένιωσε όταν θύμωσε. Και να μην ξεχνάμε, πως αν κάποια στιγμή θυμώσουμε για \"λάθος\" λόγους και με \"λάθος\" ανθρώπους, πάντα μπορούμε να επανορθώσουμε και αυτό ΕΙΝΑΙ εύκολο, αν δεν λειτουργήσουμε εγωιστικά και το παραδεχτούμε. Ίσως αυτό να είναι και η αρχή της θεραπείας του θυμού μας.

Ωκυρόη μου συμφωνώ μπορώ να σου πω σε πολλά από αυτά που ανέφερες. Υπάρχουν όμως πολλές καταστάσεις εξωτερίκευσης θυμού.......:)

Πάρε παράδειγμα από εμένα για να καταλάβεις.......Ο θυμός μου έχει καθαρά αποθηκευτική μορφή πλέον και αφορά τα βιώματα που είχα με τον πατέρα μου. Απλώς κάθονται και υπάρχουν ακόμα στο υποσυνείδητό μου. Εγώ από την άλλη είμαι πέρα τα όσα βίωσα ένας ήρεμος και γελαστός άνθρωπος, που πρέπει να γίνει κάτι τρομερά ακραίο για να βγάλω θυμό.......:) Πολλοί απορούν πως με όσα έχω περάσει δεν έχω πλέον ευαίσθητο νευρικό σύστημα και δεν πανικοβάλομαι ή τσαντίζομαι εύκολα......:)
Οι φίλοι μου συχνά εκνευρίζονται από την ψυχραιμία μου και την ηρεμία μου σε καταστάσεις που άλλοι θα έριχναν με τη μία καντίλια!!! Με λένε δε.........κινητό lexotanil μιας και τους χαλαρώνω......:P

Όπως καταλαβαίνεις ο δικός μου θυμός δεν θα βγει σε καθημερινές καταστάσεις , αλλά μόνο αν ενεργοποιηθεί κάποιο αρνητικό ψυχολογικό νεύρο που έχει να κάνει με τον αποθηκευμένο θυμό για τον πατέρα μου. Αν ξυπνήσει τέτοιο υφαίστειο όσο και να το περιορίσω θα βγάλω ακραία συμπεριφορά.....το ξέρω....... :(:(