Printable View
Καλημέρα.απο χθες σκέφτομαι να αυτοκτονήσω.4 μήνες θεραπείας κ ξανά στο μηδέν.εχω καταστρέψει τους δικούς μου ανθρώπους.με τον σύντροφο μου μια κατάσταση προβληματική.σημερα του ζήτησα να μείνει μακριά μου αλλά χωρίς αυτόν δεν αναπνέω.ο ψυχίατρος μου μου είπε ότι η κατάσταση έχει επικινδυνοτητα κ πρότεινε νοσηλεία.
Σε καταλαβαίνω έπιασα πάτο και είχα και εγώ μηδενίσει....όμως όσο κλισέ και αν ακουστεί μπορείς να βρεις τη δύναμη να αναθεωρήσεις. Είσαι ευαίσθητη και αυτό σε κάνει ευάλωτη. Είσαι όμως ξεχωριστή μην το ξεχάσεις αυτό. Μίλα ξανά με το γιατρό σου και άκουσε ότι σου πει.
Καλημέρα...Quote:
Originally Posted by ireneandria
Θα σου πω κάτι που δεν θ' ακουστεί ευχάριστο αλλά πίστεψε με, το κάνω με καλή πρόθεση... Δεν τους έχεις καταστρέψει, θα τους καταστρέψεις αν όντως αυτοκτονήσεις... Έχει λίγα χρόνια που αυτοκτόνησε ένας παλιός μου συμμαθητής και γείτονας και δεν μπορώ να σου περιγράψω πόσο απαρηγόρητη ήταν κυρίως η αδελφή του... Όταν πήγα να την συλλυπηθώ, έπεσε στην αγκαλιά μου κλαίγοντας με λυγμούς...
Αλλά έχω να σου πω και κάτι ακόμα... Έχω κάνει κι εγώ απόπειρες αυτοκτονίας και υποφέρεις ακόμα χειρότερα ότι τρόπο κι αν επιλέξεις, δεν υπάρχει κάτι ανώδυνο... Ούτε η ιατρική διαδικασία που απαιτείται για να σωθείς είναι ανώδυνη, στο λέω γιατί έχω καταλήξει στο νοσοκομείο, με πήγαν οι γονείς μου που με βρήκαν στο πάτωμα... Αν θέλεις, μπορούμε να το συζητήσουμε... Ποιοι είναι οι λόγοι που σε κάνουν να σκέφτεσαι έτσι;
Όσον αφορά τη νοσηλεία, μπορείς να το δοκιμάσεις αν εμπιστεύεσαι το γιατρό σου...
φιλαρακι μου δε ειν αυτο λυση κρατα γερά δυνατα βρες ατομα να μιλας ξέχνα οτι σε πονα κι κρατα στη ζωη τα πιο απλα ειν τα ομορφα στο λεει ατομο που κι αυτο ηθελε να αυτοκτονήσει μα τωρα τα ειδα ολα διαφορετικά ζω τη καθε στιγμη για το απλο το τοσο δα γιατι ολα ειν πολύτιμα κι τα πιο μικρα πραματάκια
Αν εισαι 4 μήνες σε θεραπεία και βρισκεσαι στα όρια της αυτοκτονίας,πρέπει να αλλάξεις αγωγή ή γιατρό.Quote:
Originally Posted by ireneandria
Πίστεψέ με,η πιο ύπουλη τακρική της κατάθλιψης είναι ότι σε κανει να πιστέψεις ότι βρίσκεσαι σε αδιεξοδο και δεν υπάρχει φως στον ορίζοντα...Αλλά είναι πλάνη όλο αυτό.
Θα έρθει η στιγμή που θα νοιώσεις καλύτερα και θα αισθανθείς ότι έχει πάλι νόημα η ζωή,και τότε θα σκέφτεσαι τις αυτοκτονικές σκέψεις που είχεις και θα συνειδητοποιήσεις πόσο πλανημένη ήσουν.
Καλημέρα.πρεπει να αναφερω ότι πάσχω από αγχώδης καταθλιπτική διαταραχη.αυτο ξεκινησε από ένα πρόβλημα στη μέση που με καθηλώνε κ τότε άρχισα να νιώθω ανήμπορη να κάνω οτιδήποτε από το να πάω στη δουλεια έναν καφέ απλά πράγματα κ αφόρητο πονο.με την καραντινα ξέφυγε η κατασταση κ πήρα 1 φορά αγωγή για ένα χρόνο.μπορεσα να ξεπεράσω τις φοβίες,χειρουργηθηκα κ άρχισα σιγα να κάνω πράγματα.οταν έκοψα την αγωγή ήρθε στη ζωή μου ένας άνθρωπος (ήμουν πολλά χρόνια μόνη 10 χωρίς σχέση, σεξ υπήρχε περιστασιακά κ οχι με συχνότητα)τότε άρχιζα να ελπίζω ότι μπορώ να είμαι με κάποιον να κάνω πράγματα κ οικογένεια.ομως στη σχέση υπήρχαν πολλά προβλήματα κ εγώ πάλευα συνεχώς να είμαι σωστη πιέζοντας πολλές φορές τον εαυτό μου. Πολλοί χωρισμόι,απιστία.επανασυνδ εση ξανά.ξεκινησα αγωγή με σιπραλεξ Ιούλιο μετά από 2 μήνες,άλλαξα αγωγή εφεξορ κ ψυχίατρο.στο μήνα είχαν αρχίσει να ισορροπιών τα πράγματα κ να ειμαι πιο λειτουργικη.ωσπου μου είπε ο σύντροφος μου κάποια στιγμή οτι σκέφτηκε την άλλη.εκει πίσω ξανά.φοβιες,αίσθημα ανασφάλειας,κατωτεροτητας, γκρεμίστηκαν όλα.γενικα είμαι ένα άτομο χωρίς αυτοπεποίθηση κ νιώθω ότι δεν έχω δύναμη να παλέψω για τιποτα με τη σκέψη να αυτοκτονήσω να λυτρωθω από όλο αυτό κ από τον πονο ότι δεν αντέχω χωρίς αυτόν.υπαρχει σχέση εξάρτησης.οταν μου μιλήσε ο ψυχίατρος για νοσηλεία είπα καλύτερα να πεθάνω πάρα να μπω σε ψυχιατρική κλινική γιατί είπα πάει καταστράφηκα.Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Εγώ έχω μπει 4 φορές σε ψυχιατρική κλινική και ωφελήθηκα, δεν καταστράφηκα καθόλου!!
Στην τελευταία κλινική μου χορήγησαν σωστά φάρμακα που παίρνω μέχρι τώρα, χρόνια μετά.
Με εκούσια νοσηλεία φεύγεις όποτε θέλεις!
Καλημέρα...Quote:
Originally Posted by ireneandria
Κι εγώ πάσχω από κατάθλιψη κι επίσης έχω πληγωθεί από ερωτική σχέση που τελείωσε οπότε καταλαβαίνω πως νιώθεις αλλά υπάρχουν τρόποι αντιμετώπισης πριν αποφασίσεις να κάνεις κακό στον εαυτό σου... Κι εγώ το σκέφτομαι κάποιες φορές αλλά το παλεύω με την βοήθεια του γιατρού μου...
Επίσης, το να νοσηλευτείς σε ψυχιατρική κλινική δεν σημαίνει ότι θα καταστραφείς... Αν έτσι κρίνει ο γιατρός σου, άκουσε τον... Άλλωστε όπως σου λέει παρακάτω ο homebod φεύγεις όποτε θέλεις...
Ιρενε τα στερεοτυπα που εχεισ στο μυαλο σου πρεπει καπωσ να τα αλλαξεισ η ζωη αλλαζει κ συνεχιζεται
Αυτοσ ο πατοσ που νομιζεισ οτι εισαι ειναι επειδη τα δραματοποιεισ ολα πολυ τηλεοραση βλεπεισ
ireneandria, καταλαβαίνω τον πόνο σου γιατί και γω έχω περάσει πολλά και μπορώ να αισθανθώ τα συναισθήματα λύπης,της ανασφάλειας και το άγχος που κουβαλάς μέσα σου όλα πολλαπλάσιασμένα επί 1000 καταλαβαίνω έχω φτάσει και γω στο παρά τρίχα να αυτοκτονήσω έπασχα από ψυχωτική κατάθλιψη και ο σύντροφός σου σε έχει πονέσει πολύ και η φάση που περνάς σίγουρα έχει πολύ πόνο , αλλά μπορώ με βεβαιότητα να σου πω,ότι αυτό που περνάς δεν θα κρατήσει για πάντα, γιατί τα πράγματα δεν είναι ποτέ σταθερά, αλλάζουν,και αφού έχεις πιάσει πάτο,από εκεί και πέρα οτιδήποτε άλλο αποτελεί άνοδο,να ακούσεις τον ψυχίατρο σου γιατί τώρα που είσαι σε σύγχυση δεν έχεις καθαρή σκέψη και ο ψυχίατρος ξέρει να σε κατευθύνει ,να πας λοιπόν και σε κλινική αν χρειαστεί,ότι σου λέει ο γιατρός, είπαμε, οτιδήποτε πέρα από τον πάτο είναι πρόοδος ,δεν έχεις κατασταλάξει σε αγωγή και δεν είναι κακό θα βρεις την αγωγή που σου ταιριάζει και θα είσαι μια χαρά εγώ έχω βρει την αγωγή που μου ταιριάζει και είμαι μια χαρά όλα θα φτιάξουν αρκεί να ακούς τον γιατρό σου και να μην σκέφτεσαι τα στερεότυπα που λένε ότι άμα έχεις ψυχική ασθένεια είσαι τρελός γιατί είναι αποδεδειγμένα βλακείες και δεν ισχύουν
Έχεις απόλυτο δίκιο ότι τα δραματοποιω αλλά προς το παρόν είναι κάτι το οποίο δεν μπορώ να το ελεγξω.ελπιζω σύντομα να ισορροπησω.Quote:
Originally Posted by elis
Έτσι ακριβώς όπως τα περιγράφεις αισθάνομαι κ έχω πονέσει πολύ μέσα σ αυτή τη σχέση αλλά δυστυχώς νιώθω εγκλωβισμένη λόγω συναισθημάτων και αδυναμίας να φύγω η να αλλάξω εγώ τη στάση μου απέναντι του.μου λέει ότι με στηρίζει και είναι δίπλα μου αλλά συνεχώς ενισχύει την ανασφάλεια μου με εκφράσεις του τύπου δεν θα μπορείς να μένεις μόνη σου στο σπίτι κ πόσο μάλλον μ ένα παιδί.ο ψυχίατρος μας είπε να κάνουμε ψυχοθεραπεία ζεύγους γιατί πρέπει κ ο ίδιος να αντιμετωπίσει τους δικούς του φόβους.Quote:
Originally Posted by Pitz
Εγω την απορία που έχω είναι τι ακριβώς θα πετύχεις με το να αυτοκτονισεις?
Τι φάρμακα παίρνεις?