Printable View
Καλησπέρα παιδιά.Πριν 5 μήνες πέρασα ψυχωσικο επεισοδιο στο στρατό και νοσηλευτηκα.Παρατηργσα από τότε κάποια αλλαγή στις γνωστικες λειτουργιες μου ως προς το χειρότερο.Ειναι πραγματικά ανυπόφορο να σκέφτομαι ότι θα μείνω πάντα έτσι αφού δεν γιατρευονται από ότι έχω διαβάσει.Εχει περάσει κάποιος κάτι αντιστοιχο;Πως την παλευει;Θα ήθελα παρακαλώ να μου πει
Αποδεξου οτι το εχεις παθει για να μην ταλαιπωρεισε και περνε τα φαρμακα σου.Καλο δρομο και υγεια πανω απο ολα. Κουραγιο θα περασουν πολλες σκεψεις απο το μυαλο σου αλλα ακολουθησε την αγωγη. Ελπιζω να βρεις και γυναικα (που θα βρεις)
Εσύ το ξεπερασες;
μην αγχωνεσαι εισαι νεος ακομα σε αυτη την ψυχικη ασθενεια με το καιρο θα εχεις και καλυτερη μνημη και καλυτερη συγκεντρωση και καλυτερες σεξουαλικες επιδοσεις με τον καιρο ολα φτιαχνονται παιρνε την αγωγη σου και ολα θα πανε καλα.μια συμβουλη αν παιρνεις ζυπρεξα θα βαλεις πολλα κιλα να ξερεις οποτε μπορες να προτεινεις στον γιατρο σου αλλαγη αγωγης καλο ειναι και το σολιαν και η ρισπεριδονη και δεν παχαινουν τοσο αλλα αυτο θα το κρινει ο γιατρος σου.
Σε ευχαριστώ πολύ!
Εγω παιρνω 5 mg Aloperidin ημερησιως. Υπαρχουν πολλα σε αυτη την ασθενεια που μπορουν να σε κρατησουν πισω, βασικα εαν καθησεις και διαβασεις και τα βαλεις ολα κατω, λες παει αυτο ηταν. Αλλα προσωπικα δεν εχω τοσο μεγαλο προβλημα και εχω καταφερει αρκετα. Βεβαια μου αρεσει να διαβαζω, να μαθαινω νεα πραγματα και γενικα το κυνηγαω.
Τα αρνητικα συμπτωματα εμποδιζουν πολυ ειναι η αληθεια. Συζητα το με το γιατρο σου ή με ενα γιατρο που να ειναι διαθετειμενος να σε ακουσει και γενικα προσπαθησε οσο μπορεις, ξερω γω εγω παντως εχω παψει να τα βλεπω τοσο αρνητικα εδω και παρα πολλα χρονια και ισως να μην ηταν και ποτε τοσο, σε σημειο να μην μιλαω ποτε για την ασθενεια, ουτε να εχω την αναγκη να μιλησω περα απο τα δωσω καποια απαντηση, οπως τωρα.
Δεν δουλευω παιρνω αναπηρικη συνταξη κατι που θα αλλαξω στο μελλον αναγκαστικα.
Φυσικα δεν μπορουμε να ξερουμε πως θα ηταν εαν δεν μας τυχαινε αυτη η ασθενεια, αλλα προχωραμε ως εχει οπως κανουν ολοι.
Ο χρονος λειτουργησε ευεργετικα για μενα.
Χαιρομαι που είχες ανοδική πορεία.Εμενα τα γνωστικα με δυσκολεύουν πολύ και έχω μια απαθεια και τρομερή αλογια.Αυτα καταλαγιαζουν;Έχει πέσει πολύ η ψυχολογία μου λόγω των γνωστικων και σκέφτομαι πως ήμουν πριν από αυτό συνέχεια και στεναχωριέσαι καθημερινά.
Δεν ειμαι και η ψυχη του παρτυ, εσωστρεφης εκ φυσεως και πριν εκδηλωθει η ασθενεια ειχα προβλημα με την αλογια. Ολοι μιλανε και εγω ακουω. Ακομα και τωρα δεν λεω πολλα. Αλλα δεν το βλεπω ιδιατερα σαν προβλημα αλλα σαν μερος της προσωπικοτητας μου, δεν το ονομαζω καν πλεον αλογια οπως ηταν παλια, απλα οτι δεν μιλαω πολυ.
Μου αρεσει και αυτα που λεω να ειναι τεκμηριωμενα και σωστα, περαν της ελαφριας κουβεντας που μπορω να εχω. Αυτο το λες και προσον. Δεν θα μπορουσα για παραδειγμα να συζηταω μιση ωρα για ενα ποδοσφαιρικο ματς απο την μερια του διατητη (που φυσικα εγω ξερω καλυτερα), απο την πελυρα των προπονητων ( που φυσικα εγω ξερω καλυτερα), απο την πλευρα των παικτων (που δεν ξερουν να κλωτσαν το τοπι) και να λεω τοση ωρα αρλουμπες. Οπως καταλαβαινεις δεν ειμαι και ποδοσφαιροφιλος αλλα καταλαβαινεις τι θελω να πω.
Μετα το πρωτο ψυχωσικο επεισοδιο εκανα πολλα χρονια να ερθω στα ισια μου χρειαστηκε σχεδον να εφευρω τις κοινωνικες δεξιοτητες μου παλι. Ηταν επιπονο.
Μην στεναχωριεσαι, προσπαθησε να περνας την ωρα σου δημιουργικα με οτι σε γεμιζει και σου αρεσει και με το χρονο θα ερθουν και τα αλλα σιγα-σιγα.