Ξαφνική ταχυκαρδία και έκτακτες

Καθόμουν απλά στο καναπέ σκυμμένη λίγο προς τα εμπρός και ξαφνικά ένιωσα ένα αίσθημα ότι η καρδιά μου βαράει όπως να ειναι και φοβήθηκα ότι δεν θα σταματήσει. Όταν συμβαίνει αυτό παντα φοβάμαι για μαρμαρυγή και ότι δεν θα σταματήσει. Έπιασα κατευθείαν το λαιμό μου να δω τι γίνεται και ένιωσα οτι θα λιποθυμήσω. Ένιωσα να πηγαινει τρέλα γρήγορα αλλά δεν κατάλαβα αν ήταν απλά μεγάλη ταχυκαρδια η αν ήταν και έκτακτες. Φοβάμαι πολυ. Η αλήθεια ειναι οτι μου έρχεται περιοδος και γενικά έχω και το προβλημα με τις άπειρες έκτακτες αλλά αυτό το συνεχόμενο αίσθημα ειναι τοσο τρομακτικό και άσχημο. Φοβάμαι. Έχει τυχει σε κάποιον παρόμοια εμπειρία?

Ακριβώς αυτό βιωνω εγώ εδώ και 8 χρόνια τώρα..άλλες φορές πιο έντονα άλλες φορές λιγότερο..κι εγώ φοβάμαι αλλά με έχουν δει τόσοι καρδιολογοι και είπαν να μην ξανά πάω σε αυτούς και ότι η περίπτωση θέλει ψυχολόγο..εσένα τι σου έχουν πει?

Ναι συμβαίνει και σε μένα από το δημοτικό και κοντεύω τα 50. Αν ο καρδιολόγος δεν βρίσκει κάτι, κοίτα το σίδηρο μήπως είναι χαμηλό, το θυροειδή, δυσπεψία, άγχος ή στενοχώρια.

Κοιτάω τα παντα αλλά παλι δεν ησυχάζω. Φοβάμαι ακόμα και έντονα να περπατησω αρχίζουν και φοβάμαι μη μείνω στον τόπο. Τρώω κάτι και παλι με πιανουν κάθομαι και παλι με πιανουν. Ειναι εφιάλτης. Δεν συνηθίζεται ποτε. Δεν ειναι κατι απλό να νιώθεις έτσι την καρδιά σου. Ειναι τρομερό και ότι χειρότερο. Φοβάμαι. Τρέμω. Θα αρχίσω να το ψάχνω πιο πολυ γιατί τουλάχιστον σε εμένα βλέπω επηρεάζουν πολλά. Οι καρδιολογοι που έχω παει δεν βρήκαν τίποτα. Ο ένας που πηγαινω χρόνια τις έπιασε και επαθε ο άνθρωπος. Απανωτές αλλ όχι οι επικίνδυνες. Βέβαια μου λέει αν θες να απαλλαγείς πάμε να κάνεις ablation. Αλλά εγώ είμαι χεστρου. Φοβάμαι τόσο πολυ. Και μου λέει τότε θα το παλέψουμε από όλες τις άλλες πλευρες αλλά αν δεν γιατρευτει θα πρεπει να κάνεις. Προσπαθώ. Χωρίς χάπια προς το παρον με πολλες συμβουλές για διατροφή δεν είμαι και πολλα κιλά αλλά ρε παιδια τι να το κάνω όταν ξαφνικά νιώθω αυτό το πράγμα λες και έρχεται η ώρα μου νιώθω. Ότι πεθαινω. Εκεί παω πισω απογοητεύομαι και δεν έχω αλλο κουράγιο. Τι θα κάνω πως θα ζήσω έτσι. Νιώθω ανήμπορη.

Το ablation το φοβάμαι κι εγώ πάρα πολύ γιατί έχω ακούσει ότι είναι λίγο επικίνδυνο..δεν ξέρω αν ισχύει..βέβαια κάποιοι που το έχουν κάνει είπαν ότι ησύχασαν από τις αρρυθμίες.δεν ξερω

Εγω αν και φουλ φοβητσιαρα παρακΛω ολους τους καρδιολογους για ablation και μου λενε ουτε να το σκεφτομαι. Μπορει να μην εχει επιτυχια και να εχει και καποια αρνητικη επιπτωση. Παρολαυτα θα συνεχισω να επιμενω να το κανω ειναι η τελευταια μου ελπιδα να απαλλαγω. Τα αντικαταθλιπτικα βοηυανε αλλα για ποσο να τα παιρνω πια

Να τα παιρνεις για όσο σε βοηθάνε. Μακάρι να είχα και εγώ κάτι να με βοηθήσει. Αν και ειλικρινά θα το πάρω πιο σοβαρά. Θα παω σε ψυχολόγο και θα κάνω τα παντα για να απαλλαγώ. Εχω τρελό άγχος και παλι το καταλαβαινω απο χαζές σκέψεις και φόβους που έχω ανά πασα στιγμή. Φοβάμαι τα παντα. Γυρισα σπιτι έφαγα και έχω παλι η την ώρα έκτακτες...

5 χρονια τωρα εχω κανει 3 προσπαθειες να τα κοψω και εντελει εχω χειροτερο πισωγυρισμα καθε. Ειμαι στην 4η φορα μειωθηκαν αρκετα αλλα δεν εξαφανιστηκαν και ζω μονιμως με τον φοβο των εκτακτων. Μην πιω το ενα μηνα φαω το αλλο μην κουραστω πολυ μην σκυψω αποτομα κτλ κτλ. Δεν ειναι ζωη αυτη. Θελω να απαλλαγω μια και καλη. Να μην νιωσω ξανα καρδιοπαθης.Οι μερες μου τα τελευταια χρονια ξεκινανε και τελειωνουν με τις εκτακτες. Ειναι απλα ενας εφιαλτης

Quote:

---

Originally Posted by Elli19899

Να τα παιρνεις για όσο σε βοηθάνε. Μακάρι να είχα και εγώ κάτι να με βοηθήσει. Αν και ειλικρινά θα το πάρω πιο σοβαρά. Θα παω σε ψυχολόγο και θα κάνω τα παντα για να απαλλαγώ. Εχω τρελό άγχος και παλι το καταλαβαινω απο χαζές σκέψεις και φόβους που έχω ανά πασα στιγμή. Φοβάμαι τα παντα. Γυρισα σπιτι έφαγα και έχω παλι η την ώρα έκτακτες...

---

Τα ίδια βιώνω κι εγώ…
Άρχισα να τρέφω ξαφνικά φονικές σκέψεις χωρίς λόγο, μετά από το άγχος που μου δημιουργούσαν αυτές οι σκέψεις ένιωθα μόνιμων περιεργα…αίσθημα ότι κάτι μου συμβαίνει εσωτερικά, πχ ένα γουργουρητό ή ένα μυικό τίναγμα κ κατευθείαν το μυαλό μου έμπαινε σε alert .
Ακόμη κ τώρα μετά από hooter που δεν έκανα μια έκτακτη αλλά όλη μέρα είχα αίσθημα και κρίση άγχους.
Προσπαθώ να ξεγελάς το μυαλό ότι κάτι άλλο συμβαίνει

εγω αρχισα να εχω εκτακτες για πρωτη φορα στα 32 μου υστερα απο μια ασυμπτωματικη λοιμωξη με covid.κολλησα απο ενα κοντινο μου προσωπο ενω ειμαι και ανεμβολιαστος και απο τοτε εχω ορθοστατικη ταχυκαρδια δηλαδη οποτε σηκωνομαι απο την καθιστη θεση στην ορθια κοπαναω 130 με 135 παλμους.οταν ξανακατσω πεφτουν στους 75 με 85 παλμους οσο ειμαι ορθιος εχω πανω απο 100 παλμους και ενω δεν ειχα το παραμικρο συμπτωμα covid ημουν ασυμπτωματικος

Παιδιά και εγώ έτσι. Μην φάω κάτι και με πειράξει μη κάνω κάποια κίνηση. Τι φόβο μας έχουν προκαλεσει αυτές οι έκτακτες πια. Κάθε μέρα με αυτές. Εχω τόσους φόβους πια και μόνο άσχημες σκέψεις. Φοβάμαι τα παντα. Ειναι τραγικό και έχω κουραστει. Από τότε που έπεσε ο κοβιντ και έπαθα το στομάχι μου και ξεκίνησαν οι έκτακτες όλη μέρα κάθε μέρα έχουν περασει δυο μιση χρόνια και εγώ είμαι ακόμα χάλια. Έχω χασει τον εαυτό μου και προσπαθω να είμαι λειτουργική αλλά δεν μπορώ πολλες φορες. Προσπαθώ. Θέλω να πάω σε ψυχολόγο. Πολλά από αυτά ειναι λόγω άγχους και κακής ψυχολογίας. Το πιστευω