Δεν ξέρω τι να κάνω, θήλω συμβουλή

Έμενα στην Αμερική τα τελευταία 5 χρόνια της ζωής μου (έκανα ειδικότητα). Τώρα τελείωσα, έχω ένα μικρό "κενό" για να τακτοποιήσω κάποιες εκκρεμότητες που έχω στην Ελλάδα και θα γυρίσω τον Μάρτιο πίσω. Είμαι σε σχέση, έχουμε αρραβωνιαστεί και πάμε για γάμο. Νιώθω πολύ τυχερός που υπάρχει στην ζωή μου.
Γυρνώντας, μείναμε στο πατρικό μου (εγώ και η γυναίκα μου) που ζει ο αδερφός μου. Τώρα είμαστε εγώ και ο αδερφός μου. Αυτός ήταν πάντα ένα ιδιαίτερο παιδί, παράξενος (όχι με κακή έννοια), απλά διαφορετικός. Αλλά τώρα κάπως έχει παραγίνει και ανησυχώ. Είναι πολύ εσωστρεφής. Όχι ότι ήταν ποτέ του έξω, αλλά δεν το κουνάει από το σπίτι. Ψιλοπάει και γυμναστήριο αλλά έχει αδυνατίσει (το οποίο μου έκανε κακή εντύπωση σαν να μην προσέχει τον εαυτό του). Έχει δουλειά, αλλά δουλεύει remote τον περισσότερο καιρό. Είναι πάρα πολύ έξυπνος, αλλά τώρα κάπως έχει κολλήσει. Δεν έχει φίλους, είμαι ο μόνος που έχει. Όταν ήμουν Αμερική μιλάγαμε σχεδόν κάθε μέρα αλλά γυρνώντας εδώ έπαθα πλάκα. Δεν είχα καταλάβει ότι κάτι έπαιζε και δεν ξέρω και τι παίζει. Μου φαίνεται σαν να ναι καταπονημένος και λυπημένος. Προσπαθεί όταν είμαι εκεί να ναι πιο ανεβασμένος αλλά φαίνεται σαν να υποκρίνεται. Με στεναχωρεί να έχει κάτι και να μη μου το λέει, νιώθω άσχημα αν τόσα χρόνια που έλειπα ήταν έτσι. Προφανώς και τον έβλεπα αυτά τα χρόνια αλλά πρώτη φορά ήμασταν τόσες μέρες μαζί. Το χειρότερο είναι ότι το διαπίστωσε και η γυναίκα μου δεν είναι ιδέα μου.
Σκεφτόμουν να του πω να έρθει μαζί μας. Είμαι η μόνη οικογένεια που έχει (ναι οκ κάτι ξαδέρφια που δεν έχουμε επαφές). Φίλος δεν τον έχει ψάξει. Κοπέλα επίσης. Δεν θέλω να τον επικρίνω. Ότι ήρθα εγώ ο εξυπνάκιας να του πω ότι δεν έχει κοπέλα και φίλους και είναιι και μίζερος. Αλλά υπάρχει τρόπος να τον βοηθήσω;

εγω θα σου προτεινα να του κανεις μια συζητηση για οσα βλεπεις και σε προβληματιζουν..οσο για την αμερικη,αγαπη θα νιωσει αν του προτεινεις να ερθει μαζι σας,δεν ειναι κατι κακο.αν δεν θελει απλα θα πει οχι.προτεινε το με αγαπη και νοιαξιμο,δωσε του χρονο να σκεφτει,μην του ζητησεις απαντηση εκεινη την στιγμη διοτι δεν ειναι ευκολη αποφαση.

Ίσως η μοναξιά με το πέρασμα των χρόνων, τον έκανε ακόμη πιο εσωστρεφή.
Θα ήταν ωραίο να του προτείνεις να έρθει μαζί σας εφόσον δεν έχει κανέναν και τίποτα εδώ.
Αν μείνει και άλλο μόνος στο τέλος προβλέπω να χειροτερεύει.
Προσπάθησε να τον κάνεις να σου ανοιχτεί και βέβαια μην τον κοροϊδέψεις.
Έτσι θα μάθεις τι έχει.

Quote:

---

Originally Posted by Oceanic

Έμενα στην Αμερική τα τελευταία 5 χρόνια της ζωής μου (έκανα ειδικότητα). Τώρα τελείωσα, έχω ένα μικρό "κενό" για να τακτοποιήσω κάποιες εκκρεμότητες που έχω στην Ελλάδα και θα γυρίσω τον Μάρτιο πίσω. Είμαι σε σχέση, έχουμε αρραβωνιαστεί και πάμε για γάμο. Νιώθω πολύ τυχερός που υπάρχει στην ζωή μου.
Γυρνώντας, μείναμε στο πατρικό μου (εγώ και η γυναίκα μου) που ζει ο αδερφός μου. Τώρα είμαστε εγώ και ο αδερφός μου. Αυτός ήταν πάντα ένα ιδιαίτερο παιδί, παράξενος (όχι με κακή έννοια), απλά διαφορετικός. Αλλά τώρα κάπως έχει παραγίνει και ανησυχώ. Είναι πολύ εσωστρεφής. Όχι ότι ήταν ποτέ του έξω, αλλά δεν το κουνάει από το σπίτι. Ψιλοπάει και γυμναστήριο αλλά έχει αδυνατίσει (το οποίο μου έκανε κακή εντύπωση σαν να μην προσέχει τον εαυτό του). Έχει δουλειά, αλλά δουλεύει remote τον περισσότερο καιρό. Είναι πάρα πολύ έξυπνος, αλλά τώρα κάπως έχει κολλήσει. Δεν έχει φίλους, είμαι ο μόνος που έχει. Όταν ήμουν Αμερική μιλάγαμε σχεδόν κάθε μέρα αλλά γυρνώντας εδώ έπαθα πλάκα. Δεν είχα καταλάβει ότι κάτι έπαιζε και δεν ξέρω και τι παίζει. Μου φαίνεται σαν να ναι καταπονημένος και λυπημένος. Προσπαθεί όταν είμαι εκεί να ναι πιο ανεβασμένος αλλά φαίνεται σαν να υποκρίνεται. Με στεναχωρεί να έχει κάτι και να μη μου το λέει, νιώθω άσχημα αν τόσα χρόνια που έλειπα ήταν έτσι. Προφανώς και τον έβλεπα αυτά τα χρόνια αλλά πρώτη φορά ήμασταν τόσες μέρες μαζί. Το χειρότερο είναι ότι το διαπίστωσε και η γυναίκα μου δεν είναι ιδέα μου.
Σκεφτόμουν να του πω να έρθει μαζί μας. Είμαι η μόνη οικογένεια που έχει (ναι οκ κάτι ξαδέρφια που δεν έχουμε επαφές). Φίλος δεν τον έχει ψάξει. Κοπέλα επίσης. Δεν θέλω να τον επικρίνω. Ότι ήρθα εγώ ο εξυπνάκιας να του πω ότι δεν έχει κοπέλα και φίλους και είναιι και μίζερος. Αλλά υπάρχει τρόπος να τον βοηθήσω;

---

καλημερα.
λιγο περιεργα μας τα λες.
πως γινεται να μιλατε καθε μερα και να μην ξερεις το πως περνουσε την ημερα του. σου ελεγε ψεματα οτι πσρταρει κι ηρθες και τον βρηκες κλεισμενο στο σπιτι;
πως γινεται να μην ξερεις αν ειχε φιλους η κοπελες ολα αυτα τα χρονια, αν μιλουσατε καθημερινα;
γιατι εισαι η μονη του οικογενεια; αφου εχει και τους γονεις και μενουν μαζι.
γιατι πιστευεις οτι θα ειναι καλυτερα αν ερθει μαζι σας; αφου η ζωη του ειναι εδω. τι ειναι; ανηλικο;
πως γινεται να παραξενευτηκες τοσο με την κατασταση του, να εχετε τοσο μεγαλο δεσιμο οσο ισχυριζεσαι και να μην εχεις κανει ακομα κουβεντα μαζι του για το πως νοιωθει, πως περναει κι αν τον απασχολει κατι;
δεν κολλανε ολα αυτα...

@Jacques Mesrine

Εννοείται πως δεν θα τον πιέσω. Αυτό θέλω να κάνω μια συζήτηση και ελπίζω μην γίνει αμυντικός.

@ Player
Τουλάχιστον δεν έχει κάποιον που να ξέρω. Δεν φαίνεται να υπάρχει κανείς και ίσως είναι μια αλλαγή;

@RRemedy
Δεν μου έδινε την εικόνα που έιδα από κοντά. Δεν μπορώ να μπω σε χωράφια της ψυχιατρικής, αλλά μπροστά μου αντίκρυσα έναν άνθρωπο θλιμμένο και μόνο. Δεν είδα σημάδια που να με ανησυχίσουν πολύ του στυλ να μην προσέχει την υγιεινή του ή το σπίτι, μονάχα ότι έχει αδυνατήσει. Σαν να ναι εξουθενωμένος, αλλά ψυχικά όχι σωματικά. Δεν μου έλεγε ότι παρτάρει αλλά έχει μια άρνηση να βγει. Του λες να πάμε για καφέ ή φαγητό και θα σου πει όχι ενώ και καφέδες πίνει σπίτι και έχει χρόνο. Έχει κλειστεί στο σπίτι. Το θέμα των φίλων ήταν πάντα θέμα. Δεν είχε παρέες ποτέ. Σχέση ας πουμε ότι είχε στο σχολείο και κάτι φλερτ στο πανεπιστήμιο.
Γονείς δεν ζουν, μένει στο πατρικό μας σπίτι (αλλά μόνος του). Με την ευρύτερη έννοια έχουμε θείους κτλ αλλά δεν ήμασταν ποτέ κοντά.
Δεν ξέρω αν θα ναι καλύτερα η ζωή μαζί μας. Οι αισθήσεις μου μου λένε ότι χρειάζεται στήριξη. Μπορεί να φταίω και εγώ. Ήμουν πολύ απορροφημένος με όλα όσα έκανα και τον είχα αφήσει μόνο του.

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

καλημερα.
λιγο περιεργα μας τα λες.
πως γινεται να μιλατε καθε μερα και να μην ξερεις το πως περνουσε την ημερα του. σου ελεγε ψεματα οτι πσρταρει κι ηρθες και τον βρηκες κλεισμενο στο σπιτι;
πως γινεται να μην ξερεις αν ειχε φιλους η κοπελες ολα αυτα τα χρονια, αν μιλουσατε καθημερινα;
γιατι εισαι η μονη του οικογενεια; αφου εχει και τους γονεις και μενουν μαζι.
γιατι πιστευεις οτι θα ειναι καλυτερα αν ερθει μαζι σας; αφου η ζωη του ειναι εδω. τι ειναι; ανηλικο;
πως γινεται να παραξενευτηκες τοσο με την κατασταση του, να εχετε τοσο μεγαλο δεσιμο οσο ισχυριζεσαι και να μην εχεις κανει ακομα κουβεντα μαζι του για το πως νοιωθει, πως περναει κι αν τον απασχολει κατι;
δεν κολλανε ολα αυτα...

---

ρεμεντι με την καχυποψια πρωτες ξαδερφες ειστε??

Quote:

---

Originally Posted by Jacques Mesrine

ρεμεντι με την καχυποψια πρωτες ξαδερφες ειστε??

---

οχι, με την κοινη λογικη. πολυ φιλη μου...

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

οχι, με την κοινη λογικη. πολυ φιλη μου...

---

ειναι φως φαναρι,απορω πως δεν το καταλαβα.θα αρχισω την μελετη των 22.177 ποστ σου και θα επανελθω σε καμια 10αρια χρονια που θα εχω τελειωσει

Quote:

---

Originally Posted by Jacques Mesrine

ειναι φως φαναρι,απορω πως δεν το καταλαβα.θα αρχισω την μελετη των 22.177 ποστ σου και θα επανελθω σε καμια 10αρια χρονια που θα εχω τελειωσει

---

καλη διασκεδαση..

Quote:

---

Originally Posted by Oceanic

@Jacques Mesrine

Εννοείται πως δεν θα τον πιέσω. Αυτό θέλω να κάνω μια συζήτηση και ελπίζω μην γίνει αμυντικός.

@ Player
Τουλάχιστον δεν έχει κάποιον που να ξέρω. Δεν φαίνεται να υπάρχει κανείς και ίσως είναι μια αλλαγή;

@RRemedy
Δεν μου έδινε την εικόνα που έιδα από κοντά. Δεν μπορώ να μπω σε χωράφια της ψυχιατρικής, αλλά μπροστά μου αντίκρυσα έναν άνθρωπο θλιμμένο και μόνο. Δεν είδα σημάδια που να με ανησυχίσουν πολύ του στυλ να μην προσέχει την υγιεινή του ή το σπίτι, μονάχα ότι έχει αδυνατήσει. Σαν να ναι εξουθενωμένος, αλλά ψυχικά όχι σωματικά. Δεν μου έλεγε ότι παρτάρει αλλά έχει μια άρνηση να βγει. Του λες να πάμε για καφέ ή φαγητό και θα σου πει όχι ενώ και καφέδες πίνει σπίτι και έχει χρόνο. Έχει κλειστεί στο σπίτι. Το θέμα των φίλων ήταν πάντα θέμα. Δεν είχε παρέες ποτέ. Σχέση ας πουμε ότι είχε στο σχολείο και κάτι φλερτ στο πανεπιστήμιο.
Γονείς δεν ζουν, μένει στο πατρικό μας σπίτι (αλλά μόνος του). Με την ευρύτερη έννοια έχουμε θείους κτλ αλλά δεν ήμασταν ποτέ κοντά.
Δεν ξέρω αν θα ναι καλύτερα η ζωή μαζί μας. Οι αισθήσεις μου μου λένε ότι χρειάζεται στήριξη. Μπορεί να φταίω και εγώ. Ήμουν πολύ απορροφημένος με όλα όσα έκανα και τον είχα αφήσει μόνο του.

---

μιλας γι αυτον σαν να ειναι ανηλικος, η ατομο με ειδικες αναγκες.
παρουσιαζεις μια πολυ κοντινη σχεση, ενω απο αυτα που λες, προκυπτει οτι δεν ξερεις καθολου πως νοιωθει κι αν του συμβαινει κατι.
οποτε, ή ειναι εντελως επιφανειακη η σχεση σας, ή δεν καταλαβαινεις εσυ τα οσα σου λεει.
το συζητας εδω μαζι μας, ενω δεν το εχεις συζητησει μαζι του, πραγμα τελειως παραξενο.
σιγουρα δεν ειναι γεωγραφικο το θεμα του, ουτε ειναι ανηλικο να τον παρεις απο δω, να τον πας αλλου.
ειναι καλα, οικονομικα;
κανε συζητηση μαζι του, κι αν δεν βγαλεις ακρη, πες του το οτι ειναι ευπροσδεκτος αν προτιμαει να ζησει στην αμερικη κοντα σας, αλλα δεν ξερω πως σκοπευεις να λυσεις το θεμα της βιζας του. θα του βρεις κι εκεινου νυφη;

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

μιλας γι αυτον σαν να ειναι ανηλικος, η ατομο με ειδικες αναγκες.
παρουσιαζεις μια πολυ κοντινη σχεση, ενω απο αυτα που λες, προκυπτει οτι δεν ξερεις καθολου πως νοιωθει κι αν του συμβαινει κατι.
οποτε, ή ειναι εντελως επιφανειακη η σχεση σας, ή δεν καταλαβαινεις εσυ τα οσα σου λεει.
το συζητας εδω μαζι μας, ενω δεν το εχεις συζητησει μαζι του, πραγμα τελειως παραξενο.
σιγουρα δεν ειναι γεωγραφικο το θεμα του, ουτε ειναι ανηλικο να τον παρεις απο δω, να τον πας αλλου.
ειναι καλα, οικονομικα;
κανε συζητηση μαζι του, κι αν δεν βγαλεις ακρη, πες του το οτι ειναι ευπροσδεκτος αν προτιμαει να ζησει στην αμερικη κοντα σας, αλλα δεν ξερω πως σκοπευεις να λυσεις το θεμα της βιζας του. θα του βρεις κι εκεινου νυφη;

---

Αυτά που λες τα έχω σκεφτεί και εγώ. Κοντινή σχέση έχουμε ή μάλλον με μενα (φαίνεται) να έχει την πιο κοντινή σχέση που μπορεί αυτός να έχει. Ίσως δεν θέλει κάποιον πιο κοντά από αυτό. Να θέλει να ναι μόνος του.
Οικονομικά δεν έχει λόγο να μην είναι καλά γιατί α) δεν έχει νοίκια β) ξέρω ότι βγάζει λίγο πάνω από 1000 ευρώ και πάντα δούλευε γ) δεν νομίζω τα χαλάει κάπου. Το μόνα πράγματα που ξοδεύει είναι που έχει καλό υπολογιστή και κινητό. Τον έχω ρωτήσει και ευθέως και είπε είναι καλά (σε αυτό τον πιστεύω πάντα είχε κομπόδεμα ακόμα και σαν παιδί).
Δεν είναι ανήλικο, έχεις δίκιο. Μου έχει περάσει σαν μια ευθύνη από τους γονείς μου. Σε καμία περίπτωση δεν το λέω αρνητικά, σαν ηθική υποχρεώση ως μεγάλος αδερφός και με όλη μου την αγάπη το λέω.
Το θέμα της βίζας θα λυθεί αν θα θελήσει (που φοβάμαι πως δεν θα θελήσει).

Κάτι ακόμα, είπες ότι δεν καταλαβαίνω όσα μου λέει ή ότι είναι επιφανειακή η σχέση. Δεν θέλει να λέει τίποτα σε κανέναν από παιδί. Αυτό είναι και κάτι που φοβόμουν. Ότι απλά θα σκάσει κάτι που θα το κρατάει μέχρι που θα χάσει τον έλεγχο (έτσι έγινε με την σκωληκοειδίτιδα πόναγε πολλές ώρες και δεν έλεγε τίποτα). Θεωρώ πως η εγγύτητα που έχουμε είναι αυτή που αντέχει χωρίς να νιώθει δυσφορία. Και θα ήθελα πολύ να επισκεφτεί έναν ψυχολόγο.

Quote:

---

Originally Posted by Jacques Mesrine

ειναι φως φαναρι,απορω πως δεν το καταλαβα.θα αρχισω την μελετη των 22.177 ποστ σου και θα επανελθω σε καμια 10αρια χρονια που θα εχω τελειωσει basket random

---

Και εγώ είμαι στην ίδια κατάσταση. Ελπίζοντας να έρθουν καλά πράγματα.

Απλά κάνε μια συζήτηση μαζί του για αυτό που αισθάνεσαι, ότι ανησυχείς για αυτόν κλπ. Αλλά μην του προτείνεις να έρθει μαζί σου με το καλημέρα. Μπορεί να του βγει άμυνα και να μην ανοιχτεί.