Στεναχώρια κατάθλιψη και πολύ μελαγχολία (διαβάστε μέσα..)

Καλησπέρα σας και καλά Χριστούγεννα σε όλους και όλες με υγεία πάνω από όλα πάντα..
Είμαι 25 ετών και σπουδάζω στο τελευταίο έτος αν και έχω φτάσει σε μεγαλύτερο έτος αργοπορω να τελειώσω αλλά πάω προς το τέλος.
Τον τελευταίο καιρό ενώ είμαι με την κοπέλα μου κοντά 3 χρόνια τσακωνόμαστε λίγο και γκρινιάζει αρκετά αλλά μετά είμαστε οκ μεταξύ μας. Καυγαδακια της στιγμής.

Συνέχεια βλέπω εφιάλτες, άσχημα και όμορφα πράγματα. Νιώθω συνέχεια ότι κάποιος γύρο μου θα πάθει κάτι κακο. Νιώθω ότι θα πάθω εγώ. Έχω πολλές φορές την ιδέα να κάνω κακό στον εαυτό μου αυτό που με κρατάει ίσως είναι ότι έχω γύρο μου άτομα που με αγαπούν. Το είχα και παλαιότερα αυτό επέστρεψε από το πουθενά. Αντί να χαίρομαι που έρχονται Χριστούγεννα στεναχωριέμαι διότι θα είμαι μακριά από την κοπέλα μου για κάποιο διάστημα.

Σκεφτομαι ΣΥΝΕΧΕΙΑ ότι μεγαλώνουν οι γονείς μου και θα φύγουν από την ζωή και δεν θα το αντέξω νιώθω ότι θα φύγω μαζί τους την ίδια στιγμή νιώθω ότι δεν θα έχω ζωή μετά.

Από την μια γενικά έχω φίλους ( αν και τσακωνόμαστε) έχω κοπέλα , έχω μέτρια προς καλή επαγγελματική αποκατάσταση ξέρω τι θέλω να κάνω το κυνηγάω με κυνηγάει κάπως.. άσχετος εάν ακόμα δεν έχω τελειώσει με την σχολή και ίσως πάει στραβά στις εξετάσεις και θα περιμένω μέχρι το καλοκαίρι...
Δεν ξέρω τι μου συμβαίνει
Τζογαρω συνέχεια καπνίζω δεν πίνω αλκοόλ
Νιώθω ότι ίσως θέλω να κάνω κακό στον εαυτό μου και δεν θα καταλήξει σε καλό ούτε για μένα ούτε για τους άλλους..
Παλιότερα είχα αποπειραθεί να κάνω μεγάλο κακό αλλά με σταμάτησαν....
Τι άλλο να κάνω?
Έχω ξανά γράψει στο φόρουμ εδώ άπειρες φορές
Μετά ήμουν οκ
Μετά πάλι στο άλλο άκρο όταν λέω άκρο σκεφτόμουν για θανάτους φόβους για τους γύρο μου φόβους για πολέμους.. βοηθήστε με

Γιαννη σε καταλαβαίνω σε αυτό που περνάς αλλά να ξερεις ότι είναι προσωρινό και θα περασει. Αν το έχεις ξαναπεράσει ξερεις οτι περνάει. Εχεις ζητησει βοηθεια από κάποιον ειδικό?

Χρειάζεσαι ψυχοθεραπεία, να απευθυνθείς σε ψυχολόγο τώρα που είσαι νέος για να βοηθηθεις περισσότερο.

κι εγω βιωνω ψυχικο πενθος θλιψη κλαμα που εγω ειμουν ατομο αισιόδοξο καποτε . βλεπω οτι ποτε δε θα υπαρξει ανθρωπος κι μενα να με νοιαστει . φιλαράκι ας πορευομεθα κι να είμαστε γαληνεμενοι με λιγα κι απλα αυτο ειν το κλειδι για μια ποιοτικη ζωη .

Έχω τρομερή μελαγχολία κάθε μέρα.. ενώ ξέρω ότι μπορώ να περάσω καλά αυτές τις ημέρες σκέφτομαι πως θα φύγω μακριά από τους γονείς μου και στεναχωριέμαι πολύ..

Φιλε μου θα σου πω μια συντομη ιστορια λες οτι θα φυγω μακρια απο την κοπελα μου για λιγο σκεφτομαι οτι οι γονεις
μου καποια στιγμοι θα φυγουν και δεν θα το αντεξω και εχεις φιλους...

Η Αληθινη ιστορια μου μεσα σε 2 βδομαδες Εχασα την κοπελα μου πεθανε ο πατερας μου και με προδωσαν 2 φιλοι
στην χειροτερη φαση της ζωης μου... πολλες φορες το μυαλο μου βαζει τα χειροτερα ακομα το κανει αυτο εγινε
πριν 6 μηνες ο πονος παραμενη αλλα ειμαι ακομα εδω...

Και πως τα ξεπερνάει όλα αυτά ? Τι κάνεις στην ημέρα σου να ξεχαστεις?

Συλλυπητήρια φίλε μου.