Είστε άνθρωποι της παρέας ή του ένας προς ένα;

Προσωπικά δεν είμαι άτομο της παρέας. Πάντα όταν βρίσκομαι μέσα σε πολλά άτομα νιώθω ότι χάνομαι, νιώθω αμήχανα, δεν ξέρω τι να πω. Για κάποιο λόγο δυσκολεύομαι να πετάγομαι και να μιλάω όπως κάνουν άλλοι με άνεση. Στο άλλο άκρο υπάρχουν κι αυτοί που δεν τους νοιάζει καθόλου, δεν μιλάνε απλά, κραυγάζουν. Εξαρτάται βέβαια πόσο καλά ξέρω κάποια άτομα αλλά και από την περίσταση. Γενικά όμως ισχύει πάνω κάτω αυτό που λέω, αν και όταν γνωρίζω καλά τα άτομα εκφράζομαι πολύ πιο άνετα.

Τώρα όταν μιλάω με ένα άτομο, εκεί απλά κάνω παπάδες. Μπορεί να γίνω ακόμη και φλύαρος.

Αισθάνομαι ότι είμαι εσωστρεφής, αλλά όταν νιώσω ασφάλεια θα ανοιχτώ, ίσως και περισσότερο από όσο πρέπει, αν και προσπαθώ να κρατάω μια ισορροπία.

Αντίθετα παρατηρώ ότι οι εξωστρεφείς μπορεί να εκφράζονται και να συνδέονται με άλλους πολύ ευκολότερα, ωστόσο δεν ανοίγονται πολύ.

Nα βάλω και έναν άλλο ευαίσθητο παράγοντα. Το φύλο. Και εννοείται ως άντρας εκφράζομαι ευκολότερα με άλλους άντρες, όχι όμως με όλους, εξαρτάται. Αν και νομίζω πως με μία γυναίκα πάλι θα εκφραζόμουν σχετικά εύκολα.

Γενικά ισχύει ότι είναι πιο εύκολο να συνάψεις φιλίες με άτομα του ίδιου φύλου. Και αυτό γιατί υπεισέρχεται ο παράγοντας έλξη. Βέβαια το ζήτημα είναι λίγο πιο πολύπλοκο.

Έκανα μια αρχή. Περιμένω τις τοποθετήσεις σας.

Εγω συνήθως προτιμώ να είμαι μόνος μου αλλα αν είμαι με άλλους τότε είμαι αυτό που λενε η ψυχη της παρέας.

Εξαρτάται πόσος οικείος νιώθεις με τα άτομα που είναι στην παρέα για να μιλάς άνετα. Αν είναι άτομα οικεία σου θα έχεις γλώσσα ροδάνι. Αν είναι άτομα ή υπάρχουν αναμεσα τους και άτομα, με τα οποία κομπλάρεις, τότε απλά θα πετάγεσαι όχι για να ανοίξεις κουβέντα αλλά για να συμμπληρώσεις ή να συμφωνήσεις απλά για να μην φανείς ότι ήσουν σιωπηλός. Η διάκριση όμως ανάμεσα στις δυο αυτές περιστάσεις είναι απόδειξη κάποιου βαθμού φοβίας οπότε επιδιώκεις να μιλάς πειρισσότερο Ένας προς ένα προτιμάω με άτομα που εμπιστεύομαι και αλληλοκαταλαβαινόμαστε για να μοιραστώ προσωπικά μου προβλήματα.

δεν μου αρεσουν οι πολυλογαδες , γιατι οποιος μιλαει πολυ , δεν εχει κατι ουσιαστικο να πει .....εξερταται βεβαι κι απο την αμηχανια που νιωθει ο καθενας ........

καποιες φορες προσαρμοζεσε γιατι δε μπορεις παντα να εχεις μονον ενα ατομο για κουβεντα .ομως γινοντε μπερδέματα κι παρεξηγήσεις συχνα κουτσομπολιά μπαίνουν λογια απο ατομα σε ατομα για αλλους κι αυτα ειν σπαστικά. καλύτερα μονος λες στο τελος κι αντιοςςςςςςς

Συμφωνώ εν μέρει άσπεργκερ, αλλά γιατί να μας νοιάζει τόσο η γνώμη των άλλων;

Το καλό είναι ότι έχω ξεφύγει εδώ και πολλά χρόνια από τα δράματα των σχέσεων, έχω τον άνθρωπό μου και δεν με νοιάζει τίποτα άλλο. Εκεί που λίγο πάσχω και πάσχουν οι περισσότεροι άνθρωποι είναι στο κομμάτι της φιλίας. Για να ταιριάξεις με κάποιον πρέπει πάνω κάτω να έχεις κοινά ενδιαφέροντα, πχ «εγώ παίρνω στεντόν και συ ζάναξ», χαχα. Τώρα οι φιλίες με το άλλο φύλο είναι λίγο αγγούρι. Οι γυναίκες είναι πιο ανασφαλείς, θα στραβώσουν, θα φανούν λίγο κάπως, όχι πάντα και γι' αυτό ευθύνεται η λεγόμενη τοξική αρρενωπότητα. Αν μια γυναίκα έχει σχέση που να κάνει φιλίες με το άλλο φύλο αφού η ζήλια πάει σύννεφο. Και κάπως έτσι η κοινωνία μας δημιουργεί απαγορευμένα. Πάντα υπάρχουν άτομα ακομπλεξάριστα, ανοιχτά, αλλά ποιος ψάχνει βελόνες στα άχυρα; Μερικές σκέψεις μου.

Εeeeeeeelis πες κάτι.

καλύτερα μόνος μου, εγώ κι ο πόνος μου.
ή όπως λέει ένα στενάχωρο τραγούδι, τον ξένο πόνο ποιός τον εννοεί;

μετάφραση στα ελληνικά. δεν περνάω φάση, είναι πραγματικότητα πως ο κοΖμος με κουράζει πια πάρα πολύ, τόσο που σκέφτομαι να μην ξαναβγω απ το σπίτι, αλλά γενικά, όταν ήμουν πιο ανάλαφρη ψυχικά, προτιμώ τα ένας προς έναν, εκφράζομαι καλύτερα και εμπιστεύομαι ευκολότερα.

Quote:

---

Originally Posted by user

καλύτερα μόνος μου, εγώ κι ο πόνος μου.
ή όπως λέει ένα στενάχωρο τραγούδι, τον ξένο πόνο ποιός τον εννοεί;

μετάφραση στα ελληνικά. δεν περνάω φάση, είναι πραγματικότητα πως ο κοΖμος με κουράζει πια πάρα πολύ, τόσο που σκέφτομαι να μην ξαναβγω απ το σπίτι, αλλά γενικά, όταν ήμουν πιο ανάλαφρη ψυχικά, προτιμώ τα ένας προς έναν, εκφράζομαι καλύτερα και εμπιστεύομαι ευκολότερα.

---

Nόμιζα ότι ήσουν άνδρας user. Τελικά μου φαίνεται οι γυναίκες είναι πιο πολλές στο φόρουμ. Για κάποιο λόγο πάντα πίστευα πως οι άντρες είναι πιο ευάλωτοι σε ψυχικές παθήσεις. Και γω του ένας προς έναν είμαι. Να πω βέβαια στο παραπάνω σχόλιο για να μην αδικήσω και το γυναικείο φύλο, πως εννοείται ότι το να είναι «κακές» είναι και μέρος της φύσης τους όπως είναι και μέρος της φύσης των ανδρών, με λίγα λόγια είναι αυτοδημιούργητες ανεξάρτητα την επιρροή της πατριαρχίας, κι αυτό είναι καλό.

Εγω παιδια ειμαι 190 100 κιλα μισοσ ελληνασ μισοσ λατινοαμερικανοσ δυστυχωσ ετρωγα ολο το φαι μου σπουδασα εβγαλα λεφτα τα εφαγα εδω κι εκει αν δεν σε θελουν οι γυναικεσ δεν παει τιποτα καλα τεσπα αφηστε το θα πινω καφεδεσ κ θα καπνιζω μεχρι τελουσ κι οτι γινει

50% ελληνασ 25 πουερτο ρικο 25 αφρικη εκανα τεστ dna

Quote:

---

Originally Posted by elis

50% ελληνασ 25 πουερτο ρικο 25 αφρικη εκανα τεστ dna

---

αγιαγιαγιαγιαγιαη πουερτο ρίκο

αυτό το τεστ κι εγώ θέλω να το κάνω, πιο πολύ επειδή είναι της μόδας. ίσως του χρόνου να μην θέλω. δεν είναι και πατατάκια, να πεις, σιγά τα λεφτά.
τέλος πάντων.
δεν πιστεύω ότι υπάρχουν πιο ευάλωτοι βάσει φύλου, αν και έχει αποδειχτεί ότι έχουμε διαφορετικό εγκέφαλο, ο δικός μας -λολ- είναι υπεραναλυτικός και σκέφτεται "έξω απο το κουτί", ενώ ο δικός σας -λολ- είναι πιο πολύ πρακτικός, της εφαρμοστικότητας σε μια λύση μιλάμε πάντα.
αυτό που συμβαίνει είναι ότι, όπως λέγεται, δεν αφήνουν τα αγόρια να κλαίνε όταν είναι μικρά ή τα κοροϊδεύουν λέγοντάς τα πως κάνουν σαν κορίτσια κι όλο αυτό καταπιέζει τα συναισθήματα ενός παιδιού, κάνοντας το να πιστεύει ότι κάνει λάθος να εκφράζει στεναχώρια ή κατωτερότητα. απο την άλλη, οι γυναίκες απαγορεύεται να θυμώνουν και να φωνάζουν, με αποτέλεσμα επίσης να καταπιέζουν συναισθήματα.
το πρόβλημα είναι ότι οι άντρες πιο δύσκολα θα ζητήσουν ιατρική ή ψυχολογική υποστήριξη.
το "κακές" δεν κατάλαβα. αλλά δεν είναι και κακό που δεν κατάλαβα.

Αγαπη μου user η δουλεια σου ειναι να βγαζεισ λεφτα νομιμα απο εργασια κ να τα τρωσ οχι να καθεσαι μεσα κ να πηγαινεισ στον ψυχοκουκου κατσε στον κουκο μεχρι να σε φτιαξει μετα θα μετανοιωσεισ που καθοσουν μεσα υπαρχουν τροποι απο τη στιγμη που θα γινει διαγνωση η ζωη συνεχιζεται για ολουσ εκτοσ απο σενα που θα κλειστεισ μεσα η ζωη δε ρωταει αν εχεισ κατι προχωραει

Δυσθυμια εχω κι εγω αλλα δεν ξερω τι θα σε βοηθησει εχω παρει μαγνησιο βιταμινη ντε βιταμινη σε εχω παρει πρωτεινεσ μυοχαλαρωτικα ντεπον αλγκοφρεν ηλεκτρολυτεσ περα απο τα φαρμακα για να δουλεψω περισσοτερο καλυτερα εκανα βαρη κανε κατι απο τα εναλακτικα πλιζ τα φαρμακα μονο δε φτανουν