Τελευταία τραβάω πάλι νάρκισσους
Μετά από 1.5 χρόνο πολλής ψυχοθεραπευτικής και προσωπικής δουλειάς έπειτα από ένα κακό φλερτ εξ αποστάσεως με ένα νάρκισσο, το τελευταίο διάστημα τραβάω κοντά μου πάλι νάρκισσους.
Είμαι ένας νεαρός στα 26.
Δεν πολυψάχνω κάτι σοβαρό, αλλά πολλοί έστω και σε απλή φάση τώρα τελευταία που συναντώ βγάζουν ένα ναρκισσιστικό προφίλ κι εγωιστικό, τύπου να περνάνε μόνο οι ίδιοι καλά.
Απόψε έφαγα ξενέρα ερωτική, καιρό είχα.
Μιλούσα από ένα σάιτ γνωριμιών με κάποιον από εδώ από το νησί. Και με τηλέφωνο.
Βρεθήκαμε απόψε και κατάλαβα ότι ήταν κι αυτός νάρκισσος.
Δεν με ρώτησε τίποτα για μένα, δεν ρώτησε τίποτα για τη δουλειά μου κι ας είναι ιδιαίτερη, γενικά τίποτα, ευχαριστιόταν να του κάνω συνέντευξη. Έλεγε ότι ψάχνει κάτι σοβαρό, αλλά τελικά δεν μου φάνηκε κι ιδιαίτερα σοβαρός.
Προσβλητικός. Έβγαλε το συμπέρασμα ότι δεν ξέρω τίποτα γιατί διαλέγω να μην πολυκυκλοφορώ.
Λες και δεν είναι οι συγκυρίες της εποχής, όταν μένεις μόνος σε νοίκι και τα έξοδα στο Θεό, με βασικούς μισθούς. Χώρια ότι τον τελευταίο χρόνο ναι διαλέγω μοναξιά γιατί τα βρίσκω καλά με αυτή για την ώρα, μέχρι να τα βρω με τον εαυτό μου 100%.
Σε μια δόση εκεί που πίναμε ποτό, μας συναντάν κάτι γνωστοί που με ξέρουν από παιδί και από κακή σύμπτωση ήξεραν κι εκείνον και δεν ήξερα που να κρυφτώ. Τους είπε να κάτσουν κιόλας ενώ υποτίθεται ήταν μια προσωπική συνάντηση για να γνωριστούμε.
Νιώθω ότι έπεσε ξανά λίγο την αυτοποίθηση μου, για αυτό προσελκύω παλιονάρκισσους.
Όσο δούλευα ένιωθα να ήταν πιο ενισχυμένη.
(Δουλεύω σεζόν 7-8 μήνες, στο αεροδρόμιο του νησιού και την αγαπώ τη δουλειά).
