Originally Posted by
rina80
Γαμος 10 χρονια. Παιδι 7, 5 ετων. Πολλα λαθη εκατεροθεν, δε θα μπω σε λεπτομερειες γιατι θα κουρασω. Εγω δεν επιικοινωνουσα σωστα αυτα που δε μου αρεσαν, εκεινος εχοντας μονο εμενα στη ζωη με τον ερχομο του παιδιου ενιωσε οτι εχασε την αμεριστη προσοχη μου. Καβγαδες πολλοι. Πριν 3 χρονια ανακαλυπτω μηνυματα στο κινητο του. Sexting. 3 χρονια σκοτωνομαστε. Φευγω απο το σπιτι. Μενουμε χωρια 1 χρονο. Κανω σχεση με καποιον που εχω γνωρισει τα 3 χρονια που σκοτωνομασταν. Αυτος ειναι ξεκαθαρα ερωτευμενος μαζι μου, θελει να ζησουμε μαζι, να γνωρισω την οικογενεια του, να γνωριατουν τα παιδια μας. Στο μεταξυ κανω ψυχοθεραπεια κ εξομαλυνονται οι σχεσεις με τον εν διαστασει συζυγο....αποφασιζω να δωσω μια ευκαιρια στο γαμο μας μια κ εγω πλεον επικοινωνω σωστα μαζι του κ αυτος ανταπομτινεται. Προσπαθει. Να ερθουμε κοντα. Να αποφυγει συγκρουσεις.
Αλλα....που και που σκεφτομαι την αλλη σχεση. Θα καταφερουμε να τα βρουμε με τον αντρα μου? Εχουμε παιδικα τραυματα κ φοβους κ οι δυο. Νιωθω τυψειε εφοσον προσπαθει να μην δωσω ευκαιρια. Μηπως ομως εχω ερωτευτει τον αλλο?