Προβλήματα σχεσης

Καλησπέρα.εχω γράψει μερικές φορές στο φόρουμ και σήμερα ένιωσα την ανάγκη να το ξανακάνω.υποφερω από αγχώδης καταθλιπτική διαταραχη.περνω αγωγή εδώ και 6 μήνες.περασα πολλά σκαμπανεβασματα στη σχέση μου με απιστία, χωρισμους και επανασυνδέσεις ξανά και ξανά,αμφιβολίες και ανασφαλεια.τον αγαπαω πολύ αλλά έχω ένα μόνιμο φόβο αν θα τα καταφέρουμε.ο ψυχίατρος μου πρότεινε να πάμε σ ένα σύμβουλο.γενικα είμαι σε μια φάση που θεωρώ τελείως αδύναμο τον εαυτό μου και χωρίς διάθεση για τιποτα.νιωθω ασφαλής μονο στο σπίτι μου και ειδικά με τη μητέρα μου γιατι νιώθω ότι αυτή δε θα μ εγκαταλείψει σχέση εξάρτησης.γενικοτερα από μικρή είχα το φόβο της εγκατάλειψης και πάντα ικανοποιουσα τους άλλους.ειναι μέρες που νιώθω καλά και κάνω πράγματα όπως να πάω στη δουλεια μου ,να βγω μια βόλτα αλλά άλλες που δε σηκώνομαι από το κρεβάτι ,κλαίω συνεχεια και νιώθω τρομερή εξάντληση γι αυτό αναβάλλω συνέχεια να ξεκινήσω να αθλούμαι.κανω ψυχοθεραπεία και μου λέει συνέχεια να βρω την αυτό εκτίμηση μου και αυτοπεποίθηση αλλά μου φαίνεται Γολγοθάς.το ξέρω ότι όλοι μας παλεύουμε καθημερινά...Έχει περάσει κάποιος κάτι ανάλογο με τη σχέση του και να πήγαν σε σύμβουλο.βοηθαει?έχει αποτέλεσμα η είναι μάταιο?

Quote:

---

Originally Posted by ireneandria

Καλησπέρα.εχω γράψει μερικές φορές στο φόρουμ και σήμερα ένιωσα την ανάγκη να το ξανακάνω.υποφερω από αγχώδης καταθλιπτική διαταραχη.περνω αγωγή εδώ και 6 μήνες.περασα πολλά σκαμπανεβασματα στη σχέση μου με απιστία, χωρισμους και επανασυνδέσεις ξανά και ξανά,αμφιβολίες και ανασφαλεια.τον αγαπαω πολύ αλλά έχω ένα μόνιμο φόβο αν θα τα καταφέρουμε.ο ψυχίατρος μου πρότεινε να πάμε σ ένα σύμβουλο.γενικα είμαι σε μια φάση που θεωρώ τελείως αδύναμο τον εαυτό μου και χωρίς διάθεση για τιποτα.νιωθω ασφαλής μονο στο σπίτι μου και ειδικά με τη μητέρα μου γιατι νιώθω ότι αυτή δε θα μ εγκαταλείψει σχέση εξάρτησης.γενικοτερα από μικρή είχα το φόβο της εγκατάλειψης και πάντα ικανοποιουσα τους άλλους.ειναι μέρες που νιώθω καλά και κάνω πράγματα όπως να πάω στη δουλεια μου ,να βγω μια βόλτα αλλά άλλες που δε σηκώνομαι από το κρεβάτι ,κλαίω συνεχεια και νιώθω τρομερή εξάντληση γι αυτό αναβάλλω συνέχεια να ξεκινήσω να αθλούμαι.κανω ψυχοθεραπεία και μου λέει συνέχεια να βρω την αυτό εκτίμηση μου και αυτοπεποίθηση αλλά μου φαίνεται Γολγοθάς.το ξέρω ότι όλοι μας παλεύουμε καθημερινά...Έχει περάσει κάποιος κάτι ανάλογο με τη σχέση του και να πήγαν σε σύμβουλο.βοηθαει?έχει αποτέλεσμα η είναι μάταιο?

---

Ρίξε μια ματιά στην "οριακη διαταραχη προσωπικότητας" και δες αν πληρεις τα κριτήρια. Βεβαια με τη συγκεκριμένη διαταραχή μπορεί να υπάρχει και άγχος και κατάθλιψη.
Πιστεύω όμως πως πολλές φορές δίνονται λανθασμένες διαγνώσεις είτε λόγο απειρίας είτε λόγο αδυναμίας του ψυχιάτρου να ασχοληθεί με τη συγκεκριμένη διαταραχη...σου λένε απλα έχεις γενικευμένο άγχο και κατάθλιψη και δίνουν αντικαταθλιπτικα.

Quote:

---

Originally Posted by ireneandria

Καλησπέρα.εχω γράψει μερικές φορές στο φόρουμ και σήμερα ένιωσα την ανάγκη να το ξανακάνω.υποφερω από αγχώδης καταθλιπτική διαταραχη.περνω αγωγή εδώ και 6 μήνες.περασα πολλά σκαμπανεβασματα στη σχέση μου με απιστία, χωρισμους και επανασυνδέσεις ξανά και ξανά,αμφιβολίες και ανασφαλεια.τον αγαπαω πολύ αλλά έχω ένα μόνιμο φόβο αν θα τα καταφέρουμε. ο ψυχίατρος μου πρότεινε να πάμε σ ένα σύμβουλο.γενικα είμαι σε μια φάση που θεωρώ τελείως αδύναμο τον εαυτό μου και χωρίς διάθεση για τιποτα.νιωθω ασφαλής μονο στο σπίτι μου και ειδικά με τη μητέρα μου γιατι νιώθω ότι αυτή δε θα μ εγκαταλείψει σχέση εξάρτησης.γενικοτερα από μικρή είχα το φόβο της εγκατάλειψης και πάντα ικανοποιουσα τους άλλους.ειναι μέρες που νιώθω καλά και κάνω πράγματα όπως να πάω στη δουλεια μου ,να βγω μια βόλτα αλλά άλλες που δε σηκώνομαι από το κρεβάτι ,κλαίω συνεχεια και νιώθω τρομερή εξάντληση γι αυτό αναβάλλω συνέχεια να ξεκινήσω να αθλούμαι.κανω ψυχοθεραπεία και μου λέει συνέχεια να βρω την αυτό εκτίμηση μου και αυτοπεποίθηση αλλά μου φαίνεται Γολγοθάς.το ξέρω ότι όλοι μας παλεύουμε καθημερινά...Έχει περάσει κάποιος κάτι ανάλογο με τη σχέση του και να πήγαν σε σύμβουλο.βοηθαει?έχει αποτέλεσμα η είναι μάταιο?

---

καλησπερα.
τι ηλικιες εχετε; εχετε και παιδια;
οταν λες οτι δεν μπορεις παντα να σηκωθεις και να πας στην δουλεια, πως δεν χανεις την δουλεια σου; οποτε θελεις πηγαινεις;

πως ειναι η σχεση σας μετα την τελευταια επανασυνδεση; εκεινος πως ειναι απεναντι σου;
πως σου φερεται; περνατε καλα; του μιλας για το αγχος σου ή τα λες μονο στον γιατρο;
πηγατε τελικα σε συμβουλο ζευγαριων; η απιστια ειναι μια και μοναδικη ή συνεχιζεται μια συμπεριφορα "ελευθερου" εκ μερους του; σου δημιουργει αμφιβολιες για την πιστη του η συμπεριφορα του;;

Quote:

---

Originally Posted by Iwsif95

Ρίξε μια ματιά στην "οριακη διαταραχη προσωπικότητας" και δες αν πληρεις τα κριτήρια. Βεβαια με τη συγκεκριμένη διαταραχή μπορεί να υπάρχει και άγχος και κατάθλιψη.
Πιστεύω όμως πως πολλές φορές δίνονται λανθασμένες διαγνώσεις είτε λόγο απειρίας είτε λόγο αδυναμίας του ψυχιάτρου να ασχοληθεί με τη συγκεκριμένη διαταραχη...σου λένε απλα έχεις γενικευμένο άγχο και κατάθλιψη και δίνουν αντικαταθλιπτικα.

---

Υπάρχουν αρκετά συμπτώματα σε μενα από αυτά που διάβασα ειδικά το αίσθημα της εγκατάλειψης αλλά και κάποια όχι.φυσικα δεν είμαι εγώ αυτή που θα καταλάβω τι έχω γι αυτό θα το αναφέρω στον ψυχίατρο μου.σ ευχαριστώ για την ενημέρωση.

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

καλησπερα.
τι ηλικιες εχετε; εχετε και παιδια;
οταν λες οτι δεν μπορεις παντα να σηκωθεις και να πας στην δουλεια, πως δεν χανεις την δουλεια σου; οποτε θελεις πηγαινεις;

πως ειναι η σχεση σας μετα την τελευταια επανασυνδεση; εκεινος πως ειναι απεναντι σου;
πως σου φερεται; περνατε καλα; του μιλας για το αγχος σου ή τα λες μονο στον γιατρο;
πηγατε τελικα σε συμβουλο ζευγαριων; η απιστια ειναι μια και μοναδικη ή συνεχιζεται μια συμπεριφορα "ελευθερου" εκ μερους του; σου δημιουργει αμφιβολιες για την πιστη του η συμπεριφορα του;;

---

Καλημέρα.εγω είμαι 40 κι αυτός 46.δουλευω σ ένα γραφείο και έχω τρομερή κατανόηση πανω σ αυτό το θέμα καθώς κ το αφεντικό μου αντιμετωπίζει κάποια θέματα.οχι παιδιά δεν έχουμε.αυτος είναι αρκετά τρυφερός και προσπαθεί να δείξει κατανόηση.βεβαια δεν μου έχει συμβεί κάποιο ακραίο σκηνικό όπως τις άλλες φορές για να δω την αντίδραση του κι αν θα εγκαταλείψει ξανά.το θέμα είναι ότι εγώ δεν έχω την ανάγκη να βρίσκομαι μαζί του όπως πριν κι αναρωτιέμαι αν άλλαξαν τα συναισθήματα μου η απλά είναι μια μορφή Άμυνας για να μην πονέσω ξανά.η απιστία ήταν με μια γυναίκα η όποια υπήρχε στη ζωή μας για αρκετό διάστημα καθώς ένιωθε τυψεις γιατί της είχε ζητήσει να μετακομίσει κι αυτή άλλαξε τη ζωή της.ειναι μπερδεμένη κατάσταση.απο το καλοκαίρι έχει τελειώσει εντελώς.βιωσα μια πολύ στρεσογονα κατάσταση μ αυτην.ειμαι πολύ μπερδεμένη.οχι δεν πήγαμε σε σύμβουλο.

Γνωρίζει κάποιος έναν καλό ψυχίατρο στη Λάρισα?

[QUOTE=ireneandria;1213702]Γνωρίζει κάποιος έναν καλό ψυχίατρο στη Λάρισα?επίσης εδώ και 4 μήνες παίρνω εφεξορ 150 αλλά δε βλέπω καμία τεράστια αλλαγή στη διάθεσή, η θλίψη και ο φόβος παραμένει και σε έντονο βαθμό.