Ξεπερνώντας μια σχέση ζωης

Καλησπέρα.
Εδώ και λίγους μήνες και συγκεκριμένα από τον Οκτώβριο χώρισα με τη σύντροφό μου .Ήμασταν 6 χρόνια μαζί, και οι 2 προσφάτως χωρισμένοι και συζουσαμε τα 3 τελευταία χρόνια. Ιδανική σχέση, με πολύ έρωτα και κάθε τι που μπορεί να φανταστεί κανείς για μια τέλεια σχεση. Προσπαθούσαμε για παιδί τον τελευταίο χρόνο, εκείνη 40 ετών και εγώ έχοντας ήδη 2 παιδιά από τον πρώτο μου γαμο. Τον Αύγουστο βρισκόμενη σε επαγγελματικό ταξίδι και αφού επέστρεψε τον Σεπτέμβριο πήρε την απόφαση πως δεν ταιριάζουμε πλέον και αρνούνταν να δώσει παραπάνω πληροφορίες. Έμαθα φυσικά πως κάτι άλλο συνέβη κατά την απουσία της. η ψυχολογία μου είναι από το Σεπτέμβρη υπό του μηδενός. Είχα ψυχοσωματικά θέματα με το γαστρεντερικό μου, πονοκεφάλους, αϋπνίες, απώλεια 13 κιλών σε ένα μήνα, και μόνιμη θλίψη. Και το χειρότερο ήταν και είναι η αγνόηση μου, σαν να μην υπάρχω... Πώς είναι δυνατόν έναν άνθρωπο που του συμπαραστάθηκες με κάθε δυνατό τρόπο , τον λατρεψες όσο τίποτα, τον συγχωρεσες πριν 2 χρόνια για το ίδιο "αμάρτημα" και δεν διαπίστωσες καμιά αρνητική συμπεριφορά έως τώρα να κάνεις πως δεν υπάρχει; Αδιανόητο για μένα και τεράστια πληγή. Δεν είμαι ανοικτός άνθρωπος να μιλάω για τα προβλήματα μου σε φίλους και γνωστούς και αυτό ίσως κάνει τα πράγματα πιο δύσκολα για μένα. Με συγχωρείτε για το σεντόνι και κάθε βοήθεια ώστε να ζήσω πάλι φυσιολογικα καλοδεχούμενη.ευχαριστω

Quote:

---

Originally Posted by Dimitris void

. Τον Αύγουστο βρισκόμενη σε επαγγελματικό ταξίδι και αφού επέστρεψε τον Σεπτέμβριο πήρε την απόφαση πως δεν ταιριάζουμε πλέον και αρνούνταν να δώσει παραπάνω πληροφορίες. Έμαθα φυσικά πως κάτι άλλο συνέβη κατά την απουσία της.

---

ασφαλως και καποιος αλλος την κουτουπωσε της εταξε λαγους πετραχια κοσμηματα ζωντανη μουσικη και αλλα τετοια και αυτη τσιμπισε.
προσεξε, γιατι οταν αυτος ο αλλος κανει την δουλεια του αυτη θα αρχισει να ψαχνει εσενα το σιγουρακι.
κανονισε να μην ενδωσεις γιατι θα ξανασυμβει. μην ξεχνας οτι για να κανει τετοια μια 40χρονη σημαινει οτι ειναι και αρκετα τρελλαμενη.
απορω πως δεν το καταλαβες νωριτερα, αυτο το δευτερο δειχνει οτι και εσυ εχεις τα δικα σου θεματακια ετσι θα ελεγα οτι πρεπει να προσεχεις περισσοτερο

Όλα αυτά που έγραψες φίλε Νίκο πώς ακριβώς βοηθάνε;

Quote:

---

Originally Posted by Dimitris void

Όλα αυτά που έγραψες φίλε Νίκο πώς ακριβώς βοηθάνε;

---

βοηθα πολυ το τελευταιο που λεει μην ξανασχοληθεις μαζι της για να μην σου ξανασυμβει με τον επομενο.
εαν περιμενεις καποιου ειδους λυση, οχι δεν υπαρχει, ετσι που τα εκανε μανταρα δεν μπορει να γινει τιποτα αλλο αλλα εαν δοκιμασεις να δωσεις μια λυση οταν ξαναπερασει απο εσενα θα κανεις τραγικο λαθος.

βρες μια αλλη! αν και καταλαβαινω οτι σου ειναι πολυ δυσκολο ωσπου να την ξεχασεις αλλα μετα τα πραματα θα ειναι πολυ ευκολα, διαθεσιμες υπαρχουν πολλες και πιο σοβαρες

Quote:

---

Originally Posted by Dimitris void

Καλησπέρα.
Εδώ και λίγους μήνες και συγκεκριμένα από τον Οκτώβριο χώρισα με τη σύντροφό μου .Ήμασταν 6 χρόνια μαζί, και οι 2 προσφάτως χωρισμένοι και συζουσαμε τα 3 τελευταία χρόνια. Ιδανική σχέση, με πολύ έρωτα και κάθε τι που μπορεί να φανταστεί κανείς για μια τέλεια σχεση. Προσπαθούσαμε για παιδί τον τελευταίο χρόνο, εκείνη 40 ετών και εγώ έχοντας ήδη 2 παιδιά από τον πρώτο μου γαμο. Τον Αύγουστο βρισκόμενη σε επαγγελματικό ταξίδι και αφού επέστρεψε τον Σεπτέμβριο πήρε την απόφαση πως δεν ταιριάζουμε πλέον και αρνούνταν να δώσει παραπάνω πληροφορίες. Έμαθα φυσικά πως κάτι άλλο συνέβη κατά την απουσία της. η ψυχολογία μου είναι από το Σεπτέμβρη υπό του μηδενός. Είχα ψυχοσωματικά θέματα με το γαστρεντερικό μου, πονοκεφάλους, αϋπνίες, απώλεια 13 κιλών σε ένα μήνα, και μόνιμη θλίψη. Και το χειρότερο ήταν και είναι η αγνόηση μου, σαν να μην υπάρχω... Πώς είναι δυνατόν έναν άνθρωπο που του συμπαραστάθηκες με κάθε δυνατό τρόπο , τον λατρεψες όσο τίποτα, τον συγχωρεσες πριν 2 χρόνια για το ίδιο "αμάρτημα" και δεν διαπίστωσες καμιά αρνητική συμπεριφορά έως τώρα να κάνεις πως δεν υπάρχει; Αδιανόητο για μένα και τεράστια πληγή. Δεν είμαι ανοικτός άνθρωπος να μιλάω για τα προβλήματα μου σε φίλους και γνωστούς και αυτό ίσως κάνει τα πράγματα πιο δύσκολα για μένα. Με συγχωρείτε για το σεντόνι και κάθε βοήθεια ώστε να ζήσω πάλι φυσιολογικα καλοδεχούμενη.ευχαριστω

---

καλημερα, αγαπητε...
πολυ στεναχωρη η επιπτωση που εχει στην ζωη σου αυτος ο χωρισμος..
δεν λεω οτι ειναι τραγικα αυτα που σου συνεβησαν, λεω οτι ειναι πολυ ασχημη η επιπτωση τους σε εσενα.
αν τα δει κανεις αντικειμενικα, ειναι πραγματα που συμβαινουν (παρα πολυ μαλιστα) αλλα δεν εχουν την ιδια επιπτωση στον καθενα, ειτε αγαπουσε πολυ, ειτε αγαπουσε λιγοτερο.
εσενα σε διαλυει.

υπαρχουν δυο μερη στην ιστορια σου κατα την γνωμη μου και δεν ξερω αν το ενα βοηθαει στο αλλο.

το ενα ειναι το τι ακριβως ηταν αυτη η σχεση, τι ακριβως συνεβαινε σε αυτην την σχεση, πως ακριβως την ζουσε αυτην την σχεση ο καθενας σας κι αν ειχατε ιδια αισθηματα ο ενας για τον αλλον, ή ειχε ο καθενας τα δικα του που δεν συμφωνουσαν με του αλλου...για παραδειγμα, δεν ξερω πως μπορουν να συνυπαρχουν στην ιδια εξιστορηση η πληροφορια οτι ζουσατε την τελεια και ιδανικη σχεση με την πληροφορια οτι σε εγκατελειψε αποτομα για εναν αλλον και μαλιστα ειχε επαναλαβει την απατη (αλλα οχι και την εγκαταλειψη) πριν 2 χρονια...

το αλλο μερος ειναι το πως ζεις τωρα εσυ λογω αυτου του χωρισμου...
δεν ξερω κατα ποσον αν συνειδητοποιησεις οτι η σχεση αυτη καθολου τελεια δεν ηταν, μπορει να σε βοηθησει να ξεπερασεις την μεγαλη στεναχωρια σου.. μπορει και να μην σε βοηθαει.

θα ηθελα να σε ρωτησω αν απο τον χωρισμο μεχρι τωρα νοιωθεις ακριβως την ιδια δυστυχια, με το χασιμο βαρους και ολα τα υπολοιπα, χωρις να βλεπεις σταδιακη βελτιωση.

θελω ακομα να σε ρωτησω, αν ηταν στο χερι σου να δωσεις οποια εξελιξη θελεις εσυ σε αυτην ιστορια, λαμβανοντας ομως υποψη τα πραγματικα δεδομενα, δλδ την παλια απιστια, την προσφατη απιστια, τον τροπο που σε χωρισε (και οχι την "τελεια" σχεση που εξιστορουσες), τι θα ηθελες ιδανικα να συμβει τωρα; να γυρισει πισω ζητωντας συγνωμη και να τα ξαναφιαξετε; να μην τα ξαναφιαξετε αλλα να σου ζητησει συγνωμη και να σου εξηγησει πως εγιναν ολα αυτα ενω εσυ ηξερες οτι ζει για σενα; τι ακριβως θα ηρεμουσε την ψυχη σου;

ακομα, πες μου αν θελεις, στον πρωτο γαμο της θελησε/ προσπαθησε να κανει παιδια; τον τελευταιο χρονο που προσπαθουσατε για παιδι, βρηκατε δυσκολιες, η απλα δεν ετυχε; η προσπαθεια αυτη επηρρεασε καθολου την σχεση σας η την διαθεση της, ή την συμπεριφορα της απεναντι σου; επηρεασε καθολου την διαθεση σας/ της για σεξ μεταξυ σας;

Remedy σε ευχαριστώ πολύ για το χρόνο που αφιέρωσες στο να γράψεις όλα αυτα.ειναι πολύ όμορφο να βλέπεις ανθρώπους άγνωστους να ενδιαφέρονται για αγνώστους.
Η σχέση μας είχε μόνο καλά αισθήματα,πάθος,κοινό ενδιαφέρον , τη θεωρούσα και φαινόταν πραγματικός έρωτας ζωής.ηταν αμφιδρομο και δεν είμαστε και παιδιά. 47 εγώ και 42 αυτή.η πρώτη προσπάθεια απιστίας για να είμαι ειλικρινής ίσως και αποσοβηθηκε επειδή το έμαθα εγκαιρα και το παραδέχθηκε (χωρίς να παραδεχθεί ότι συνέβη το μοιραίο) μετά από μια δίωρη ήρεμη κουβέντα. Πίστεψα στην ειλικρινή μεταμέλεια και συνεχίσαμε σα να μη συνέβη ποτέ.
Σαφώς και δεν είμαι στα πατώματα όπως το δίμηνο Σεπτεμβρίου -Οκτωβριου , έχω βελτιωθεί πολύ, αλλά ειδικά τις γιορτές είχα πάλι κάποιες μεταπτώσεις μόνο ψυχολογικές.
Στο το θέλω εγώ τώρα. Αν ήξερα θα ήμουν ήδη καλά και δεν θα έψαχνα στα χαμένα βοήθεια από δω και από κει. Ξέρω πως το ίντερνετ δεν είναι και ο πιο αξιόπιστος βοηθός όμως παίρνω μια γεύση και από αξιόλογους ανθρώπους που θέλουν να βοηθήσουν.αν έπρεπε οπωσδήποτε να απαντήσω στην ερώτηση σου θα έλεγα πως η λέξη συγγνώμη είτε ειπωθεί είτε όχι δεν έχει σημασία όταν δεν είναι ειλικρινής ή όταν χρησιμοποιείται κατά κόρον. Στην προκειμένη επειδή μάλλον μέσα μου πιστεύω ακόμη πως ήμασταν φτιαγμένοι ο ένας για τον άλλον , θα έλεγα πως μια ειλικρινής μεταμέλεια και εξήγηση των πράξεών της θα με έπειθε ώστε να τη δεχθώ πίσω. Δεν έχω όμως αυταπάτες καθώς η όλη στάση της έως τώρα δείχνει πως έχει αλλάξει δραστικά ο χαρακτήρας της και πλέον είναι τελείως απαθής σα να μη με γνώρισε ποτέ.
Στο γάμο της δεν ήθελε παιδιά, δεν κράτησε πολύ, 4 χρόνια.και εγώ ήμουν η σανίδα σωτηρίας της που αποφάσισε να χωρίσει. Το σεξ δεν επηρεάστηκε καθόλου ,ήταν ένας βασικός πυλώνας της σχέσης μας και σπάνια το βρίσκεις σαν κοινό σημείο σε ζευγάρια όπως το είχαμε εμείς. Σε ευχαριστώ

Quote:

---

Originally Posted by Dimitris void

Remedy σε ευχαριστώ πολύ για το χρόνο που αφιέρωσες στο να γράψεις όλα αυτα.ειναι πολύ όμορφο να βλέπεις ανθρώπους άγνωστους να ενδιαφέρονται για αγνώστους.
Η σχέση μας είχε μόνο καλά αισθήματα,πάθος,κοινό ενδιαφέρον , τη θεωρούσα και φαινόταν πραγματικός έρωτας ζωής.ηταν αμφιδρομο και δεν είμαστε και παιδιά. 47 εγώ και 42 αυτή.η πρώτη προσπάθεια απιστίας για να είμαι ειλικρινής ίσως και αποσοβηθηκε επειδή το έμαθα εγκαιρα και το παραδέχθηκε (χωρίς να παραδεχθεί ότι συνέβη το μοιραίο) μετά από μια δίωρη ήρεμη κουβέντα. Πίστεψα στην ειλικρινή μεταμέλεια και συνεχίσαμε σα να μη συνέβη ποτέ.
Σαφώς και δεν είμαι στα πατώματα όπως το δίμηνο Σεπτεμβρίου -Οκτωβριου , έχω βελτιωθεί πολύ, αλλά ειδικά τις γιορτές είχα πάλι κάποιες μεταπτώσεις μόνο ψυχολογικές.
Στο το θέλω εγώ τώρα. Αν ήξερα θα ήμουν ήδη καλά και δεν θα έψαχνα στα χαμένα βοήθεια από δω και από κει. Ξέρω πως το ίντερνετ δεν είναι και ο πιο αξιόπιστος βοηθός όμως παίρνω μια γεύση και από αξιόλογους ανθρώπους που θέλουν να βοηθήσουν.αν έπρεπε οπωσδήποτε να απαντήσω στην ερώτηση σου θα έλεγα πως η λέξη συγγνώμη είτε ειπωθεί είτε όχι δεν έχει σημασία όταν δεν είναι ειλικρινής ή όταν χρησιμοποιείται κατά κόρον. Στην προκειμένη επειδή μάλλον μέσα μου πιστεύω ακόμη πως ήμασταν φτιαγμένοι ο ένας για τον άλλον , θα έλεγα πως μια ειλικρινής μεταμέλεια και εξήγηση των πράξεών της θα με έπειθε ώστε να τη δεχθώ πίσω. Δεν έχω όμως αυταπάτες καθώς η όλη στάση της έως τώρα δείχνει πως έχει αλλάξει δραστικά ο χαρακτήρας της και πλέον είναι τελείως απαθής σα να μη με γνώρισε ποτέ.
Στο γάμο της δεν ήθελε παιδιά, δεν κράτησε πολύ, 4 χρόνια.και εγώ ήμουν η σανίδα σωτηρίας της που αποφάσισε να χωρίσει. Το σεξ δεν επηρεάστηκε καθόλου ,ήταν ένας βασικός πυλώνας της σχέσης μας και σπάνια το βρίσκεις σαν κοινό σημείο σε ζευγάρια όπως το είχαμε εμείς. Σε ευχαριστώ

---

καλημερα.
κατ αρχας χαιρομαι που εισαι εστω και λιγο καλυτερα, ειναι μια ενδειξη οτι ισως το ξεπερασεις και μονος σου.

οσο γι αυτα που μας λες για την κυρια, μηπως βλεπεις ενα pattern εδω; γιατι εγω, βλεπω...
εσυ ησουν η σανιδα σωτηριας απο τον προηγουμενο και ο νυν ειναι μια σανιδα σωτηριας απο εσενα....

οι χαρακκτηρες δεν αλλαζουν τοσο συντομα και τοσο ευκολα, δημητρη...
ειναι πιο πιθανο τωρα να ειδες πραγματα που δεν εβλεπες, παρα να αλλαξε χαρακτηρα.
εκτος αν ηθελες να πεις οτι αλλαξε σταση/ συμπεριφορα...
εγω πιστευω οτι ειναι μια ανωριμη και επιπολαιη προσωπικοτητα, γι αυτο και ψαχνει σανιδες σωτηριες πριν προχωρησει σε αλλαγες, γι αυτο και δεν εκτιμαει αυτο που εισαι τοσο σιγουρος οτι ειχατε, ωστοσο αυτη δραπετευσε...
απο τον εαυτο της θελει να δραπετευσει, αλλα δεν ξερει πως, γιατι δεν ξερει τιτ ης γινεται.
ειναι επιπολαιη και ανωριμη, πιθανοτατα και ανασφαλης που ψαχνει ακομα επιβεβαιωση απο αλλους ανδρες ενω ειχε μια ωραια σχεση που την καλυπτε παντου.
παντου, εκτος απο την μεγαλητ ρυπα που εχει μεσα της....

εαν νοιωθεις ακομα μπερδεμενος, εαν δεν εισαι καλυτερα παρα ελαχιστα, εγω θα σου προτεινα να κανεις ψυχοθεραπεια για να τα ξεμπερδεψεις και να ηρεμησεις..

υ.γ. "απαθης" ειναι γιατι δεν εχει τα κοτσια να σε αντιμετωπισει. προτιμαει την φυγη.