Μεγάλη φοβία για σύφυλη

Γεια σας. Έχω καιρό να γράψω γιατί η ζωή τρέχει και για να φτάσω στο σημείο να γράψω εδώ σημαίνει ότι πρέπει να ταλαιπωρούμαι επί Μακρόν. Ζω λοιπόν με μια καλή κοπέλα για τα τελευταία 2 χρόνια, αν και είχαμε έντονη αλληλεπίδραση για 2 χρόνια νωρίτερα. Ήρθε από το εξωτερικό και έμαθε τη γλώσσα για εμένα. Δε συζητήσαμε για το σεξουαλικό μας παρελθόν ουσιαστικά ποτέ, αν και υποψιάζομαι ότι αυτή δεν έχει. Αυτή δε με ρώτησε ποτέ. Γενικώς όμως έχει παραδοσιακές αξίες.
Εγώ πριν να την γνωρίσω όμως επισκεπτόμουν το επάγγελμα. Αρχικά για να δω πώς είναι, μετά γιατί νόμιζα ότι δε θα βρω ποτέ και στο τέλος μου έγινε φετίχ. Το έκρυβα τόσο καλά, που κανείς δεν κατάλαβε. Μου άρεσε η ιδέα ότι κάνω κάτι το μη αποδεκτό που δεν αναμένεται από μένα. Άρχισα να ακολουθώ τις σχετικές κοινότητες στο Διαδίκτυο, χωρίς ποτέ να γίνω μέλος τους. Παράλληλα όμως είμαι έντονα αρρωστοφοβικός και φοβόμουν ιδιαίτερα τον hiv. Είχα διαβάσει ότι ακόμα και με προφύλαξη υπάρχουν Μικρές πιθανότητες μετάδοσης. Τελικά, μετά από μια τεράστια κρίση φόβου το 2018, άφησα μεγάλο μέρος του σπορ. Κράτησα ωστόσο κυρίως 2 επαφές που θεωρούσα παλιές και σχετικά αξιόπιστες. Από τότε ελεγχθηκα πολλές φορές για τον υιό πάντοτε με αρνητικό αποτέλεσμα. Έχω κολλήσει ωστόσο hpv από αυτό, τις κοινές μορφές, όχι γεννητικών οργάνων.
Όταν γνώρισα την κοπέλα, ελάττωσα τις επισκέψεις. Αρχικά ωστόσο μέχρι να σταθεροποιηθεί η σχέση δεν άλλαξαν πολλά. Αργότερα ωστόσο απείχα ακόμα και εξάμηνο. Παρόλα αυτά, όταν είχα πολύ ελεύθερο χρόνο ή με έπνιγε το άγχος της πραγματικότητας, έκανα ένα δώρο στον εαυτό μου. Ήθελα για λίγο Να βγω εκτός πραγματικότητας και πιο πολυ πηγαίνω για πράγματα που δεν έκανα με την κοπέλα, όπως φετίχ ή στοματικό.
Μετά λοιπόν από μια συνάντηση στο πρώτο 10ήμερο του Δεκεμβρίου, εμφάνισα τρία σπυράκια Ένα στο κεφάλι, ένα στο δάχτυλο και ένα μέσα στο μάγουλο! Συμπεριφερόταν σαν hpv, αλλά σε δύο βδομάδες έφυγαν. Αυτό στο μάγουλο άφησε ένα πάρα πολύ μικρό ογκίδιο. Τα θεώρησα ακίνδυνα και έλεγα ότι αν πλένομαι και βάζω το κατάλληλο σκεύασμα θα φύγουν. Μετά στο νέο έτος πέρασα κορονοϊό. Πέρα από την απώλεια όσφρησης, τον πέρασα σχετικά εύκολα. Έβγαλε αυτό το εξάνθημα κορονοϊού. Επίσης μικρό σπυράκι στη γλώσσα και στον ουρανίσκο, σαν αυτά που τυχαία έχω βγάλει κι άλλες φορές και μέσα σε μία βδομάδα έφυγαν. Κατά τη διάρκεια της αποδρομής της νόσου, έτυχε να βρω ένα ντοκιμαντέρ στο YouTube για την σύφυλη. Από τότε μου μπήκε στο μυαλό ότι αυτό έχω και ότι θα μολύνουν την κοπέλα και ότι θα καταστρέψω τα πάντα. Άλλωστε, υπάρχουν περιπτώσεις που μπορεί να μεταδοθεί από ένα φιλί ή ακόμα και με δερματική επαφή. Τελικά, λίγες μέρες πριν, έκανα το τεστ και βγήκε αρνητικό. Παρόλα αυτά το τεστ είναι το λεγόμενο rpr που θεωρείται γενικό και θα ήθελα πιο ειδικές εξετάσεις.
Θα ήθελα να Επισκεφτώ δερματολόγο, άλλωστε έχω κλείσει ραντεβού, αλλά δεν ξέρω πως να παρουσιάσω το ιστορικό και πως να το κάνω έτσι στην κοπέλα να μην θορυβηθεί κάτι πρόσφατο. Τουλάχιστον να το θεωρήσει κάτι πιο παλιό.
Μέχρι να βγουν τα αποτελέσματα του τεστ, το άγχος με είχε κυριολεκτικά φάει. Έχω αγχωθεί και για άλλες ασθένειες πολύ βαριά, αλλά πλέον η κατάσταση του να έχεις κι άλλο άτομο μαζί σου είναι πολύ πιο βαριά. Δεν μπορούσα να φάω, είχα έντονη ναυτία, πόνους στο σώμα, έλεγχα συνεχώς τη γλώσσα, τα μάγουλα τους λεμφαδένες και αυτοτραυματίστηκα έτσι. Απέφευγα την κοπέλα και δε μιλούσε σχεδόν καθόλου. Δεν μπορούσε να την φιλήσω. Τώρα σιγά-σιγά ανοίγομαιε αλλά πάλι σε μια γωνία στο μυαλό μου αυτό υπάρχει. Το εξάνθημα του κορονοϊού δεν έχει φύγει εντελώς, από την άλλη όμως δεν ξέρω αν πράγματι είναι από κορονοϊό ή είναι κάτι καινούργιο. Φοβάμαι να αγγίξω κάποιον μήπως και μολυνθεί. Δεν ξέρω τι να κάνω αν δώσω ρούχα στη μάνα μου. Δεν μπορώ καν να αναλογιστώ τις συνέπειες στο κοντινό μου κοινωνικό κύκλο που είναι αρκετά ήσυχος εάν μαθευτεί κάτι τέτοιο. Ακόμα και η κοπέλα είναι σίγουρο ότι θα τρομάξει απίστευτα. Ελπίζω πως δεν έχω κάτι, αλλά ποτέ δεν ξέρεις.
Δεν θέλει ερώτημα ότι ανεξάρτητα με την έκβαση της ιστορίας, κόβω το σπορ εντελώς. Πλέον ούτε και για λίγο, γιατί αυτό το άγχος, που πρώτη φορά είχα τόσο μεγάλο, δεν θέλω να το βιώσω ξανά. Είχα άγχος που σχετιζόταν με φόβο ασθενειών η φόβο αποτυχίας κι άλλες φορές. Καμία σχέση η σημερινή μορφή. Στο παρελθόν είχα αυτοκτονικές τάσεις, αυτή τη φορά δεν είχα χρόνο ούτε καν για να σκεφτώ ή να να κλάψω. Μιλάμε για μία ακραία στιγματισμένη ασθένεια ήδη από το μεσαίωνα. Είναι σα να σηκώνω το βάρος όλου του κόσμου.