Καλησπέρα.Πασχω από ψυχωση και βλέπω ότι έχει επηρεαστεί η οξυδερκεια μου.Το έχει κάποιος άλλος;Πως το αντιμετωπισε;
Printable View
Καλησπέρα.Πασχω από ψυχωση και βλέπω ότι έχει επηρεαστεί η οξυδερκεια μου.Το έχει κάποιος άλλος;Πως το αντιμετωπισε;
στην αρχει ναι αλλα αμα σνεχισης τη θεραπεια σταδιακα η οξυδερκεια σου θα επανελθει, απλα το κακο ειναι οτι με τη σχιζοφρενεια χρειαζεται χρονος να περασει και πρεπει να τηρησης τη θεραπεια γιατι καθε ψυχωτικο επισοδειο κοστιζει σε ευστροφεια.....
Σε ευχαριστώ να είσαι καλά.
Καλησπέρα μια ερώτηση πόσο καιρό σε πείρε να επανέλθει η οξυδέρκεια σου εγώ είμαι στον ενάμισι χρόνο τώρα με ρισπεριδονη και τίποτα ακόμα κούφιος τελείως νιωθω
Η οξυδέρκεια δεν χάνεται, απλά ο νους σταλώνει σε αρνητικές σκέψεις και έτσι δεν ασχολείται η σκέψη σου με τα προφανώς δημιουργικά θέματα σκέψης που απαιτούν οξυδέρκεια, διότι η οξυδέρκεια δεν χάνεται, υπάρχει ή δεν υπάρχει στο άτομο. Επανακτάται με το να ξαναβρεί η σκέψη την κανονικότητα ή την στο μέγιστο δυνατό βαθμό κανονικότητα της.Quote:
Originally Posted by crixus95
Αυτό που επηρεάζεται από μια άσχημη ψυχολογική κατάσταση είναι η ικανότητα λόγου ο οποίος να είναι συγκροτημένος, με αλληλουχία, λογικότητα και τεκμηρίωση διότι ο λόγος απαιτεί καθαρότητα σκέψης έστω σε ένα αποδεκτό και καλό βαθμό, ώστε να υπάρχει λογικός ειρμός έπειτα από ανάκληση αυτών που υπάρχουν στη μνήμη. Αν δεν ισχυουν αυτά, αυτός που σε ακούει καταλαβαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά ή απλά απορρίπτει εύκολα αυτά που λες ή απλά εσύ μιλάς με λίγες προτάσεις αντί με πολλές όπως θα μπορούσες υπό κανονικές συνθήκες ήτοι μέχρι εκεί που μέσα στη σκέψη σου υφίσταται τη δεδομένη στιγμή λογικός και συνεχής ειρμός για το θέμα συζήτησης ή λόγου μέχρι του σημείου που αρχίζουν να παρυσφρύουν οι αρνητικές κι άσχετες σκέψεις ή συαισθήματα οπόταν εκεί απλά θες να βάλεις κάποιο τέλος στην κουβέντα και έπειτα από πολύ λίγο τελείωνεις αυτό που έλεγες διότι ξέρεις πως στη συνέχεια θα λες άσχετα πράγματα ή πράγματ χωρίς λογική συνάφεια όπως αμέσως πριν παρεισφρήσουν οι σκέψεις.
Πρέπει να καθαρισει ο νους, με το να αναγνωρίζεις τη διαστρεβλωμένη σκέψη ή συναίσθημα και να τα σταματάς ως εσωτερικός σου παρατηρητής, κάνοντας το αυτό με συνεχή άσκηση μέσα στη σκέψη σου.