Παλμόμετρο, μια τρέλα!

Καλημέρα σας,

Έχω ξανακάνει παρόμοιο post και ο λόγος που το επαναλαμβάνω είναι γιατί δεν μπορώ να εξηγήσω όσα νιώθω. Κάθε Ιούνιο κάνω το ετήσιο τσεκ απ μου. Έτσι και πέρυσι, πέρασα από όλους τους γιατρούς και με βρήκαν μια χαρά. Κατά καιρούς όμως έχει τύχει να αρρωστήσω και επισκέπτομαι τον παθολόγο όπου στα πλαίσια της εξέτασης κάνει μετρήσεις για πίεση κτλ. Όλα καλά κ εκεί. Το πρόβλημα μου είναι όμως οι παλμοί μου. Και όχι κάθε μέρα. Συγκεκριμένες ημέρες του μήνα παίρνω αγκαλιά το παλμόμετρο και ξεκινάω. Με το που ξυπνάω και σηκώνομαι αρχίζω να μετράω και όσο μετράω ανεβαίνουν και όσο ανεβαίνουν φοβάμαι και μετράω πιο πολύ. Έχω επίγνωση της πραγματικότητας, αλήθεια. Ξέρω ότι όσο μετράω τόσο ανεβαίνουν. Την τελευταία εβδομάδα όμως έχω παρατηρήσει πως όταν ξυπνάω το πρωι και σηκώνομαι έχω αυξημένους παλμούς. Σήμερα είχα 116! Μετά πέφτουν αλλά εκείνη την ώρα πανικοβάλλομαι! Έχω βάλει στο μυαλό μου πως σηκώνομαι με πίεση, ότι είμαι υπερτασική! Αποτέλεσμα αυτού είναι να αποφεύγω το αλάτι και τα πολλά λιπαρά. Ξέρω πως δεν είναι νορμάλ αυτό, ότι είναι ένα συμπέρασμα που έβγαλα αυθαίρετα από το μυαλό μου. Σήμερα όμως στο γραφείο μου είπε μια συνάδελφος πως κάπου διάβασε πως όταν οι παλμοί αυξάνουν σημαίνει πως η πίεση είναι χαμηλή και έτσι ο οργανισμός αυξάνει τους παλμούς για να επαναφέρει την πίεση στα φυσιολογκά. Το ίδιο συμβαίνει και με τους χαμηλούς παλμούς. Και εκεί που με τρόμαζαν οι αυξημένοι παλμοί τώρα με τρομοκρτούν και οι χαμηλοί το βράδυ που φτάνουν τους 45 με 50.
Να πω εδώ πως βρίσκομαι σε ψυχοθεραπεία μισό χρόνο και ήδη έχω βρει κάποια πατήματα που με βοηθούν τόσο πολύ, όμως αυτό ακόμη να λυθεί και τα συμπτώματα με τρομάζουν.
Σας ευχαριστώ που το διαβάσατε όσοι το κάνατε.