Γεια σας! Έγινα μέλος σε αυτο το φόρουμ αποκλειστικά μήπως και βρεθεί λύση για ένα συγκεκριμένο μου πρόβλημα που με έχει φέρει σε τεράστια απόγνωση. Είμαι 21 ετών φοιτήτρια και τον τελευταίο χρόνο παρακολουθω ψυχοθεραπεία εν άγνοια του οικογενειακού μου περιβάλλοντος. Γενικότερα ειναι αρκετά σημαντικό για εμένα λόγω διαφόρων συγκυριών αυτή η πτυχή της ζωής μου να παραμείνει κρυφή από τον οικογενειακό μου περίγυρο, καθώς αποτελούν σε ένα σημαντικό βαθμό και πηγή των προβλημάτων μου. Διαγνώστηκα λοιπόν με οριακή διαταραχή προσωπικότητας και αμέσως στη πρόταση από τη ψυχίατρο μου για παροχή φαρμακευτικής αγωγής αισθάνθηκα πολύ μεγάλη ανακούφιση. Υπάρχει όμως ένα σοβαρό θέμα που με έχει αγχώσει και με έχει φέρει σε τεράστια απόγνωση. ο μπαμπάς μου, το κύριο άτομο που δεν θα ήθελα να έχει γνώση της κατάστασης μου, ειναι γιατρός. Αυτο σημαίνει ότι μέσω του ΑΜΚΑ μου μπορεί να λάβει πρόσβαση οποιαδήποτε στιγμή στο ιατρικό μου απόρρητο, και να δει τις συνταγές των φαρμάκων. Ειλικρινά αισθάνομαι αβοήθητη, θέλω οσο τίποτα να λάβω τη βοήθεια που χρειάζομαι αλλα ταυτόχρονα αισθάνομαι ότι η ιδιωτικότητα μου μπορεί να παραβιαστεί ανα πάσα στιγμή. Γνωρίζω πως κατά πάσα πιθανότητα δεν υπάρχει κάποια λύση στο πρόβλημα μου, απλά αισθάνομαι πολύ έντονο το συναίσθημα της αδικίας, λες και όλα ειναι εναντίον στη πορεία μου για να γίνω καλύτερα.
(Συγνώμη εάν αυτο δεν βρίσκεται στη σωστή ενότητα, είστε ελεύθεροι να το μετακινήσετε οπουδήποτε)