εμμονη με το πιεσομετρο

βρε παιδια, εχει κανεις αλλος εμμονη με το μετραει την πιεση του? την μετραω 40 φορες τη μερα τουλαχιστον! φοβαμαι οτι εχω υπερταση επειδη εχω αγχωδη καταθλιψη και γενικα παρα πολυ αγχος. αλλα οταν βλεπω το πιεσομετρο αγχωνομαι ακομα πιο πολυ, ζεσταινομαι, ιδρωνω, με πιανει ταχυκαρδια και σκεφτομαι οτι θα παθω εγκεφαλικο. και ενω με αγχωνει τοσο, συνεχιζω να την μετραω. με το που ξυπναω το πρωι, ειναι το πρωτο πραγμα που σκεφτομαι και αρχιζουν τα συμπτωματα του αγχους! πως θα βγω απο αυτον τον φαυλο κυκλο??

Αντζελίνα....έχεις μιλήσει με το γιατρό σου γι αυτό; Πρέπει να είναι τρομερά κουραστικό να άσχολείσαι όλη μέρα με το πιεσόμετρο. Μήπως να του το έλεγες για να βρείτε μια λύση μαζί? Είναι κρίμα να ταλαιπωρείσαι όταν κατά βάθος ξέρεις πως υποβάλλεις μόνη σου τον εαυτό σου σε αυτό το μαρτύριο...

ναι το ξερει και μου εχει πει να μην την ξαναμετρησω και οτι γενικα την πιεση την μετραμε μια φορα στο τοσο μετα τα πενηντα μας. εγω ειμαι τριαντα. αν ειναι κουραστηκο?? εμενα θα μου πεις? εχω και ενα μωρακι πεντε μηνων και κλαιει πολλες φορες και τον αφηνω γιατι προσπαθω στο μπανιο να ηρεμησω και να παρω την πιεση μου. παει ο αντρας μου σουπερ μαρκετ αμεσως βγαζω το πιεσομετρο, ερχονται φιλοι στο σπιτι, παω στο μπανιο και κλεινομαι τρια τεταρτα και μετραω την πιεση μου εικοσι φορες. αστα... βασανιστηριο... ολοι οσοι υποφερουν απο αγχος δεν ανεβαζουν στιγμιαια πιεση???

Ο ψυχολόγος στο είπε αυτό?

ποιο?

Το να μη κοιτάς συνέχεια το πιεσόμετρο. Δεν συζήτησες μαζί του γιατί έχεις κολλήσει με αυτό?

μου ειπε οτι εχω βρει εναν τροπο να μετραω το αγχος μου! και οτι η πιεση ολων μας αυξομειωνεται μεσα στη μερα. δεν εχει κανεις αλλος τετοιο ιδεοψυχαναγκασμο|??? μονο εγω??? μπορει να ανεβει τοσο πολυ ξαφνικα η πιεση και να παθω κατι??

Έχεις βρει έναν τρόπο να ανακουφίζεις προσωρινά και ταυτόχρονα να τροφοδοτείς το άγχος σου όμως...
Έπειτα αν η πίεση σου ανέβει τόσο ξαφνικά και τόσο πολύ ώστε να πάθεις κάτι, τότε σίγουρα δεν θα μπορείς να κάτσεις να την μετρήσεις!...
Χωρίς αμφιβολία γνωρίζεις ότι αν είσαι μια κατά βάση υγιής 30χρονη δεν έχει καμία πρακτική αξία αυτό που κάνεις, αλλά και από υπέρταση να έπασχες, πάλι δεν χρειάζονται 40 μετρήσεις την ημέρα, αντίθετα μπορεί να σε αποπροσανατολίσουν.
Τι είναι αυτό που πραγματικά σε αγχώνει (και απλά εκτονώνεται στο πιεσόμετρο) και οι οικείοι σου πώς αντιμετωπίζουν αυτή την κατάσταση?

σωματικα εχω κανει ολες τις εξετασεις και ειμαι απολυτα υγειης.μου εχει πει ο γιατρος μου οτι υπερταση ειναι η υψηλη πιεση καθολη τη διαρκεια της μερας,για πολλες συνεχομενες μερες ασχετα απο τα συναισθηματα μας. δηλαδη καποιος να ειναι τελειος χαλαρος την ωρα της μετρησης και να εχει πιεση. το οτι εχω καποιες φορες απ το πολυ αγχος την ανεβαζω, εξαρταται δηλαδη απο το τι αισθανομαι εκεινη την ωρα, δεν ειναι υπερταση. και οντως μετα απο λιγα λεπτα εχω παλι 11,5. αλλα νιωθω σαν ναρκομανης. μια ακατανικητη επιθυμια να βαλω στο χερι μου το πιεσομετρο!

Ο γιατρός σου έχει δίκιο. Όσο για το άγχος, φαντάζομαι κάνεις κάποια θεραπεία? Γιατί και εσύ και υποθέτω και η οικογένεια σου δεν νιώθετε καλά μέσα σε όλη αυτή την ενασχόληση με πιεσόμετρα. Μια και όπως λες νιώθεις σαν ναρκομανής...απεξάρτηση έχεις δοκιμάσει? :) (π.χ. να πετάξεις το πιεσόμετρο και να μην ξαναγοράσεις, να ζητήσεις και από τους δικούς σου ανθρώπους να σε βοηθήσουν σε αυτό και να ασχολείσαι με άλλα πράγματα κάθε φορά που σου περνά η σκέψη από το μυαλό). Έχει υπάρξει περίοδος στη ζωή σου που να μην ασχολιόσουν με την πίεση? Και αν ναι, τότε πώς έβρισκε διέξοδο το άγχος σου?

ναι, κανω θεραπεια εδω και δυο μηνες με λαντοζ και λεξοτανιλ. φυσικα και υπηρξε περιοδος χωρις πιεσομετρο. κολλησα εδω και 6 μηνες που απο το πολυ αγχος στην εγκυμοσυνη μου εκανα καποιες φορες πιεση 14-15 και απο τοτε τρομοκρατηθηκα! τη μετραω κρυφα απ τον αντρα μου γιατι με ειχε βαλει να του υποσχεθω πως δεν θα την ξαναμετρησω... οταν εχουμε πολυ αγχος και ιδωρωνουμε και φουντωνουμε, λογικο δεν ειναι να ανεβει η πιεση μας και μολις ηρεμησουμε να πεσει?εγω θελω εκεινη την ωρα που ειμαι φουντωμενη να τη μετρησω για να δω ποσο ψηλη ειναι και ποσο κινδυνευω!

το να σου ανεβει η πιεση 14 15 ακομα και 18 ειναι φυσιολογικο σε στιγμες εντασης και πανικου ακομα και αν καθεσαι και δεν κανει καποια φυσικη δραστηριοτητα,το σωμα σου μπαινει στη διαδικασια να σε προετοιμασει για \'\'μαχη\'\',ειναιι ανθρωποι που εχουν παθολογικη πιεση 9 με 15 συνεχομενα σε καταστασεις ηρεμιας.Επισης τα οικιακα πιεσομετρα εππηρεαζονατι πολυ ευκολα απο περιβαλλοντικες καταστασεις,πχ αν κρατησεις για λιγο την αναπνοη σου η κουνησεις το αλλο χερι μπορει να σου βγαλει τρελα νουμερα,εμενα μια φορα μου εβγαλε μικρη 11 και μεγαλη 12,δηληδη την εβγαζα και αμεσως μετα 12 με 8,5 δεν γινεται η πιεση να πεσει τοσο αποτομα.

Φυσικά και εκείνη την στιγμή που την μετράς αγχώνεσαι οπότε ανεβάζεις πίεση οπότε καταγράφεις...ανεβασμένη πίεση. Ίσως αυτό να γίνεται.



Για αρχή μία λύση υπάρχει (αν και αυτή είναι γενικότερα η λύση). Είναι αυτή που λέει η μαρίνα. ΠΕΤΑ το πιεσόμετρο και δες τι θα γίνει. Φαντάζομαι ότι θα αγχωθείς πολύ αλλά είναι η μόνη λύση δεν υπάρχει κάτι άλλο, στο λέω σοβαρά πέτα το, κόψ\'το μαχαίρι και φυσικά μην πας να αγωράσεις άλλο, τουλαχιστον όχι σύντομα. Καντο και δες τι σκέψεις σου περνάνε και πόσο έντονο άγχος έχεις. Προσπάθησε να αντέξεις αν αυτές αυξηθούν σε ένταση και συχνότητα. Μετά πες τα στον/στην ψυχολόγο σου, αν δεις ότι δεν πάει άλλο τότε πήγαινε και αγόρασε άλλο. Αν το κάνεις σταδιακά, με όλο και μεγαλύτερα διαστήματα μέχρι την επόμενη φορά που θα αγοράσεις πιεσόμετρο θα σου φύγει. Είναι μια επίπονη διαδικασία αλλά είναι η μοναδική! Δυστυχώς. Είναι ακριβώς όπως με τους ηρωινομανείς όταν τους στερούν την δώση. Στην αρχή κορυφώνονται οι \"χαρμάνες\" μέχρι που σταδιακά αποδυναμώνονται και φεύγουν. Επίσης, ίσως πριν κάνεις όλο αυτό, για να βεβαιωθείς ότι δεν είναι οργανικό πρόβλημα, ίσως να κάνεις και λίγο biofeedback στον ψυχολόγο. Βάλε ένα πιεσόμετρο και μέτρα την πίεση. Αν γράψει ποιο υψηλά προσπάθησε να χαλαρώσεις. Πες στον ψυχολόγο να σε ηρεμεί κατα την διάρκεια όλης αυτής της διαδικασίας. Ασκήσεις χαλάρωσης και αναπνοής, απόσπασης της προσοχής σου με κάτι άλλο, λίγο να φανταστείς κάτι κλπ. Ίσως να φαίνεται ακατόρθωτο στην αρχή, αλλά αν το κάνεις στο γραφείο του ψυχολόγου (και ΜΟΝΟ στο γραφείο του ψυχολόγου γιατί σπίτι σου το μόνο που θα καταφέρεις είναι να αυξήσεις τους ψυχαναγκασμούς μέχρι εκεί που δεν πάει-και όπως κατάλαβες και μόνη σου δεν το θες με τίποτα) και καταφέρεις να χαλαρώσεις κατά την διάρκεια της διαδικασίας, και διαπιστώσεις κανονική πίεση τότε πιθανό είναι ότι θα ηρεμήσεις λίγο. Αυτό τουλάχιστον το προτείνω για να σιγουρευτείς ότι δεν είναι οργανικό το πρόβλημα (αν υπάρχει πραγματικά τέτοια υπόνοια) και σε καμία περίπτωση μην το κάνεις σπίτι μόνη σου! Don\'t do it at home!


Πρέπει επίσης να μιλήσεις στον ψυχολόγο γιατί έχεις τόσο άγχος για την υγεία σου. Γενικά καλό θα είναι να βρεις ένα ψυχολόγο-ψυχοθεραπευτή Γνωστικής-Συμπεριφορικής κατεύθυνσης. Μίλα και στον ψυχίατρο σου για το αν χρειαστεί να σου αλλάξει φάρμακο για αυτή την κατάσταση. Αν αγχώνεσαι με την καρδιά σου, μίλα στον γιατρό σου για το tenormin που είναι ένα φάρμακο που ρίχνει τους σφυγμούς και την πίεση. Είναι καλό και για το άγχος γενικάγιατί μπλοκάρει την αδρεναλίνη που φτάνει στην καρδιά, οπότε και δεν την επηρεάζει. Αλλά πάντα με συνταγή και συμβουλή γιατρού αυτά!

Κάτι παρόμοιο είχα πάθει και εγώ στα 20-21.
Μετά από ένα απίστευτο μεθύσι και ενώ είχα χάσει ένα μάθημα και ένα ραντεβού γιατί με είχε πάρει ο ύπνος, ένιωσα μια σκοτοδίνη και μέτρησα την πίεσή μου και ήταν 16 η μεγάλη και 10 νομίζω η μικρή. Σχεδόν τα έκανα επάνω μου τότε. Ήμουν σε μια κατάσταση αφήνω το κασετόφωνο στον τάδε, τον υπολογιστή στον τάδε κτλ. :mad:
Για κανένα χρόνο μετρούσα τακτικά την πίεση.
Προσωπικά θεωρώ ότι ήταν ένα μήνυμα του εαυτού μου προς εμένα. Νομίζω ότι αυτό που βοήθησε τελικά ήταν το να κόψω αρκετά πράγματα, ακόμα και παρέες, που με χάλαγαν και δεν με γέμιζαν. \'Ηταν μια εμμονή η οποία δημιουργήθηκε από τον φόβο αλλά δεν την θεωρώ παράλογη.
Αντιθέτως την θεωρώ φυσιολογική με την εξής έννοια: ένα σύνολο ψυχαναγκαστικών κοινωνικών συμπεριφορών με είχαν περιπλέξει με ένα περίεργο τρόπο σε μια μίζεροψωνισμένη κοινωνικοσυναισθηματική κατάσταση, την οποία από τη μια δεν άντεχα αλλά από την άλλη ανέβαλλα ή δεν έβρισκα τον τρόπο να εγκαταλείψω. Τελικά το σώμα μου έστειλε το ηχηρό μήνυμα του (inner wisdom?) και τρόπους βρήκα να αλλάξω κάποια πράγματα και αναβλήθηκαν αρκετές αναβολές.
Πάλι στα 24 είχα κάτι παρόμοιο (15 η μεγάλη) το οποίο τελικά ήταν σωτήριο και με οδήγησε σε λυτρωτικές παραδοχές. Τότε ήταν που συνειδητοποίησα με την πλήρη έννοια της λέξης ότι δεν είμαι ο καλύτερος (σε κάποιο τομέα) και ότι δεν είναι ανάγκη να είμαι ο καλύτερος. Στόχος είναι πλέον να γουστάρω με αυτό που κάνω και να εμβαθύνω όσο περισσότερο γίνεται για να αισθάνομαι εγώ ωραία-όχι για να μου το αναγνωρίζουν οι άλλοι.
Χμμ, δεν ξέρω αν σε βοήθησα που σου είπα τον πόνο μου, αλλά πιστεύω ότι εάν δεν έχει παθολογική προέλευση η πίεση αλλά είναι ψυχογενής τότε είναι \"θείο δώρο\". Κάποιος μέσα στην ψυχή σου σκέφτεται για εσένα, θέλει να σε κάνει να νιώσεις πιο όμορφα και ψάχνει τρόπο να επικοινωνήσει μαζί σου. :)
Βέβαια τα παραπάνω είναι λίγο γενικά αλλά ναι! είχα και εγώ εμμονή με το πιεσόμετρο, και σταμάτησα να το χρησιμοποιώ όταν είδα πιο καθαρά και πιο ανθρώπινα κάποια πράγματα.