Πονοκέφαλοι-Φόβος για όγκο!!!

Καλησπέρα στο φόρουμ και καλό μήνα!Εδω και καμιά 20αρια μέρες,έχω πονοκεφάλους,καθημερινά.Ερ χονται και φεύγουν,οποιαδήποτε ώρα της μέρας.Άλλες φορές θα πάρω depon,άλλες όχι(αναλογως την ένταση).Παραλληλα νιώθω πολλές φορές,κόπωση,υπνηλία και κακη διάθεση.Έχω το κακό ως νοσοφοβικος,να ψάχνομαι συνέχεια,να ψάχνω στο ίντερνετ.Οι πονοκέφαλοι,δεν είναι κάτι καινούργιο για μένα,έχω κάνει μέσα σε 15 χρόνια 5 αξονικες εγκεφάλου,λόγου του φόβου μου για όγκο.Ποτέ καμία δεν έδειξε τίποτα,αλλά όποτε με πιάνουν πονοκέφαλοι για μεγάλη περίοδο,ξεκινανε πάλι ο φόβος και ο πανικός Δεν ξέρω τι να κάνω,για να ηρεμήσω.Να επισκεφτώ έναν νευρολόγο,να κάνω πάλι αξονική ή μαγνητική?Λογικά αν είχα κάτι τόσο σοβαρό,δεν θα είχε φανεί σε παλιότερη αξονική?

Αν είχες κάτι τόσο καιρό ΣΙΓΟΥΡΑ θα φαινόταν! το έχεις ψάξει αρκετά για να σε βασανίζουν τόσες αμφιβολίες. Αν έκανες μια αξονική να πω οκ ίσως δεν φάνηκε, αλλά με 5 αξονικές κάπου θα φαινόταν έστω το παραμικρό… Τώρα αν εσύ νομίζεις πως μια ακόμα αξονική θα σε ηρεμούσε. Οι γιατροί τι σου λένε για τους πονοκέφαλους κ την καθαρή αξονική; Θεωρούν οτί υπάρχει κάτι άλλο που ίσως τους προκαλεί;

Μου είχαν πει ότι,εφόσον δεν βρέθηκε κάτι στις προηγούμενες να μην ανησυχώ.Γιατι θα προϋπήρχε κατι,από την πρώτη αξονική κιόλας.Αγχος,στρες και νοσοφοβια τα κάνουν όλα χειρότερα.Και εγώ τα έχω όλα αυτά,συν την χρόνια κατάθλιψη. Παίρνω αγωγή με ladose και Xanax.Γενικά από τα 21 μου έως τώρα στα 36,έχω αλλάξει καμία 10αρια ψυχίατρους και έχω πιει 2 φορτηγά ψυχιατρικά φάρμακα.

Quote:

---

Originally Posted by minaspap

Μου είχαν πει ότι,εφόσον δεν βρέθηκε κάτι στις προηγούμενες να μην ανησυχώ.Γιατι θα προϋπήρχε κατι,από την πρώτη αξονική κιόλας.Αγχος,στρες και νοσοφοβια τα κάνουν όλα χειρότερα.Και εγώ τα έχω όλα αυτά,συν την χρόνια κατάθλιψη. Παίρνω αγωγή με ladose και Xanax.Γενικά από τα 21 μου έως τώρα στα 36,έχω αλλάξει καμία 10αρια ψυχίατρους και έχω πιει 2 φορτηγά ψυχιατρικά φάρμακα.

---

Σε καταλαμβαίνω απόλυτα! το ίδιο παιρνώ από τα 21 μου κ εγώ! Το πιο τραγικό είναι ότι δεν μας βρίσκουν κάτι και αντι να ηρεμήσουμε τόσο περισσότερο αγχωνόμαστε γιατί δεν παιρνούν κ τα συμπτώματα μας… Είσαι σε αγωγή τώρα αλλά δεν νιώθεις καλύτερα;

Καλησπέρα.Ειμαι με αγωγή αλλά το παλεύω μόνος μου,αλλιώς δεν γίνεται Κατάλαβα στην πορεία ότι μαγικό χάπι,δεν υπάρχει και θα πρέπει να μάθω να ζω με την κατάθλιψη.
Ο ψυχίατρος που πηγαίνω,με έβαλε πριν από 7 χρόνια να κάνω μια ειδική εξέταση dna(αρκετά κοστοβορα).Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι μεταβολίζει ο οργανισμός μου,παρά πολύ γρήγορα τα αντικαταθληπικα με συνέπεια,να με πιάνουν στο ελάχιστο και να έχω παρενέργειες.Στα μόνα που ανταποκρίνεται καλά ο οργανισμός μου,είναι τα αντιψυχωτικα.
Αλλα και από αυτά,όσα δοκίμασα με την πάροδο των ετών μου προκάλεσαν προβλήματα.Οπως πρόσληψη βάρους,κατακράτηση υγρών,ακαθισία,έντονη υπνηλία σε σημείο να είμαι ξάπλα όλη μέρα.Μερικα δεν μπόρεσα να τα πάρω πάνω από 10-15 μέρες,λόγω των πολύ έντονων συμπτωμάτων.
Το seroquel πχ που έπαιρνα για 2 χρόνια,ως ενισχυτικό για την κατάθλιψη μαζί με το seroxat τοτε,μου άνοιξαν την όρεξη και πήρα 50 κιλά σύνολο.(με έκανε να νιώσω καλύτερα,αλλά τι να το κάνεις).
Τώρα λόγω ανεργίας και οικονομικών προβλημάτων,έχω να παω 1,5 χρόνο στον ψυχίατρο μου.Θα μου πεις υπάρχουν και κέντρα ψυχικής υγείας και δημόσια νοσοκομεία.Ναι αλλά να το κάνω τι?Που θα πρέπει να λέω την ιστορία της ζωής μου από την αρχή?Η στο κέντρο ψυχικής υγείας,που πήγαινα ένα χρόνο και κάθε μήνα μου άλλαζαν αντικαταθληπικα.Ρε φίλε υποτίθεται ότι θα δουλέψεις,σε δημόσιο ψυχιατρικό ίδρυμα και ναι σε καταλαβαίνω ότι κάνεις την εκπαίδευση σου,αλλά εμένα βρήκες για πειραματόζωο??

Έχεις απόλυτο δίκαιο. Θεωρώ κιόλας ότι ένας λόγος που είσαι τώρα σε αυτή την άσχημη φάση είναι και η ανεργία. Αυτό το λεω καθαρά από δική μου εμπειρία ! Πρόσεξα ότι όσο καιρό ήμουνα άνεργη τόσο πιο χάλια ήμουν. Επίσης, συμφώνω στο γεγόνος ότι θα πρέπει να το παλέψουμε μόνοι μας, γιατί όντως μαγικό χάπι δεν υπάρχει.. Εγώ την τελευταία φορά είπα στον Ψυχίατρο, δλδ θα παίρνω τα χάπια μια ζωή; και μου λεει, αντι να σκέφτεσαι ότι υπάρχει μια λύση στο πρόβλημα σου σκέφτεσαι αυτό; πολύ λαθος σκέφτεσαι μου ειπε… Και εκεί κατάλαβα ότι πρέπει να κάνω αρκετή δουλειά με τον εαυτό μου. Έλα όμως που δεν είναι πάντα εφικτό;; Έλα όμως που βιώθω καταδικασμένη μια ζωή να παλεύω και να ξανα πέφτω ξανά και ξανά..