Χωρίσαμε και έκανε αμεσως σχέση με κοπελα από την δουλειά

Καλημέρα και σορρυ σε όσους έχουν ήδη ασχοληθεί με το θέμα μου που αναρτώ καινουργιο. Με χωρισε μετά από 4 χρονια σχεση παρόλο που μου έλεγε ανά διαστήματα οτι ήθελε να παμε ένα βήμα παρακάτω. Είχαμε συζησει για 1,5 χρόνο μετά έφυγα λόγω δουλειάς. Τα καλοκαίρια ήμασταν μαζί και το χειμώνα έφευγα για δουλειά. Είχαμε χωρισει αρκετές φορές και πάντα τα βρίσκαμε με δική μου προσπάθεια μόνο! Με χωρισε επειδή τσακωνομαστε όπως είπε και δεν θα αλλάξουμε ποτε και δεν το μπορει αυτο, επειδή πιστευε ότι δεν τον εκτιμώ και δεν μ αρέσει τιποτα σ αυτον(αυτα τα είπε επειδή πάνω σε καυγάδες μας του έλεγα διαφορα) επειδή τον έχω απομακρύνει απο τους φίλους του επειδή του έχει περάσει και διάφορα τέτοια. Μέχρι την τελευταία μέρα μ έλεγε ότι με αγαπάει και θέλει μόνο εμένα και διάφορες τέτοιες βλακειες. Τον κυνηγησα πολυ εκλαψα πολυ και μάλλον αυτό τα έκανε χειρότερα. Με είδε σε πολυ ασχημη ψυχολογικά κατάσταση και δεν τον ένοιαξε καν. Σαν να ήταν άλλος άνθρωπος.Μετά από λίγες μέρες έκανε σχεση με καποια από την δουλειά. Εκείνος 29 εκείνη κάπου στα 36. Οταν Είχα πάει να τον βρω να μιλήσουμε τον περίμενα έξω από το μαγαζί που δουλεύει κι Αντι να ερθει να μιλήσουμε καθόταν μαζι της μετά που σχόλασαν. Τότε άρχισα να καταλαβαίνω ότι κάτι παίζει αλλά απλά μ ελεγε οτι θα μείνει μόνος τ κι ότι δεν υπάρχει κάτι. Το ερώτημα μου είναι λέτε να τραβήξει μαζι της; απ όσο ξέρω δουλεύουν δίπλα δίπλα τις περισσότερες μέρες της εβδομάδας. Δεν θα βαρεθεί κάποια στιγμή; ή λέτε να τον δω παντρεμένο μαζι της Στο τέλος;

Quote:

---

Originally Posted by user1997

Καλημέρα και σορρυ σε όσους έχουν ήδη ασχοληθεί με το θέμα μου που αναρτώ καινουργιο. Με χωρισε μετά από 4 χρονια σχεση παρόλο που μου έλεγε ανά διαστήματα οτι ήθελε να παμε ένα βήμα παρακάτω. Είχαμε συζησει για 1,5 χρόνο μετά έφυγα λόγω δουλειάς. Τα καλοκαίρια ήμασταν μαζί και το χειμώνα έφευγα για δουλειά. Είχαμε χωρισει αρκετές φορές και πάντα τα βρίσκαμε με δική μου προσπάθεια μόνο! Με χωρισε επειδή τσακωνομαστε όπως είπε και δεν θα αλλάξουμε ποτε και δεν το μπορει αυτο, επειδή πιστευε ότι δεν τον εκτιμώ και δεν μ αρέσει τιποτα σ αυτον(αυτα τα είπε επειδή πάνω σε καυγάδες μας του έλεγα διαφορα) επειδή τον έχω απομακρύνει απο τους φίλους του επειδή του έχει περάσει και διάφορα τέτοια. Μέχρι την τελευταία μέρα μ έλεγε ότι με αγαπάει και θέλει μόνο εμένα και διάφορες τέτοιες βλακειες. Τον κυνηγησα πολυ εκλαψα πολυ και μάλλον αυτό τα έκανε χειρότερα. Με είδε σε πολυ ασχημη ψυχολογικά κατάσταση και δεν τον ένοιαξε καν. Σαν να ήταν άλλος άνθρωπος.Μετά από λίγες μέρες έκανε σχεση με καποια από την δουλειά. Εκείνος 29 εκείνη κάπου στα 36. Οταν Είχα πάει να τον βρω να μιλήσουμε τον περίμενα έξω από το μαγαζί που δουλεύει κι Αντι να ερθει να μιλήσουμε καθόταν μαζι της μετά που σχόλασαν. Τότε άρχισα να καταλαβαίνω ότι κάτι παίζει αλλά απλά μ ελεγε οτι θα μείνει μόνος τ κι ότι δεν υπάρχει κάτι. Το ερώτημα μου είναι λέτε να τραβήξει μαζι της; απ όσο ξέρω δουλεύουν δίπλα δίπλα τις περισσότερες μέρες της εβδομάδας. Δεν θα βαρεθεί κάποια στιγμή; ή λέτε να τον δω παντρεμένο μαζι της Στο τέλος;

---

Κανεις δεν μπορει να ξερει τι θα γινει στο μελλον. Εφοσον ξερεις πλεον οτι τωρα ειναι μαζι της, εσυ θα κινηθεις με βαση αυτο. Δηλαδη, θα πας παρακατω....

Quote:

---

Originally Posted by user1997

Καλημέρα και σορρυ σε όσους έχουν ήδη ασχοληθεί με το θέμα μου που αναρτώ καινουργιο. Με χωρισε μετά από 4 χρονια σχεση παρόλο που μου έλεγε ανά διαστήματα οτι ήθελε να παμε ένα βήμα παρακάτω. Είχαμε συζησει για 1,5 χρόνο μετά έφυγα λόγω δουλειάς. Τα καλοκαίρια ήμασταν μαζί και το χειμώνα έφευγα για δουλειά. Είχαμε χωρισει αρκετές φορές και πάντα τα βρίσκαμε με δική μου προσπάθεια μόνο! Με χωρισε επειδή τσακωνομαστε όπως είπε και δεν θα αλλάξουμε ποτε και δεν το μπορει αυτο, επειδή πιστευε ότι δεν τον εκτιμώ και δεν μ αρέσει τιποτα σ αυτον(αυτα τα είπε επειδή πάνω σε καυγάδες μας του έλεγα διαφορα) επειδή τον έχω απομακρύνει απο τους φίλους του επειδή του έχει περάσει και διάφορα τέτοια. Μέχρι την τελευταία μέρα μ έλεγε ότι με αγαπάει και θέλει μόνο εμένα και διάφορες τέτοιες βλακειες. Τον κυνηγησα πολυ εκλαψα πολυ και μάλλον αυτό τα έκανε χειρότερα. Με είδε σε πολυ ασχημη ψυχολογικά κατάσταση και δεν τον ένοιαξε καν. Σαν να ήταν άλλος άνθρωπος.Μετά από λίγες μέρες έκανε σχεση με καποια από την δουλειά. Εκείνος 29 εκείνη κάπου στα 36. Οταν Είχα πάει να τον βρω να μιλήσουμε τον περίμενα έξω από το μαγαζί που δουλεύει κι Αντι να ερθει να μιλήσουμε καθόταν μαζι της μετά που σχόλασαν. Τότε άρχισα να καταλαβαίνω ότι κάτι παίζει αλλά απλά μ ελεγε οτι θα μείνει μόνος τ κι ότι δεν υπάρχει κάτι. Το ερώτημα μου είναι λέτε να τραβήξει μαζι της; απ όσο ξέρω δουλεύουν δίπλα δίπλα τις περισσότερες μέρες της εβδομάδας. Δεν θα βαρεθεί κάποια στιγμή; ή λέτε να τον δω παντρεμένο μαζι της Στο τέλος;

---

Καλημερα

στο ειχα πει αγαπη μου γλυκια μην το κανετε αυτο ,μην τους κυνηγατε γιατι μπαινετε σε αυτη την διαδικασια τον ευατο σας υποτιματε ετσι ..

τι ηθελες δηλαδη να σε λυπηθει και να γυρισει ?
αυτη ειναι μια ακρως χειριστικη συμπεριφορα που μονο καλο δεν θα σας εκανε ..

σεβασου την επιλογη του ,παρε αποστασεις και φερσου οπως αρμοζεο σε μια γυναικα που σεβεται τον ευατο της ..πας παρακατω και εσυ ειναι αρχη ακομα και θα δυσκολευτεις αλλα θα περασει


εδω ειμαι εγω τουλαχιστον οτι σκεφτεσε αυτη την περιοδο να το εξωτερικευεις μην τα κρατας μεσα σου

Ποιος ο λόγος να ανοίξει άλλο ένα θέμα όπου λέμε πάλι τα ιδια?

Επικεντρώνεις όλη τη προσοχή σου στο τι θα κάνει αυτός. Κοίτα τον εαυτούλη σου λίγο, τι σε χαλάει? Τι μπορείς να φτιάξεις? Πως μπορεις να γίνεις καλύτερη μεσα -εξω?

Ο πρώην σου τι κουσούρια είχε? Πόσες φορές σε έκανε να νιώθεις σκατά? Λες πλακωνόσασταν. Γιατί τον θες πίσω? Ήταν η μόνη σου σχέση?



That being said. Συνήθως οι σχέσεις ριμπάουντ δεν κρατάνε. Και είναι ενα τσίκ πιο δύσκολο να κρατήσουν σχέσεις όπου η γυναίκα του ρίχνει μερικά χρονάκια. Αλλά, αντί να ευχηθούμε στον άνθρωπο να μιζεριάσει μόνος χωρις να σταυρώσει ξανά γκόμενα εκτός απο σένα, μήπως να συμφιλιωθείς με την ιδέα και να πεις " ας είναι καλά με όποια και να είναι " και να πας παρακάτω?

Από τα λεγόμενα σου καταλαβαίνω ότι η σχέση είχε λήξει εδώ και καιρό. Και κακά τα ψέμματα μια σχέση με συχνούς πυκνούς χωρισμούς, δεν κρατάει πολύ. Οι διάφορες σας ήταν πολύ περισσότερες από όσα σας ένωναν ως ζευγάρι. Και όσο νωρίτερα το καταλάβεις τόσο πιο εύκολα θα μπορέσεις να πας παρακάτω στη ζωή σου και να προχωρήσεις. Όχι απαραίτητα σε νεο έρωτα αλλά να βγάλεις από πάνω σου τα κατάλοιπα που σου άφησε αυτή η σχέση. Μην κολλάς στο γεγονός ότι προχώρησε την προσωπική του ζωή. Συμβαίνει, το αποδέχεσαι (όσο δύσκολο και να είναι όλοι το περάσαμε) και γυρνάς σελίδα. Πάντα πιστευω ότι κάθε χωρισμός είναι για καλό και ανοίγει μια νέα σελίδα στη ζωή μας.

Quote:

---

Originally Posted by user1997

Καλημέρα και σορρυ σε όσους έχουν ήδη ασχοληθεί με το θέμα μου που αναρτώ καινουργιο. Με χωρισε μετά από 4 χρονια σχεση παρόλο που μου έλεγε ανά διαστήματα οτι ήθελε να παμε ένα βήμα παρακάτω. Είχαμε συζησει για 1,5 χρόνο μετά έφυγα λόγω δουλειάς. Τα καλοκαίρια ήμασταν μαζί και το χειμώνα έφευγα για δουλειά. Είχαμε χωρισει αρκετές φορές και πάντα τα βρίσκαμε με δική μου προσπάθεια μόνο! Με χωρισε επειδή τσακωνομαστε όπως είπε και δεν θα αλλάξουμε ποτε και δεν το μπορει αυτο, επειδή πιστευε ότι δεν τον εκτιμώ και δεν μ αρέσει τιποτα σ αυτον(αυτα τα είπε επειδή πάνω σε καυγάδες μας του έλεγα διαφορα) επειδή τον έχω απομακρύνει απο τους φίλους του επειδή του έχει περάσει και διάφορα τέτοια. Μέχρι την τελευταία μέρα μ έλεγε ότι με αγαπάει και θέλει μόνο εμένα και διάφορες τέτοιες βλακειες. Τον κυνηγησα πολυ εκλαψα πολυ και μάλλον αυτό τα έκανε χειρότερα. Με είδε σε πολυ ασχημη ψυχολογικά κατάσταση και δεν τον ένοιαξε καν. Σαν να ήταν άλλος άνθρωπος.Μετά από λίγες μέρες έκανε σχεση με καποια από την δουλειά. Εκείνος 29 εκείνη κάπου στα 36. Οταν Είχα πάει να τον βρω να μιλήσουμε τον περίμενα έξω από το μαγαζί που δουλεύει κι Αντι να ερθει να μιλήσουμε καθόταν μαζι της μετά που σχόλασαν. Τότε άρχισα να καταλαβαίνω ότι κάτι παίζει αλλά απλά μ ελεγε οτι θα μείνει μόνος τ κι ότι δεν υπάρχει κάτι. Το ερώτημα μου είναι λέτε να τραβήξει μαζι της; απ όσο ξέρω δουλεύουν δίπλα δίπλα τις περισσότερες μέρες της εβδομάδας. Δεν θα βαρεθεί κάποια στιγμή; ή λέτε να τον δω παντρεμένο μαζι της Στο τέλος;

---

να μην σε νοιαζει τι κανει αυτος αλλα να σκεφτεσαι οτι εισαι τυχερη που σε χωρισε αυτος, γιατι εσυ επρεπε να τον χωρισεις εδω και πολυ καιρο αλλα δεν το εκανες.
τελος παντων να ελπιζεις οτι με τον επομενο θα εισαι πιο τυχερη γιατι απο μονη σου το βλεπεω δυσκολο να μπορεις να διαλεξεις τον καταλληλο

Quote:

---

Originally Posted by nikos2

να μην σε νοιαζει τι κανει αυτος αλλα να σκεφτεσαι οτι εισαι τυχερη που σε χωρισε αυτος, γιατι εσυ επρεπε να τον χωρισεις εδω και πολυ καιρο αλλα δεν το εκανες.
τελος παντων να ελπιζεις οτι με τον επομενο θα εισαι πιο τυχερη γιατι απο μονη σου το βλεπεω δυσκολο να μπορεις να διαλεξεις τον καταλληλο

---

Γιατι έπρεπε να τον έχω χωρίσει; και γιατι πιστευεις οτι δεν θα μπορέσω να διαλέξω τον καταλληλο; το έχω προσπαθήσει αλλα πιστεψε με όσοι έχουν προκύψει δεν είναι καταλληλοι

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

Κανεις δεν μπορει να ξερει τι θα γινει στο μελλον. Εφοσον ξερεις πλεον οτι τωρα ειναι μαζι της, εσυ θα κινηθεις με βαση αυτο. Δηλαδη, θα πας παρακατω....

---

Εννοείται ότι δεν μπορώ να κάνω κάτι παραπάνω. Ούτως ή άλλως το κυνηγησα πολύ αλλα δεν μπορώ και να μην το σκεφτομαι. Οτι και να κάνω μόνο αυτό είναι στο μυαλό μ

Quote:

---

Originally Posted by Renia

Από τα λεγόμενα σου καταλαβαίνω ότι η σχέση είχε λήξει εδώ και καιρό. Και κακά τα ψέμματα μια σχέση με συχνούς πυκνούς χωρισμούς, δεν κρατάει πολύ. Οι διάφορες σας ήταν πολύ περισσότερες από όσα σας ένωναν ως ζευγάρι. Και όσο νωρίτερα το καταλάβεις τόσο πιο εύκολα θα μπορέσεις να πας παρακάτω στη ζωή σου και να προχωρήσεις. Όχι απαραίτητα σε νεο έρωτα αλλά να βγάλεις από πάνω σου τα κατάλοιπα που σου άφησε αυτή η σχέση. Μην κολλάς στο γεγονός ότι προχώρησε την προσωπική του ζωή. Συμβαίνει, το αποδέχεσαι (όσο δύσκολο και να είναι όλοι το περάσαμε) και γυρνάς σελίδα. Πάντα πιστευω ότι κάθε χωρισμός είναι για καλό και ανοίγει μια νέα σελίδα στη ζωή μας.

---

Κολλάω στο οτι με κοροιδευε. Έκανε σχεση με καποια που μου είχε γνωρίσει ως φιλη και συνάδελφο. Και στο οτι μέχρι τελευταία στιγμή με αγαπούσε και ήθελε μόνο εμένα αλλά όταν με είδε στα χειρότερα μ ήθελε απλα να με ξεφορτωθεί. Κι εγώ έχω μείνει πίσω και κλαίω γι αυτόν

Quote:

---

Originally Posted by user1997

Κολλάω στο οτι με κοροιδευε. Έκανε σχεση με καποια που μου είχε γνωρίσει ως φιλη και συνάδελφο. Και στο οτι μέχρι τελευταία στιγμή με αγαπούσε και ήθελε μόνο εμένα αλλά όταν με είδε στα χειρότερα μ ήθελε απλα να με ξεφορτωθεί. Κι εγώ έχω μείνει πίσω και κλαίω γι αυτόν

---

Η σχέση τους μπορεί να προέκυψε εφόσον χωρίσατε. Αλλά έστω και να είχε καλλιεργηθεί πριν τον χωρισμό σας το έδαφος μεταξύ τους, καταλαβαίνεις για τι είδους άνθρωπο μιλάμε. Ετοίμαζε καβάντζα δηλαδή. Αν σε είδε στα χειρότερα σου και έμενε, δεν θα ήταν από αγάπη αλλά από λύπηση και αυτό δεν το θελουμε για εμάς!

Quote:

---

Originally Posted by Σπουργίτι

Ποιος ο λόγος να ανοίξει άλλο ένα θέμα όπου λέμε πάλι τα ιδια?

Επικεντρώνεις όλη τη προσοχή σου στο τι θα κάνει αυτός. Κοίτα τον εαυτούλη σου λίγο, τι σε χαλάει? Τι μπορείς να φτιάξεις? Πως μπορεις να γίνεις καλύτερη μεσα -εξω?

Ο πρώην σου τι κουσούρια είχε? Πόσες φορές σε έκανε να νιώθεις σκατά? Λες πλακωνόσασταν. Γιατί τον θες πίσω? Ήταν η μόνη σου σχέση?



That being said. Συνήθως οι σχέσεις ριμπάουντ δεν κρατάνε. Και είναι ενα τσίκ πιο δύσκολο να κρατήσουν σχέσεις όπου η γυναίκα του ρίχνει μερικά χρονάκια. Αλλά, αντί να ευχηθούμε στον άνθρωπο να μιζεριάσει μόνος χωρις να σταυρώσει ξανά γκόμενα εκτός απο σένα, μήπως να συμφιλιωθείς με την ιδέα και να πεις " ας είναι καλά με όποια και να είναι " και να πας παρακάτω?

---

Ήταν η πρώτη μου σχέση. Και δεν μπορώ να τα σβήσω ολα ετσι απλα όπως έκανε εκείνος. Κι εγω είχα βαρεθεί κάποια πράγματα.. κι εμένα μου τραβούσαν άλλοι το ενδιαφέρον. Αλλα το συναίσθημα είναι συναίσθημα. Απέχει πολύ από όλα αυτά. Και τώρα συνειδητοποιω ότι εκείνος απλα δεν ένιωθε τιποτα. Γι αυτό δν μπορώ να πάρω το μυαλό μ. Γιατι καταλαβαίνω ότι με κοροιδευε

Quote:

---

Originally Posted by user1997

Ήταν η πρώτη μου σχέση. Και δεν μπορώ να τα σβήσω ολα ετσι απλα όπως έκανε εκείνος. Κι εγω είχα βαρεθεί κάποια πράγματα.. κι εμένα μου τραβούσαν άλλοι το ενδιαφέρον. Αλλα το συναίσθημα είναι συναίσθημα. Απέχει πολύ από όλα αυτά. Και τώρα συνειδητοποιω ότι εκείνος απλα δεν ένιωθε τιποτα. Γι αυτό δν μπορώ να πάρω το μυαλό μ. Γιατι καταλαβαίνω ότι με κοροιδευε

---

Σεκαταλαβαίνω ότι περνάς δύσκολα και δεν προσπαθώ να σου πω οτι το συναίσθημα σου δεν είναι αληθινό ή να σου πω να το σβήσεις. Απλα, και σε αυτό και στο άλλο θέμα , προσπαθω να στο παντρέψω με λίγη λογική καινα σου δώσω πρακτικές λύσεις.

Το συναίσθημα σου, αν τον αγαπούσες θα μείνει. Δεν φεύγει ποτέ. Κάποιεςφορές όμως πρέπει να έχεις το θάρρος να αφήσεις κάποιον και ας τον θέλεις, επειδή σου κάνει κακό.

Quote:

---

Originally Posted by user1997

Εννοείται ότι δεν μπορώ να κάνω κάτι παραπάνω. Ούτως ή άλλως το κυνηγησα πολύ αλλα δεν μπορώ και να μην το σκεφτομαι. Οτι και να κάνω μόνο αυτό είναι στο μυαλό μ

---

προσπαθησε να ζεις "κανονικα" και να μην απομονωνεσαι. να βγαινεις, να κοινωνικοποιεισαι και σιγα- σιγα θα το σκεφτεσαι λιγοτερο. κι οταν καποτε βρεις καποιον καταλληλο, θα σταματησεις να το σκεφτεσαι και θα αναρωτιεσαι γιατι εσκαγες τοσον καιρο...

Quote:

---

Originally Posted by user1997

Καλημέρα και σορρυ σε όσους έχουν ήδη ασχοληθεί με το θέμα μου που αναρτώ καινουργιο. Με χωρισε μετά από 4 χρονια σχεση παρόλο που μου έλεγε ανά διαστήματα οτι ήθελε να παμε ένα βήμα παρακάτω. Είχαμε συζησει για 1,5 χρόνο μετά έφυγα λόγω δουλειάς. Τα καλοκαίρια ήμασταν μαζί και το χειμώνα έφευγα για δουλειά. Είχαμε χωρισει αρκετές φορές και πάντα τα βρίσκαμε με δική μου προσπάθεια μόνο! Με χωρισε επειδή τσακωνομαστε όπως είπε και δεν θα αλλάξουμε ποτε και δεν το μπορει αυτο, επειδή πιστευε ότι δεν τον εκτιμώ και δεν μ αρέσει τιποτα σ αυτον(αυτα τα είπε επειδή πάνω σε καυγάδες μας του έλεγα διαφορα) επειδή τον έχω απομακρύνει απο τους φίλους του επειδή του έχει περάσει και διάφορα τέτοια. Μέχρι την τελευταία μέρα μ έλεγε ότι με αγαπάει και θέλει μόνο εμένα και διάφορες τέτοιες βλακειες. Τον κυνηγησα πολυ εκλαψα πολυ και μάλλον αυτό τα έκανε χειρότερα. Με είδε σε πολυ ασχημη ψυχολογικά κατάσταση και δεν τον ένοιαξε καν. Σαν να ήταν άλλος άνθρωπος.Μετά από λίγες μέρες έκανε σχεση με καποια από την δουλειά. Εκείνος 29 εκείνη κάπου στα 36. Οταν Είχα πάει να τον βρω να μιλήσουμε τον περίμενα έξω από το μαγαζί που δουλεύει κι Αντι να ερθει να μιλήσουμε καθόταν μαζι της μετά που σχόλασαν. Τότε άρχισα να καταλαβαίνω ότι κάτι παίζει αλλά απλά μ ελεγε οτι θα μείνει μόνος τ κι ότι δεν υπάρχει κάτι. Το ερώτημα μου είναι λέτε να τραβήξει μαζι της; απ όσο ξέρω δουλεύουν δίπλα δίπλα τις περισσότερες μέρες της εβδομάδας. Δεν θα βαρεθεί κάποια στιγμή; ή λέτε να τον δω παντρεμένο μαζι της Στο τέλος;

---

Αν σε ήθελε πραγματικά, τέσσερα χρόνια σχέση, θα σου είχε ήδη κάνει πρόταση γάμου.
Από την εμπειρία μου, λέει ότι εσύ του ήσουν απλά κάτι καλό, αλλά όχι αυτό που πραγματικά αναζητούσε για σκοπό βάθους χρόνου.
Ίσως και να μενε μαζί σου επειδή δεν έβρισκε κάτι καλύτερο σου, όπως λέμε το μη χείρον βέλτιστο. Ο άντρας άμα δυσκολεύεται έστω κάπως να βρει κάτι που θεωρεί ιδανικό, δηλ έχει βάλει ψηλά στανταρς ασχέτως αν ταιριάζει μ αυτά, εξακολουθεί να παραμένει με κάποιαν με την οποία τα χει φτιάξει την οποία θεωρεί μια καλή περίπτωση όχι όμως αυτό το ιδανικό και στο μεταξύ της πουλάει φούμαρα και υποσχέσεις για να μην χαλάσει η κατάσταση αν και μέχρι να βρει κάτι καλύτερο οπόταν την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια βρίσκοντας διάφορα θέματα που αφορούν στον χαρακτήρα της κοπέλας υπό τα οποία λέει πως του είναι αδύνατο να συνεχίσει μαζί της ώστε να φανεί ότι ο λόγος χωρισμού είναι αυτός. Νομίζω αυτή είναι η πικρή αλήθεια.
Τώρα να τον περνάει η άλλη 7 χρόνια και πάλι μου φαίνεται πως δεν θα του είναι το ιδανικό διότι ο άντρας θέλει γυναίκα της ηλικίας του ή μικρότερή του, εκτός κι αν πρόκειται για ωραία γκόμενα που δείχνει και μικρότερη και την είχε βάλει στο μάτι από καιρό.
Απλά βρίσκεις μέσα σου τις δυνάμεις και προχωράς παρακάτω.

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Αν σε ήθελε πραγματικά, τέσσερα χρόνια σχέση, θα σου είχε ήδη κάνει πρόταση γάμου.
Από την εμπειρία μου, λέει ότι εσύ του ήσουν απλά κάτι καλό, αλλά όχι αυτό που πραγματικά αναζητούσε για σκοπό βάθους χρόνου.
Ίσως και να μενε μαζί σου επειδή δεν έβρισκε κάτι καλύτερο σου, όπως λέμε το μη χείρον βέλτιστο. Ο άντρας άμα δυσκολεύεται έστω κάπως να βρει κάτι που θεωρεί ιδανικό, δηλ έχει βάλει ψηλά στανταρς ασχέτως αν ταιριάζει μ αυτά, εξακολουθεί να παραμένει με κάποιαν με την οποία τα χει φτιάξει την οποία θεωρεί μια καλή περίπτωση όχι όμως αυτό το ιδανικό και στο μεταξύ της πουλάει φούμαρα και υποσχέσεις για να μην χαλάσει η κατάσταση αν και μέχρι να βρει κάτι καλύτερο οπόταν την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια βρίσκοντας διάφορα θέματα που αφορούν στον χαρακτήρα της κοπέλας υπό τα οποία λέει πως του είναι αδύνατο να συνεχίσει μαζί της ώστε να φανεί ότι ο λόγος χωρισμού είναι αυτός. Νομίζω αυτή είναι η πικρή αλήθεια.
Τώρα να τον περνάει η άλλη 7 χρόνια και πάλι μου φαίνεται πως δεν θα του είναι το ιδανικό διότι ο άντρας θέλει γυναίκα της ηλικίας του ή μικρότερή του, εκτός κι αν πρόκειται για ωραία γκόμενα που δείχνει και μικρότερη και την είχε βάλει στο μάτι από καιρό.
Απλά βρίσκεις μέσα σου τις δυνάμεις και προχωράς παρακάτω.

---

Η αλήθεια είναι τύπος με ανασφάλειες και το είχα σκεφτεί κι εγώ ότι ίσως είναι μαζί μ επειδή δεν βρίσκει κάτι καλύτερο. Τωρα οσο για την καινούργια του σχεση δεν μπορώ να πω ότι είναι και ωραια γκομενα αν και αυτά είναι υποκειμενικά. Και πάνω σε συζητήσεις π είχαμε κάνει (γτ την είχα γνωρίσει ως φιλη και συναδελφο του)για την συγκεκριμενη μου είχε πει και ο ίδιος Ότι δεν θα έκανε κάτι μαζι της. Και τώρα έχει κάνει και σχέση μαζί της και το ξέρουν όλοι. Τόσο γρήγορα. Θέλω μια αντρική γνώμη. Πες πιστεύετε ότι μπορεί να συνέβη αυτό και γιατι; Εγώ πιστεύω ότι εκείνος πιεζοταν και της έλεγε τα προβλήματα τ και ετσι εκείνη βρήκε ευκαιρία και έδεσαν. Πιστεύετε ότι μπορεί να κολλησει;