Originally Posted by
axastoula
Στον ψυχίατρο πήγα μετά από μια απόπειρα που είχα κάνει. Είχα πιεστεί τρομερά σε μια δουλειά. Οι τριτοκοσμικές συνθήκες, η έλλειψη βοήθειας στο αντικείμενό μου από το άτομο που υποτίθεται θα έπρεπε να με βοηθήσει, η χαμηλή μου αυτοπεποίθηση και η πίεση από τους δικούς μου για να παραμείνω στη δουλειά για ένα χρονικό διάστημα με έφεραν σε απόγνωση. Έκανα συστηματικά μαζί της από το καλοκαίρι και ψυχοθεραπεία. Πριν δυο μήνες μου είπε πως με βλέπει πολύ καλύτερα κ πως δυο συνεδρίες το μήνα αρκούν ώστε να προσπαθήσω να αυτορυθμίζομαι με λιγότερη εξωτερική βοήθεια. Προφανώς μένουν πολλά πράγματα που πρέπει ακόμη μα ρυθμιστούν και ένα από αυτά είναι η παρόρμηση.