Τι τραβάμε με τα ψυχοσωματικά...
Καλησπέρα σας.
Με λένε Γιώργο, είμαι απο Αθήνα, 26 ετών.
Καιρο παρακολουθώ διάφορα θέματα στο forum. Είπα απόψε να μοιραστώ κι εγώ μαζί σας τις εμπειρίες μου.
Όλα άρχισαν λιγο πριν τα Χριστούγεννα, μετά απο έντονο τσακωμό στο σπίτι. Δεν μπορούσα να κοιμηθώ γιατί ένιωθα πίεση στο στήθος, κάποιο πλάκωμα.
Δεν είχα ιδέα πιο πριν τι σημαίνει πίεση, ταχυπαλμία, άγχος.
Η ζωή μου ηταν αρκετά ήρεμη. Μακριά απο χάπια, νοσοκομεία κ διάφορες παθήσεις.
Δεν έδωσα σημασία στο πρόβλημα ώσπου μια μέρα που βρισκόμουν στον χώρο εργασίας μου κ είχα πιεί 2 καφέδες άρχισα να νιώθω έντονη δισφορία, ένιωθα πως θα λυποθυμούσα κ είχα σηκώσει 17 πίεση (απο φόβο).
Πήγα λοιπόν στο νοσοκομείο κ αφού έκανα ολες τις εξετάσεις μου είπαν πως δεν έχω τίποτα!
Είπα να το ψάξω περισσότερο, έκανα γενικές αίματος, triplex καρδιάς, πάλι τίποτα.
Ως τώρα λοιπόν αυτό που νιώθω κάνει πραγματικά οτι θέλει!
Πριν μήνες ένιωθα τσιμπήματα παντού στο στήθος, εξαφανίστηκαν απο μόνα τους τελείως!
Ύστερα είχα τρελές ζαλάδες κυρίως οταν καθόμουν στο τραπέζι κ ήμουν έτοιμος να κάνω αξονική. Πάνε κ αυτά..!
Αντιμετωπίζω όμως συχνά κρίσεις πανικού που η καρδιά πάει να σπάει κ με το ζόρι προσπαθώ να κρατηθώ.. σε πίανουν όποτε πραγματικά θέλουν!! Δεν έχουν ώρες και αιτία!
Είναι τώρα ένας μήνας που άρχισα γυμναστήριο κ ενώ την πρώτη μέρα ηταν ολα τέλεια (έκανα 30 λεπτά διάδρομο άνετα)
την επόμενη φορά ένιωσα πόνο στο στήθος κ φοβήθηκα πως θα μείνω κ απο τότε έχω πάντα ταχυπαλμίες.
Ενώ πριν το γυμναστήριο έτρεχα, είχα αντοχές χωρίς προβλήματα,
τώρα δεν μπορώ κ να περπατήσω άνετα πια, νιώθω σφήξιμο στην καρδιά κ νομίζω πως θα σταματήσει να χτυπά.
Δεν βγάζω άκρη ειλικρινά. Δεν το κάνουμε επίτηδες απλά δεν ελέγχεται όλο αυτό.. κάνει οτι γουστάρει όποτε γουστάρει!
Δε νομίζω πως μπορώ να πω πως θα το συνήθίσω κ θα μάθω να ζώ με αυτό. Δεν γίνεται!!
Υπομονή να δούμε...
