Δεν ξέρω τι μου φταίει...
Ο τίτλος τα λέει όλα. Να γνωριστούμε και να τα βγάλω από μέσα μου.
Έγραψα εδώ πρώτη φορά το 2018 όταν με έπιασε μια βαριά αρρωστοφοβία που με έκανε μη λειτουργικό. Διαγωστηκα με ΓΑΔ και ψυχαναγκασμούς. Πήρα την αγωγή μου και άφησα την αρρωστοφοβία μόνιμα πίσω μου.
Φέτος το φθινόπωρο το άγχος άρχισε να επιτίθεται αλλιώς, με κρίσεις πανικού, μαύρες σκέψεις, μόνιμο αίσθημα μη ειδικού φόβου... Σπουδάζω σε μια απαιτητική σχολή, έφτασα να χρωστάω πολλά μαθήματα, παρότι έβαλα πρόγραμμα και πέρασα πολλά μαθήματα στις τελευταίες εξεταστικές φοβάμαι μην δεν αποφοιτήσω.
Φοβάμαι επίσης την μοναξιά. Είμαι σχετικά κλειστός και χωρίς πολλές παρέες. Έχω βάλει κιλά απ το σεροξάτ και αυτό δεν βοηθάει στην αυτοπεποίθηση. Είμαι σε διαδικασία αλλαγής σε λαντοζ και για το βάρος και γιατί θέλω πλεον κάτι πιο "ανεβαστικό" και όχι "ηρεμιστικό" και η στέρηση δεν βοηθάει αυτές τις μέρες.
Δεν ξέρω τι μου φταίει, είμαι πολύ αγχωμένος, πολύ στεναχωρεμένος, πολύ μπερδεμένος.
Απλά θέλω να ξαναρχίσω να γράφω εδώ να βοηθήσω και να βοηθηθώ.
Καλές γιορτές σε όλες και όλους.