Μαρεσει που εχουν φυγει πολλοι. Και κανω βολτες στην αδεια πολη. Μαρεσει η ερημια. Εχει κανεις αλλος αυτη την αισθηση στην αδεια πολη?
Printable View
Μαρεσει που εχουν φυγει πολλοι. Και κανω βολτες στην αδεια πολη. Μαρεσει η ερημια. Εχει κανεις αλλος αυτη την αισθηση στην αδεια πολη?
Καλησπέρα, ναι προσωπικά λατρεύω αυτή την αίσθηση, άλλοι ρυθμοί, ηρεμία, λιγότερος κόσμος στους δρόμους, στις συγκοινωνίες, πάντα σκέφτομαι μακάρι να ήταν έτσι πάντα. Είμαι εσωστρεφές άτομο και με ολίγον ευαίσθητο νευρικό σύστημα οπότε ναι μπορώ να πω ότι απολαμβάνω αυτές τις μέρες. Αντίστοιχα επίσης σε κάτι τουριστικά παραθαλάσσια μέρη μου αρέσουν οι χειμωνιάτικες βόλτες όπου δεν υπάρχει ψυχή. Γενικά δεν το έχω με την πολυκοσμία :DQuote:
Originally Posted by Lord of Light
εμενα μου αρεσει το μαντ μαξ
και εμενα μου αρεσει μακαρι να ηταν ετσι καθε ημερα και λιγοτερα ατυχηματα θα γινοντουσαν και λιγοτεροι καβγαδες πχ σε μια δημοσια υπηρεσια που περιμενουν πολλοι στην ουρα μπορει να τσακωνονται και να βριζονται για την θεση.λιγοι και καλοι
Χριστος Ανεστη!Quote:
Originally Posted by Lord of Light
Και εμενα μου αρεσει η πολη ηρεμη και να την απολαμβανω οπως θελω !
πραγματικα τι ομορφο συναισθημα !
Χαρείτε το οσο κραταει !
Χρονια Πολλα!Ειδικα αμα δουλευεις νυχτα κιολας εξω στο δρομο...απολυτη ησυχια ,αποκοσμο σκηνικο.Ειναι σαν ψυχαναλυση για μενα
Σημερα στο μετρο ειχε πολυ κοσμο που κατεβηκα κεντρο οποτε γιοκ η ερημια ξαναπλακωσε ο πολυς ο κοσμος αλλα γενικα τις προηγουμενες ημερες ηταν υπεροχα που ειχε λιγο κοσμο
Κι εμενα μου αρεσει η αδεια πολη αλλά ακομα περισσοτερο μου αρεσει η φύση, μακρια απο την πολη. Αξιζει να εθιστεις.... αν εθιστεις στην φυση και στο φυσικο περιβαλλον και τοπίο. :cool:
Μερες Αυγουστου προς το τελος καλοκαιριου. Τελυταιες μερες αδειας πολης. Ολοι εχουν φυγει. Μου αρεσει να περπατω στους (σχεδον) ερημους δρομους. Λιγα αμαξια. Αισθανομαι ωραια.
λαθος κανεις. οι λιγοτεροι εχουν φυγει. απλα δεν βλεπεις τους υπολοιπους γιατι ειναι κλεισμενοι στα καβουκια τους οπως πανταQuote:
Originally Posted by Lord of Light
ειν κι λιγο τρομαχτικο αυτο ομως φιλε να εισαι σε μια νεκρη πολη .
Γουσταρα με την πανδημια. οχι με τους νεκρους φυσικα, αλλα με το "εμπαργκο κυκλοφοριας". Εβγαινες εξω π.χ για ασκηση ή ψωνια και ηταν αδεια ολα. post apocalyptic σκηνικο.Quote:
Originally Posted by asperger39
ε μωρε τοτε επρεπε να περνουμε το οκ απ το κρατος να βγουμε λιγο λες και ειμασταν φυλακισμενοι χαχαχαχα
Quote:
Originally Posted by asperger39
Αχ άσε, εγώ υπέφερα με τον εγκλεισμό στην πανδημία, είχα χειροτερέψει ψυχολογικά... Μακάρι να μην ξανασυμβεί...
Επαναφέρω αυτό το θέμα, καθώς το βρήκα ενδιαφέρον. Προσωπικά εγώ έχω ανάμεικτα συναισθήματα απέναντι στην ησυχία και στην μοναξιά. Από την μια προσφέρει μια αίσθηση γαλήνης και ψυχικής απελευθέρωσης, αλλά από την άλλη το να βλέπεις παντού και ΜΟΝΙΜΩΣ να επικρατεί μια «κένωση», και όταν λέω «παντού», αναφέρομαι και σε εξωτερικά ερεθίσματα όπως στους δρόμους, στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, αλλά και εσωτερικά (στην ψυχή ενός ανθρώπου) μπορεί να ενισχύσει το αίσθημα της κατάθλιψης και της απελπισίας. Θεωρώ πως αν η μοναξιά συνδυαστεί με την συντροφιά είναι η καταλληλότερη λύση για ψυχική ευφορία και πάνω από όλα ισορροπία. Σαν δυο μεμονωμένες καταστάσεις, μπορούν να επιφέρουν επιπτώσεις στην ψυχική υγεία. Εκτός και αν ο ίδιος ο άνθρωπος βρίσκει ευχαρίστηση σε ένα από αυτά τα δυο. Αλλά και η συνεχής «φασαρία», όπως και η χρόνια μοναξιά σίγουρα δεν αποτελούν υγιείς λύσεις έναντι μιας κατάστασης. Παν μέτρον Άριστον λένε.