Απίστευτο κι όμως αληθινό. Με το που κάθομαι ξεκινούν οι έκτακτες. Δεν αντέχω άλλο έχω συνεχόμενες. Τι να κάνω? Προσπαθώ να κινούμαι συνεχώς αλλά κάποια στιγμή θα πρέπει να κάτσω.
Printable View
Απίστευτο κι όμως αληθινό. Με το που κάθομαι ξεκινούν οι έκτακτες. Δεν αντέχω άλλο έχω συνεχόμενες. Τι να κάνω? Προσπαθώ να κινούμαι συνεχώς αλλά κάποια στιγμή θα πρέπει να κάτσω.
Ναι.. ''δεν κάνεις έκτακτες'' με το που κάθεσαι.. ''καταλαβαίνεις τις έκτακτες'' με το που κάθεσαι επειδή πολύ απλά δεν βρίσκεσαι σε κίνηση αλλά σε ηρεμία.. να μην κάνεις τίποτα κ να ηρεμήσεις πολύ απλά.. οι εκτάσεις πάνε κ έρχονται.. όλοι κάνουμε καθημερινά.. άλλοι τις καταλαβαίνουμε κ αλλοι όχι.. επειδή διάβασα κ άλλο ποστ δικό σου σήμερα, είναι τουλάχιστον 99% από το στομάχι σου.. δεν φταίνε τα χάπια για το στομάχι.. μόλις ηρεμήσει το στομάχι θα περάσουν κ αυτές..
Σε καταλαβαίνω απόλυτα…μόλις ξαπλώσω ή κάτσω και βρίσκομαι σε ηρεμια….τις καταλαβαίνω στο φουλ….οριακα νομίζω ότι θα πεθάνω εκείνη την ώρα…και τραντάζεται όλο το στέρνο μου…μετά νιώθω αδύναμη και με πιάνει και μια πίεση στο κεφάλι…και προφανώς το αίσθημα άγχους στα ύψη….
ακριβώς έτσι νιώθω. Το τρομερό είναι ότι μόλις ξύπνησα και δεν αισθάνομαι καμία μέχρι να φάω κάτι. Με το που φάω οτιδήποτε ξεκινούν και αυτό ήταν. Δεν ξέρω τι να κάνω τρώω πολύ μικρά γεύματα και τελείως υγιεινά αλλά υποφέρω. Έχω κόψει τον καφέ εδώ και 3 χρόνια και μου λείπει τόσο πολύ.