Εφιάλτες

Έχω ένα αγοράκι που είναι δυόμιση χρόνων.. σηκώνεται κάθε βράδυ μεσα στη νύχτα και κλαίει ,πότε τον τρομάζει η μορφή της μπρίζας, πότε φοβάται ότι το σπίτι μας δεν είναι αρκετά γερό και θα το γκρεμίσει ο λύκος, και γενικά ονειρεύεται όλες τις τρομακτικές φιγούρες των παραμυθιών, διαβάζουμε κάθε μέρα πολλά παραμύθια του αρέσει, να δίνω κάποια έμφαση αυτός εντυπωσιάζεται συνήθως από τους κακούς, στο βρεφονηπιακό πρώτη χρονιά φέτος τρώει πολύ ξύλο και του έχω μάθει να μην ανταποδίδει. Γενικά περνάω πολύ δύσκολα αυτή την περίοδο και έχω ένα πολύ άσχημο παρελθόν που με ταλαιπωρεί με κατάθλιψη και άλλες διαταραχές και φοβίες, το παλεύω με ειδικό αλλά ανησυχώ ότι εγώ του τα έχω προκαλέσει όλα αυτά και τελευταία αναρωτιέμαι ότι ίσως θα είναι πιο δυνατός υγιείς και ευτυχισμένος μακριά μου.

ξεκινα με καποιον παιδοψυχολογο, ολα αυτα δεν ειναι καλα πραματα.
επισεις ξεκινα..... σταματωντας να του διαβαζεις παραμυθια. σε αυτη την ηλικια δεν κατανοει το πραματικο απο το φανταστικο.
οταν σταματησεις να του τα διαβαζεις και βγειτε στην παιδικη χαρα να παιξει με αλλα παιδιακια μην νομιζεις οτι θα κακοπαθει.

Quote:

---

Originally Posted by Ανεμονη

Έχω ένα αγοράκι που είναι δυόμιση χρόνων.. στο βρεφονηπιακό πρώτη χρονιά φέτος τρώει πολύ ξύλο και του έχω μάθει να μην ανταποδίδει.

---

Αν δεν ανταποδιδει, πως θα μαθει να αμυνεται;

Υποθέτω με πολιτισμένο διάλογο...δε θέλω να εξελιχθεί σε κανέναν τραμπούκο που να λύνει τις διαφορές του έτσι.επισης προτιμώ όταν αισθάνεται απειλή να φεύγει αυτοι οι άνθρωποι κατά πάσα πιθανότητα θα είναι τοξικοί, γιατί να μπλέξει μαζί τους.Εν ολίγης θέλω να βλέπει τη φωτιά και να φεύγει δε χρειάζεται να καει για να καταλάβει ότι δε κάνει να τη πιάνει.βεβαια όλα αυτά ακούγονται κάπως αστεία όταν μιλάμε για 2χρονα...

Oλα τα παιδια που υποφερουν απο bullying, υποφερουν επειδη εχουν μαθει να μην ανταποδιδουν.... Να το θυμασαι αυτο.

Quote:

---

Originally Posted by Ανεμονη

Υποθέτω με πολιτισμένο διάλογο...δε θέλω να εξελιχθεί σε κανέναν τραμπούκο που να λύνει τις διαφορές του έτσι.επισης προτιμώ όταν αισθάνεται απειλή να φεύγει αυτοι οι άνθρωποι κατά πάσα πιθανότητα θα είναι τοξικοί, γιατί να μπλέξει μαζί τους.Εν ολίγης θέλω να βλέπει τη φωτιά και να φεύγει δε χρειάζεται να καει για να καταλάβει ότι δε κάνει να τη πιάνει.βεβαια όλα αυτά ακούγονται κάπως αστεία όταν μιλάμε για 2χρονα...

---

αστεία ξεαστεία, στην 1η δημοτικού τρεις συμμαθητές είχαν κάνει ''συμμορία'' και έκαναν μπούλινγκ, και σε εμένα που ήμουν ένα ντροπαλό και κλειστό παιδί. Μία, δύο, στο σπίτι και στο τραπέζι την ώρα του φαγητού το λέω στους γονείς μου (που με είχαν συμβουλέψει στο ξεκίνημα της χρονιάς ''να είμαι καλό παιδί''). Ε, όταν τους είπα για αυτό που συνέβαινε στην τάξη η μητέρα μου απάντησε '', είπαμε, δεν θα κάτσεις και Παναγία''. Την άλλη μέρα στο διάλλειμμα ο ένας πεταγμένος στο πάτωμα με χτυπημένο το κεφάλι του στο πόδι του θρανίου να κλαίει, ο άλλος ξάπλα παραδίπλα να κλαίει και αυτός και ο τρίτος (ο γρήγορος) να τρέχει να ξεφύγει και εγώ να τον κυνηγάω. Από εκείνη την ημέρα και για όλα τα έξι χρόνια του δημοτικού με φοβόντουσαν και με σεβόντουσαν. Παρόλα αυτά εγώ ποτέ δεν εξελίχθηκα σε τραμπούκο, απλά παρέμεινα το ίδιο συνεσταλμένο και σεμνό παιδί. Καμμιά φορά στους άντρες (όπως και στα υπόλοιπα ζώα και κυρίως σαρκοφάγα θηλαστικά), και μέχρι να έρθει η ώρα που θα φτάσουμε στο ιδεατό επίπεδο των χίπις που θα τρέχουμε με ξέπλεκες κοτσίδες στα λιβάδια, συγνώμη, απόπειρα χιουμορ ήταν αυτό - εννοώ να ανέβουμε επίπεδα συνειδητότητας, μπορεί να χρειάζεται να θέσουμε τα όρια μας, δυστυχώς, έστω και με την χρήση βίας.

Κοίτα ναι υπάρχει διαφορά στο να αρχίζει το ξύλο και στο να αμύνεται από το ξύλο , απλά είχα στο νου μου ότι όλα αυτά τα μαθαίνουμε σε μεγαλύτερη ηλικία π.χ όπως είπες και εσύ στη 1η δημοτικού, στα 2ομως δε ξέρουν να διαχειρίζονται τα συναισθήματα τούς, μπορεί κάποιος να πάει για αγκαλιά και ο άλλος να δώσει δαγκωνια δε ξέρω ίσως έχετε δίκιο παιδιά θα το ψάξω, αλλά και τι να τού πω χτυπά και εσύ άμα σε πειράζουνε; Μετά ; χτυπά άμα σου αρπάζουν τα παιχνίδια; Άμα σου περνούν τη σειρά στη κούνια; αυτά είναι τα προβλήματα τους . οπότε του λέω να απευθύνεται πάντα στη κυρία του.Με προβλημάτισατε πάντως.

Μπορεις απλα να του πεις οτι μονο αν σηκωνει καποιος χερι επανω του, θα πρεπει να αμυνθει αναλογα.

Quote:

---

Originally Posted by Ανεμονη

Υποθέτω με πολιτισμένο διάλογο...δε θέλω να εξελιχθεί σε κανέναν τραμπούκο που να λύνει τις διαφορές του έτσι.επισης προτιμώ όταν αισθάνεται απειλή να φεύγει αυτοι οι άνθρωποι κατά πάσα πιθανότητα θα είναι τοξικοί, γιατί να μπλέξει μαζί τους.Εν ολίγης θέλω να βλέπει τη φωτιά και να φεύγει δε χρειάζεται να καει για να καταλάβει ότι δε κάνει να τη πιάνει.βεβαια όλα αυτά ακούγονται κάπως αστεία όταν μιλάμε για 2χρονα...

---

εισαι επικινδυνη για το παιδι σου.
ο μπαμπας του τι λεει για ολα αυτα;
συμφωνει μαζι σου;
πηγαινε και εσυ σε εναν ειδικο εχεις θεμα αλλα ενταξει εσυ ας πουμε δεν θελεις να το κανεις για τον εαυτο σου,
το παιδακι γιατι να μην το πας;
δεν μεγαλωνουν ετσι ανθρωποι.
καταλαβαινω οτι δεν καταλαβαινεις

Δε διαφώνησα μαζί σου σχετικά με τους ειδικούς καί καταλαβαίνω πολυ καλά.ομως πηγαίνω σε ειδικό και κάνω όλα όσα πρέπει να κάνω μουσικοκινητικη για παιδιά baby swimming , χορό τον κοινονικοποιω πολύ δεν τον έχω ποτέ παραμελημένο αντίθετος έχω τον εαυτό μου για να είμαι η "σούπερ"μαμά όπως φαντάζομαι κάνουν όλοι οι γονείς σε ένα βαθμό,τα παραμύθια δεν μπορώ να τα κόψω του αρέσει να ξεφυλλιζει τα πάντα και να φτιάχνει ιστορίες με τίς εικόνες, ακόμα και τα φυλλάδια του σουπερμάρκετ, προσπαθώ να ενθαρρύνω τις προτιμήσεις τού...

Σε παιδοψυχολο δεν έχω πάει αλλά για αυτό και έκανα το ποστ,για να μάθω αν οι εφιάλτες είναι κάτι το σύνηθες..

Quote:

---

Originally Posted by nikos2

εισαι επικινδυνη για το παιδι σου.
ο μπαμπας του τι λεει για ολα αυτα;
συμφωνει μαζι σου;
πηγαινε και εσυ σε εναν ειδικο εχεις θεμα αλλα ενταξει εσυ ας πουμε δεν θελεις να το κανεις για τον εαυτο σου,
το παιδακι γιατι να μην το πας;
δεν μεγαλωνουν ετσι ανθρωποι.
καταλαβαινω οτι δεν καταλαβαινεις

---

Nikos2 είσαι σε ένα forum που υποτίθεται βοηθάει ο ένας τον άλλον!με το να λες σε έναν άνθρωπο που εκφράζει την γνώμη του για ενα θέμα να πάει σε έναν ειδικό και ότι είναι επικίνδυνος δεν βοηθάς κάπου,ίσα ίσα δημιουργείς πρόβλημα! οπότε άσε την κριτική και της ταμπέλες που βάζεις στους άλλους και κοίτα να βοηθήσεις εσύ τον εαυτό σου!

Ανεμονη από τον τρόπο που γράφεις φαίνεται ότι είσαι ένας άνθρωπος ευγενικος, συμπονετικός με ενσυναίσθηση, που δεν στέκετε στην πρώτη ανάγνωση των πραγμάτων..
Μάλλον το λάθος που κάνεις είναι ότι εισαι τόσο αυστηρή με τον εαυτό σου ... Σούπερ μαμά δεν υπάρχει έτσι και αλλιώς ...δεν πιστευω ότι είναι κάτι τόσο ανησυχητικό αλλά η γνώμη κάποιου ειδικού είναι πάντα καλοδεχούμενη.