Ευχαριστώ σε αυτόν που με διαβάζει. Ζω στο εξωτερικό εδώ και 11 χρόνια. Έβλεπα την κρίση να έρχεται και έφυγα μικρός 25 χρόνων δηλαδή. Έχασα αρκετά χρόνια για να βρω μια μόνιμη δουλειά και σπίτι. Μετακομίζω συνέχεια λόγω δουλειάς. Κουράστηκα. Φίλους δεν έχω και οι Έλληνες του εξωτερικού δεν με θέλουν λόγω των πολιτικών μου αντιλήψεων. Είμαι μόνος χωρίς οικογένεια και φιλους. Γκόμενά δεν παίζει αφού ο λαός εδώ είναι δύσκολος. Δεν ανοίγεται. Εξάλλου δεν έχω φίλους για να βγω. Καπνίζω αρκετά. Να φύγω για την πατρίδα δεν το βλέπω γιατί δεν έχω χώρο δικό μου. Άλλωστε στο νησί που ζω Κύπρο, μόνο αγγλικά μιλάνε. Εγώ τα ξέχασα. Δεν βλέπω φως και σκέφτομαι να φύγω. Δεν θα χάσω φίλους, ούτε αγαπητούς αφού κανένας πλέον δεν με θυμάται.
