Printable View
Σας έχει τύχει σε κάποιους να μισείτε την οικογένεια σας;δηλαδή και να πέθαιναν να μην σας έκαιγε καρφί τους σιχαίνεσαι τόσο που ευχεσται να πάθουν κακό.Εγω το έχω αυτό για τον πατέρα μου δεν τον θέλω καθόλου ούτε να τον βλέπω ένας μαλακά και μίσος είναι και ήτανε πάντα και πότε δεν με έχει στηριξει
Brian 23 τι κάνεις;Ελπίζω να νιώθεις καλύτερα
Οσοι δεν έχουμε νιώσει από την οικογένεια μας ,την υποστήριξη και την αποδοχη όπως την χρειαζόμαστε
σίγουρα έχουμε νιώσει θυμό κάποιες φορές.
Σημασία έχει εσύ να προσπαθήσεις να στηρίξεις τον εαυτό σου και εύχομαι κάποια στιγμή να βρεις τη δύναμη να το κάνεις.
Κοίταξε να φύγεις από εκεί από ότι κατάλαβα είναι τοξικ το περιβάλλον και εγώ θα αρρωσταίνα έτσι.
Μέχρι το 2015 ήμασταν μια "καλή" οικογένεια. Χωρίς τοξικότητες, τσακωμούς, είχαμε όλοι μια ήρεμη σχέση μεταξύ μας. Οι γονείς στο σπίτι τους, εγώ και ο αδερφός μου στα δικά μας. Το 2015 ξαφνικά έφυγε ο ένας από τους δύο γονείς απροσδόκητα. Η άλλη έπεσε σε κατάθλιψη, που έχει ακόμα και τώρα και ας μην το αποδέχεται. Και ούτε πρόκειται.Από τότε άρχισαν τα προβλήματα...Quote:
Originally Posted by brian23
Ουσιαστικά πήρα στις πλάτες μου όλους, η μεν στον μικρόκοσμό της, ο αδερφός ανίκανος για το οτιδήποτε - αγχωτικός, άβουλος και αναποτελεσματικός. Ο πατέρας δυστυχώς άφησε τεράστια χρέη. Αφού κανείς δεν έκανε τίποτα, αποφάσισα να πουλήσω ότι είχα, σπίτι, αυτοκίνητο για να καλύψω αυτά τα χρέη. Χρέη που τα είχαμε επωμιστεί όλοι μας ως κληρονόμοι. Πίστευα λανθασμένα όπως αποδείχτηκε πως θα είχα την αρωγή των υπολοίπων. Φευ..
Ενδιάμεσα πήρα και διαζύγιο όταν κατάλαβα πως η σύζυγος έβρισκε ευχαρίστηση αλλού (ευτυχώς ήπια και με τα παιδιά μου εχω υπεράριστη σχέση και επικοινωνία) και έμεινα μόνος μου να παλεύω τράπεζες, δικηγόρους και fund. Σε μια κατάσταση που όλοι μου έλεγαν πως ήμουν καμμένο χαρτι, δε θα γλίτωνε κανείς από τα δόντια τους..
Μετά από 6 χρόνια σκληρής μάχης και 3 επισκέψεις στα επείγοντα του νοσοκομείου για κρίσεις πανικού και καρδιογραφήματα, κατάφερα να αποπληρώσω σχεδόν τα πάντα. Να πάρω από την πλάτη όλων δυσβασταχτα χρέη και καταστάσεις, και να βάλω χρήματα ακόμα και από τη τσέπη μου για όλους, οι οποίοι κράτησαν τα σπίτια τους, τα αυτοκίνητα τους και γενικότερα τη ζωούλα τους. Όταν πλέον ήρθε η ώρα να ζητήσω τα ..ρέστα κρύφτηκαν πίσω από τις λέξεις και φτηνές δικαιολογίες κάνοντας τους αλεξιπτωτιστές.. Ακόμα όμως και τότε, όταν χρειάστηκαν ξανά τη βοήθειά μου λίγους μήνες μετά έβαλα πλάτη.. Πολλοί είπαν βλακωδώς, εγώ είπα να κάνω την τελευταία μου εντυπωσιακή έξοδο από το σκηνικό...
Δεν είναι τόσο τα χρήματα που θα λείψουν και από μένα και από τα παιδιά μου. Ο Θεός να με έχει καλά και θα τα βγάλω πέρα, ήδη έχω κάνει νέα αρχή σε όλα με μια καλή σύντροφο δίπλα μου και πάω πολύ καλά. Βλέπεις απο δύσκολες καταστάσεις καταλαβαίνεις τη δύναμη που έχεις μέσα σου, χαλυβδώνεσαι και τίποτα δε σε αγγίζει πια. Αυτό που με ενόχλησε από την "οικογένεια" μου ήταν ο εμπαιγμός - η αδιαφορία, ή καλύτερα η εσκεμμένη άγνοια που τους βόλευε για να κρατήσουν τη ζωή τους ανέπαφη.
Από τότε όλα έσπασαν μέσα μου. Πλέον μου φαίνεται ξένη η ιδέα πως κάποτε ζούσα μαζί με αυτούς τους ανθρώπους, ότι ήμασταν μια οικογένεια. Αισθάνομαι μόνος και αποξενωμένος από αυτή τη "φούσκα", αλλά είναι κάτι το οποίο είναι οκ. Πραγματικά οκ. Εγώ αισθάνομαι καλά με τον εαυτό μου, για ότι έκανα, ότι προσέφερα και μπορώ να κοιμάμαι ήρεμος τα βράδια. Προχώρησα στη ζωή μου και θα προχωρήσω κι άλλο με τα δυνατά μου πόδια και χέρια και το μυαλό στη θέση του. Και κατάλαβα πως πραγματικά δεν έχουμε ανάγκη την οικογένεια, αλλά ανθρώπους να μας αγαπάνε και να μας στηρίζουν, από όπου και αν έρχονται αυτοί. Γιατί μετά αυτοί είναι η "οικογένεια" σου...
Μην μισείς την βιολογική σου οικογένεια, μην εύχεσαι το κακό κανενός. Απλώς αγάπησε τον εαυτό σου.. Οικογένειες πραγματικές θα βρεθούν.
δε μισούμε απλα γυρναμε πλατη κι αν μπορουμε ας φύγουμε απο οτι μας ποναει .