Μη αποδοχή της καταστασης

Καλησπέρα και πάλι και θα ήθελα την γνώμη σας.ελπιζω να είναι από τα τελευταία μου ποστ γιατί βαρέθηκα να γράφω.Πασχω από σχιζοφρενεια και εδώ και ένα χρόνο είμαι σταθερός χωρίς συμπτωματα αλλά με καταλοιπα στην λειτουργικότητα μου.Ο οικογενειακος μου περίγυρος δεν καταλαβαίνει την κατάσταση μου έχω νοσηλευτει δύο φορές παρόλα αυτά δεν φαίνονται να έχουν πάρει χαμπάρι ειδικά οι γονείς μου.Ο γιατρός δεν δείχνει να με καταλαβαίνει και μου λέει πάρε τη ζωή στα χέρια σου λες και μιλάει σε κανέναν λειτουργικά που είναι καλά.Εγω δεν μπορώ να κάνω πολλά πράγματα βρήκα μια δουλειά χαλαρή για μετά είμαι απαισιόδοξος.Το πρόβλημα μου είναι ότι δεν μπορώ να αποδεχτώ ότι έχω πάθει σχιζοφρενεια και να συνεχίσω να πορευόμαι με αυτό.Καποιος πάσχω να με κατατοπίσει

βασικα ειναι σαν ενας καθρεπτησ του ρατσισμου της κοινωνιας που αντανακλα το πως νοιωθουμε και εμεις, η μονη επιλογη ειναι να προχωρησεις στη ζωη σου να ακολουθεις το γιατρο σου και τη θεραπεια,