ψυχολόγος ή ψυχίατρος-ψυχοθεραπευτής Ηράκλειο Κρήτης

Γειά σας παιδιά

έχω καιρό να γράψω αλλά παρακολουθώ καθημερινά το forum

ψάχνω για Ηράκλειο Κρήτης ψυχολόγο ή ψυχίατρο ψυχοθεραπευτή , στο google έχει πολλούς αλλά δεν θέλω να πάω στα τυφλά...

όποιος έχει να προτείνει κάποιον ας μου στείλει pm

Επίσης παιδιά με ποια συχνότητα πρέπει να κάνεις για να έχεις αποτέλεσμα?

Καλημέρα. Το σύνηθες είναι μια φορά την εβδομάδα.

Ευχαριστώ Niels ,πόσο καιρό χρειάζεται πάνω κάτω? Για να σου δώσει την σωστή κατεύθυνση και μετά να συνεχίσεις μόνος

Εξαρτάται από τα προβλήματα του καθενός, ποιο είναι το αίτημα, δηλαδή για ποιον λόγο ξεκινά ψυχοθεραπεία, πόσο υπομονή έχει, τον ψυχοθεραπευτή, κλπ. Εγώ δύο φορές ξεκίνησα ψυχοθεραπεία. Την πρώτη τη σταμάτησα μετά από 7-8 μήνες. Πλήρωνα πολλά και μάλλον δεν ήμουν έτοιμος, με κούραζε αυτό το εβδομαδιαίο πρέπει. Τη δεύτερη φορά έκανα για πέντε χρόνια, μετά βαρέθηκα. Εμένα με βοήθησε να καταλάβω τον μηχανισμό της συμπεριφοράς μου και των συναισθημάτων μου. Έτσι ώστε να μην αυτοπαγιδευομαι, να τολμήσω κάποια πράγματα κλπ. Σε συνδυασμό όμως με αγωγή. Μόνη της αν αισθάνεσαι χάλια λόγω αγχωδους κατάθλιψης και αϋπνίας όπως εγώ σε μεγάλα διαστήματα της ψυχοθεραπείας δεν δουλεύει. Γιατί δεν είχα καν την υπομονή ή τη διάθεση να συζητήσω. Να επανέλθω στο ερώτημα του χρόνου και να πω ότι κανείς από τους δύο ψυχιάτρους ψυχοθεραπευτές δεν μου είπαν ότι η θεραπεία θα έχει συγκεκριμένη διάρκεια, ακόμη και τη δεύτερη φορά όταν ρώτησα πόσο καιρό χρειάζεται να τη συνεχίσω μου είπε για πάντα. Στο μυαλό μου αυτό έρχεται σε αντίθεση με την έννοια της λέξης θεραπεία και ουσιαστικά αποτελεί εξάρτηση. Μπορεί όμως και να κάνω λάθος. Γενικά μου πήρε πολύ χρόνο να συνηθίσω την ψυχοθεραπεία και να αισθάνομαι άνετος. Πολλές φορές ήμουν ευερέθιστος και με διάθεση για καυγά, δηλαδή σε άμυνα, κοίταζα το ρολόι, δεν έβρισκα νόημα στις ερωτήσεις και στη συζήτηση και ειρωνευομουν. Τα πρώτα χρόνια, δηλαδή για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, αισθανομουν ότι είναι εντελώς ασαφές αυτό που κάνω, δεν καταλάβαινα πώς θα βοηθηθω γιατί είχα το σύνδρομο του μαθητή, ότι θα έπρεπε να κρατάω σημειώσεις για να μην ξεχάσω αυτά που συζητήθηκαν κλπ. Αυτά δεν τα λέω βέβαια για να σε αγχωσω γιατί κάθε θεραπευτική σχέση είναι διαφορετική. Το πρόσημο της θεραπείας για μένα ήταν πολύ θετικό, απλά όχι με την έννοια ότι δεν χρειάζομαι αγωγή. Συγγνώμη για το μακροσκελές κείμενο.

Έχω κάνει στο παρελθόν αλλά για,λίγο καιρό, θυμάμαι στην αρχή με είχε βοηθήσει αλλά μετά λίγο βαριόμουν κι εγώ και το βασικό ήταν το οικονομικό!!!
Πήγαινα και σε γυναίκα και ίσως ήταν λάθος γιατί θυμάμαι ντρεπόμουν λίγο...
Στο θέμα του κόστους από ότι έχω ψάξει είναι στα 40 έως 70 ανά συνεδρία...έχω βρει έναν με 30 κι έχει και καλές κριτικές...με ενδιαφέρει το οικονομικό γιατί έχω οικονομικό θέμα...με τον ψυχίατρο μου όταν μιλούσαμε μου το είχε πει κι αυτός ότι δεν κάνει ψυχοθεραπεία απλά μιλούσαμε για να δει πως πάει το φάρμακο, τώρα απλά παίρνω τηλ. Τη γραμματέα του και μου γράφει xanax όποτε χρειάζομαι

Εγω οταν ξεκινουσα και ρωτησω ποσο καιρο χρειάζεται μου ειχε πει για την αγχωδη διαταραχη συνήθως 15-45 συνεδριες, βεβαια στην ερώτηση τι ποσοστό επιτυχίας εχει μην περιμενεις κανεις να ξερει να σου απαντησει. Τι διάγνωση εχεις εσυ αν επιτρέπεται?

Ένας από τους λόγους που θέλω να πάω είναι να μου πουν διάγνωση, ο ψυχίατρος μου είχε πει Γ.Α.Δ. κυρίως αλλά δε στάθηκε σε ταμπέλες. Εγώ όπως το έχω ψάξει έχω Γ.Α.δ. , ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχή κυρίως με επανάληψη αρνητικών σκέψεων όχι καταστάσεις με συνεχώς πλύσιμο χεριών κτλ., κατάθλιψη σίγουρα, και μου μπαίνει και μια υπόνοια για διπολική...

Σε μένα δεν μου είπαν ποτέ διάγνωση. Όσες φορές το συζήτησα ο πρώτος ψυχίατρος ψυχοθεραπευτής μου είπε ότι δεν πάσχω από κάτι, απλώς βρίσκομαι εκεί για να βελτιώσω τον εαυτό μου. Ο δεύτερος μου είπε ότι ανάλογα με το πόσο γνωρίζει ο ψυχίατρος τον ασθενή μεταβάλει τη διάγνωση, ότι δηλαδή για έχει πλήρη εικόνα χρειάζεται κάμποσα ραντεβού αλλά και πάλι απέφυγε να μου πει. Βέβαια συζητώντας τόσα χρόνια κατάλαβα μέσες άκρες τι έχω αλλά οι δικοί μου γιατροί θεωρούσαν ότι με το να μου το πουν δεν με βοηθούν σε κάτι, αντίθετα μπορεί να με εγκλωβίσουν σε μια διάγνωση, ενώ αυτοί βασίζουν όλη την ψυχοθεραπεία στην προσπάθεια να αλλάξουμε τρόπο σκέψης. Με βοήθησε η ψυχοθεραπεία και ο γιατρός στην ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχή ακόμη και για να καταλάβω ότι πρέπει να αλλάξω φάρμακο. Γιατί όταν κολλούσε το μυαλό μου κολλούσε άσχημα.