ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΩ

Καλημερα...δεν ξερω τι να γραψω ετσι οπως ειμαι αυτη την στιγμη...θελω μονο να νιωσω ανακουφιση και δεν μπορω...αν δεν ειχα τα σκυλια μου...εχασα την γιαγια μου πριν εναν χρονο εκεινη με μεγαλωσε...εκεινη με αγκαλιασε...φετος εγινα 30 και μεσα σε αυτους τους 14 μηνες απο τοτε που εφυγε παλευω να προχωρησω αλλα η προβληματικη σχεση με την μανα μου με διαλυει...σημερα ηταν αλλη μια τετοια μερα και με επιασε το παραπονο που ειναι η γιαγια μου να την ακουσω...ξερω πως η ζωη συνεχιζεται αλλα ειναι στιγμες οπως τωρα που τπτ δεν με γεμιζει και θα ηθελα να ημουν μαζι της

Γεια σου. Καταλαβαίνω την απώλεια σου. Και εγώ την έχασα τη γιαγιά μου πριν 1 χρόνο.. Ο χρόνος θα σε βοηθήσει να το αποδεχτείς και να συνεχίσεις χωρίς αυτήν χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα τη ξεχάσεις. Υπάρχουν άλλοι άνθρωποι στη ζωή σου να μιλήσεις και να σε βοηθήσουν;

η σκεψη μου μαζί σου σε νιωθω απολιτα σε αυτα . δε χωραν λογια απλα σιωπουμε μονον η ψυχη μιλαει .......

Όταν χάνεις αυτόν που αγάπησες είναι μεγάλη απώλεια κενό μεγάλο η ζωή σταματά κουράγιο αγάπη μου

Αποδεξου την απώλεια της σε αγαπά πολύ αποψηλα αποδεξου την απωλεια

Η ζωή μας αλλάζει όταν χάνουμε κάποιον δικό μας