Originally Posted by
mindcrime
Παιδιά τα πράγματα με τον τζόγο είναι πολύ απλά. Υπάρχουν δύο κατηγορίες εκείνοι που τον έχουν κατά κάποιο τρόπο επάγγελμα και είναι μόλις 3 παίκτες στους 100 και υπάρχουν οι υπόλοιποι 97 οι οποίοι είναι σφαγμένοι από χέρι. Διάβασα στο νήμα για το ΠΡΟΠΟ ας πάρουμε το ΠΡΟΠΟ λοιπόν για παράδειγμα. Το ΠΡΟΠΟ ήταν ένα παιχνίδι που έπρεπε να βρεις τουλάχιστον 11 επιτυχίες από 13 αγώνες για να κερδίσεις κάτι χωρίς αυτό το κάτι όμως να εξασφαλίζει ότι θα βγεις κερδισμένος. Μιλάμε για ένα είδος παιχνιδιού το οποίο είχε γκανιότα 60% δηλαδή αν έπαιζε ο κόσμος συνολικά 1.000.000 δραχμές τα διανεμόμενα κέρδη θα ήταν οι 400 χιλιάδες δραχμές.
Αυτές λοιπόν οι 400.000 δραχμές θα μοιραζόντουσαν σε 70-20-10 για τις 13 επιτυχίες για τις 12 επιτυχίες και για τις 11 επιτυχίες. Σκοπός ήταν να βρεθεί το τελικό σημείο σε ένα αγώνα μεταξύ νίκης γηπεδουχου-ισοπαλίας-νικης φιλοξενούμενου. Εχουμε λοιπόν τρία σημεία σε καθε αγώνα. 3 σημεία σε 13 αγώνες ισοδυναμούν σε 1594323 συνδυασμους. Αν τα αποτελέσματα των αγώνων ήταν βατά, τότε η πλειοψηφία έπιανε 13 επιτυχίες αλλά στην πλειοψηφία των περιπτώσεων τα λεφτά που στοιχηματίζανε ήταν περισσότερα από το επιστρεφόμενο κέρδος συνεπώς ο παίκτης θα έβγαινε χαμένος.
Ο πολύ καλός παίκτης του ΠΡΟΠΟ για να καταφέρει να κερδίσει αφενός το θηρίο του 60% της γκανιότας αλλά και των επιτυχιών, θα έπρεπε να ήταν παρά πολύ καλά διαβασμένος όχι μόνο στις προβλέψεις αλλά και στον τρόπο της εκτέλεσης. Θα έπρεπε να ήταν παρά πολύ καλός στα μαθηματικά για να ξέρει τι μπορεί να προσφέρει και τι μπορεί να αναμένει. Εκτός αυτών, το κυριότερο βασικά θα έπρεπε να είχε δύο στοιχεία ο χαρακτήρας του ΥΠΟΜΟΝΗ και ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ. Δεν θα έπρεπε να παίζει κάθε ΣΚ (αυτό απαιτεί υπομονή) και να το τηρεί αυτό (ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ). Μετά θα έπρεπε να μάθει πιθανότητες και μαθηματικά ώστε να μπορεί να εκτελεί μεταβλητά συστήματα. Δηλαδή ναι μεν υπάρχει η περίπτωση 13 αγώνες να έρθουν ισόπαλοι όλοι ή να κερδίσουν οι φιλοξενούμενοι αλλά πόσο πιθανό είναι αυτό; Καθόλου. Αρα λοιπόν θα έπρεπε να μάθει να υπολογίζει συνδυασμούς και να θέτει κάποιους όρους οι οποίοι να του δίνουν την δυνατότητα να μπορέσει να σταθεί και να έχει πραγματικές ελπίδες να πιάσει κάτι. Αρα λοιπόν θα έπρεπε να επιλέγει το κάθε πότε να παίξει και πόσα λεφτά πρέπει να παίξει για να έχει μια βάση γέρη σε αυτό που κάνει και αυτό ΧΩΡΙΣ ΕΓΓΥΗΣΕΙΣ.
Μέχρι τώρα με αυτά που σας γράφω δεν είναι εύκολα αντιληπτό πως ο τζόγος είναι ολόκληρη επιστήμη η οποία απευθύνεται αποκλειστικά και μόνο σε άτομα που έχουν ατσάλινο χαρακτήρα; Σε άτομα που γνωρίζουν τι κάνουν πως πρέπει να το κάνουν και κάθε πότε να το κάνουν και αυτό ενώ αποδέχονται πως δεν υπάρχει καμία εγγύηση απλώς μία πιθανότητα την οποία γνωρίζουν κιόλας στο περίπου το κατα πόσο μπορεί να είναι εφιικτή η πραγματοποιηση της; Αρα λοιπόν μιλάμε για ένα 3% αυτών που παίζουν.
Αρα λοιπόν η ερώτηση σωτηρία. Ανήκεις σε εκεινη την κατηγορία του 3%; Αν άνηκες δεν θα ήσουν αυτή τη στιγμή εδώ μέσα. Λυπάμαι δεν ανήκεις. Μπορείς να μπεις σε αυτό το 3%; Οχι δεν μπορείς, αν ήταν θα το είχες κάνει ήδη. Δεν ξεκινάς στα τυφλά με βάρκα την ελπίδα και περιμένεις το μπαμ. Δεν λειτουργεί έτσι το σύστημα. Αλλά ακόμα και αν συμβεί δηλαδή ακόμα και αν πχ συμβεί η αναλαμπή και κερδίσεις πχ 10 χιλιάδες ευρώ σε κάτι, θα είναι εντελώς τυχαίο και είσαι καταδικασμένος να τα χάσεις απλώς το μόνο θέμα είναι σε πόσο χρονικό διάστημα θα τα χάσεις.
Γενικό συμπέρασμα, αν αγαπάς τον εαυτό σου πραγματικά μην παίζεις, θα πληγωθείς ανεπανόρθωτα και θα χάσεις τα πάντα. Αυτό που έγραψα για το ΠΡΟΠΟ ισχύει σε όλα τα είδη στοιχηματισμού. Πείτε μου ό,τι είδος στοιχηματισμού θέλετε και εγώ θα σας αναλύσω γιατί θα είστε χαμένοι από χέρι. Ξέρετε τα βασικά στοιχεία είναι δύο ΥΠΟΜΟΝΗ-ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ και αυτή τη στιγμή πονάτε ψυχολογικά επειδή δεν έχετε αυτά τα δύο στοιχεία και δεν μπορείτε να τα αποκτήσετε. Είναι ένας συνδυασμός εγκεφάλου με έμφυτη αρετή. Δεν είναι στοιχεία που καλλιεργουνται και μεγαλώνουν στην διάρκεια του χρόνου.
Ο τζόγος είναι ένα άτρωτο θηρίο που λίγοι έχουν την ικανότητα να το αντιμετωπίσουν και αυτοί που μπορούν είτε με τον α είτε με τον β τρόπο στο τέλος δεν μπορούν να παίξουν, τρώνε αποκλεισμό.
Λοιπόν όλοι σώζονται με την προΰπόθεση να αποδεχθούν πως ό,τι έγινε, έγινε, συνεχίζει η ζωή και βήμα-βήμα προχωράμε για το καλύτερο αφήνοντας πίσω στο παρελθόν ό,τι έχει σχέση με το τζόγο.