Έκτακτες, αρρυθμίες και φόβος ανακοπής.
Όπως λέει και ο τίτλος το τελευταίο διάστημα έχω πάθει εμμονή με την καρδιά μου. Όλα άρχισαν το 2019 όταν άρχισα να έχω έκτακτες. Ήταν πολλές και μετά από εξετάσεις, χολτερ κτλ μου είπαν ότι είναι άγχος. Εμένα όμως οι έκτακτες άρχισαν να αλλάζουν και είχα αρχίσει να έχω απανωτές μέχρι και 10 χωρίς κανονικό χτυπο ενδιάμεσα. Τέλος πάντων δεν κατάφερα να τις πιάσω ποτέ σε χολτερ. Τέλος έχω και ένα σύμπτωμα πολύ σπάνιο-5 φορές σε 5 χρονια- που είναι σα να έχει σταματήσει η καρδιά μου για κάτι δευτερόλεπτα -νομίζω γύρω στα 4 με 5 δευτερόλεπτα. Όχι έκτακτη. Απλά νιώθω σα να μην υπάρχει χτυπος. Αρχίζω να πανικοβαλωμε και εκεί που αρχίζει το δωμάτιο να γυρίζει σαν ίλιγγος επανέρχεται σα να μην έγινε τπτ. Φυσικά οι καρδιολογοι αδιάφοροι μου λένε αποκλείεται και νιώθεις απλά έκτακτη.
Για να μη το πολύ κουράζω τον τελευταίο μήνα με όλα αυτά π ακούω για ανακοπής μου έχει κολλήσει ότι αυτά που έχω είναι κοιλιακή ταχυκαρδία και ανά πάσα στιγμή θα πεθάνω. Δε μπορώ να πάω πουθενά. Στο λεωφορείο για τη δουλειά παθαίνω κρίση πανικού κάθε μέρα. Για καφέ φοβάμαι να βγω. Για περπάτημα ούτε κατά διάνοια. Είμαι σε πολύ άσχημη ψυχολογική κατάσταση και δε ξέρω τι να κάνω. Είμαι 28 και ζω σα να είμαι 80. Φοβάμαι μέχρι και να ανέβω τα σκαλοπάτια.