Δεν με ευχαριστεί τίποτα

Καλησπέρα, είναι η πρώτη φορά που γράφω παρότι παρακολουθώ το φόρουμ εδώ και κάποιους μήνες.Θα σας πω και την δική μου ιστορία.Ολα ξεκίνησαν τον Φεβρουάριο,με μια δύσπνοια που στην αρχή απέδωσα στο τσιγάρο.εκανα όλες τις εξετάσεις (Ακτινογραφίες,σπιρομετρισ εις κτλ) όλες βγήκαν πεντακάθαρες.Μετα ήρθαν οι πόνοι στο στήθος καθαρά όλα κι εκεί και για να μην σας κουράζω, έφτασα στην καρέκλα του ψυχιάτρου.Ο πρώτος μετά από 14 μόνο λεπτά εξέτασης, διέγνωσε αγχωδη διαταραχή και μου έδωσε tranxene 10 mg κάθε βράδυ και cymbalta 30 mg κάθε πρωί.Δεν με κέρδισε καθολου μίας και ξεκινώντας την αγωγή λυποθιμουσα συνεχώς μετά από λίγη ώρα από τη στιγμή που έπαιρνα το cymbalta.ο τύπος δεν σήκωσε ούτε το τηλέφωνο.Ηρθα σε επικοινωνία με άλλον γιατρό ο οποίος μου έκλεισε ραντεβού για την επόμενη ημέρα λέγοντας μου να σταματήσω άμεσα το cymbalta διότι ή με πείραζε ή δεν το αποδεχομουν εγώ.πηγα εκεί και μου άλλαξε την αγωγή δίνοντας μου 5 mg tranxene το πρωί,5 το μεσημέρι και 10 το βράδυ.Επισης μου έδωσε και 1 χάπι rispelen των,3 mg κάθε βράδυ εξηγώντας μου πως είναι ένα αντιψυχωσικο που όμως χρησιμοποιείται και στις αγχώδεις διαταραχές.Επανηλθα κατά 90% σε ένα μήνα μέσα και το μόνο που είχε μείνει ήταν ο φόβος για το τι θα γίνει όταν κοπούν τα χάπια.πριν δέκα πέντε μέρες άρχισε να μου κόβει το tranxene κατά 5 mg την εβδομάδα κι αυτή τη στιγμή είμαι με 5 mg κάθε βράδυ που κι αυτό θα σταματήσει σε τρείς μέρες.Εχει κορυφωθεί ο φόβος μου για το τι θα γίνει όταν το κόψω με αποτέλεσμα να έχει επανέλθει το ψυχοπλακωμα κατά ένα μεγάλο βαθμό όπως και η ανηδονια.Επισης φοβάμαι ότι το rispelen δεν με βοηθά καθόλου αφού βλέπω ότι κόβοντας το tranxene ξανακυλαω.Σκεφτομαι να αρχίσω ψυχοθεραπεία γιατι ενώ ξέρω ποιες είναι οι αιτίες που με οδήγησαν στην διαταραχή κατά μεγάλο ποσοστό (παχυσαρκία, ανεργία) δεν έχω κάνει κάτι να το αλλάξω αυτό.Τι να κάνω;

Δεν εισαι υγιεισ σωματικα πιεσ κανενα ρεντ μπουλ κανει δουλεια

Η ψυχοθεραπεία βοηθάει αλλά συνήθως όταν τα συμπτώματα μας βρίσκονται σε έξαρση είναι απαραίτητη και η αγωγή για να μπορούμε να είμαστε λειτουργικοί και διαθέσιμοι στο πλαίσιο της ψυχοθεραπείας. Μίλα με τον γιατρό σου για την αγωγή και τους φόβους σου, μήπως στο σταματήσει πιο σταδιακά. Προσπάθησε συνολικά να αντιμετωπίσεις την κατάσταση βάζοντας τις σκέψεις σου σε μια σειρά. Η δημιουργία μιας ρουτίνας, με την έννοια ενός σταθερού προγράμματος, βοηθάει. Βάλε στο πρόγραμμα λίγη άσκηση, όση σου επιτρέπει το βάρος σου, όπως το περπάτημα, καλύτερη διατροφή, εξετάσεις για βιταμίνες που μπορεί να σου λείπουν και συνδέονται με το νευρικό σύστημα (b12, d, φυλλικό οξύ, σίδηρος, θυρεοειδής), συνάντηση με έναν φίλο ή έστω να μιλήσεις στο τηλέφωνο με κάποιον κλπ.

Ευχαριστώ για την απάντηση,θέλω να φύγω όσο νωρίτερα γίνεται από τις βενζο,τις φοβάμαι πολύ.ομως νιώθω τη φωτιά να ξαναναβει και δεν ξέρω τι θα γίνει.