Είναι η ομορφιά υποκειμενική ή αντικειμενική;
Κατ’ αρχάς να διατυπώσω τη δική μου θεωρία.
Είναι και τα δύο.
Η ομορφιά εδράζεται στο συνεχές ενός άξονα όπου κινούμενοι προς τα άκρα τείνει να γίνεται αντικειμενική. Κινούμενοι προς το κέντρο τείνει να γίνεται υποκειμενική. Έτσι εξηγείται φερειπείν για ποιον λόγο δεν θα διαφωνήσουμε για το κάλλος της Monica Bellucci. Ενώ κάλλιστα θα μπορούσαμε να διαφωνήσουμε για το κάλλος της πωλήτριας στον Βασιλόπουλο. Ή αν πετάξουμε σε μια ομάδα τυχαίων ανδρών τον Pierce Brosnan όλοι θα καταλάβουν ότι είναι ο πιο εμφανίσιμος.
Το ίδιο ισχύει και για την ασχήμια. Όταν τείνει προς τα άκρα γίνεται αντικειμενική. Όταν τείνει προς το μέσο γίνεται πιο υποκειμενική.
Άραγε η ομορφιά δεσμεύει πιο πολύ τη θηλυκότητα;
Αυτό είναι ακόμα ένα ενδιαφέρον ερώτημα. Μιας και για τον άντρα η ομορφιά δεν φαίνεται δεσμευτική. Καθαρά με εξωτερικούς εμφανισιακούς όρους.
Η ανδροπρέπεια φαίνεται δεν συνδέεται με την ομορφιά. Έτσι εξηγείται Φερ ειπείν ότι υπήρξαν αντίπαλοι στην γοητεία ο Alain Delon και ο Jean Paul Belmondo. Αντικειμενικά ωραίος ο πρώτος, πιο ανδροπρεπής όμως ο δεύτερος. Μάλιστα η ανδροπρέπεια δεν συνδέεται ούτε καν με το πρότυπο υγείας- αθλητικότητας ή μιας στοιχειώδους γοητείας όπως του Jean Paul Belmondo. Αλήθεια ποια γυναίκα αν ρωτούσαμε θα μας έλεγε ότι ο Σάκης Ρούβας είναι πιο ανδροπρεπής από τον Δημήτρη Μητροπάνο; Ο πρώτος αθλητικός, νεότερος, αντικειμενικά ωραίος. Ο δεύτερος πιο ηλικιωμένος-στην τελευταία του περίοδο-, κάπνιζε, έπινε. Δεν θεωρείται ωραίος. Ωστόσο είναι πιο άντρας!
Ανδροπρέπεια και θηλυκότητα έχουν το ίδιο μερίδιο στην γοητεία;
Η ομορφιά είναι υποκειμενική ή αντικειμενική καθαρά με εξωτερικούς όρους;
Εσείς τι πιστεύετε;
