Ανησυχώ κάθε μέρα επειδή προσπάθησα να υποσχεθώ κάτι που δεν εννοούσα.
Aπό παιδί είχα ΙΨΔ. Ανησυχουσα μηπως αφησα ξεκλείδωτη την πόρτα ή μηπως αφησα ανοιχτό το φούρνο. Αργότερα, αυτό πηρε την μορφή φοβίας για αρρωστειες. Φοβόμουν μήπως τυφλωθω κλπ.
Αργότερα, για να εξαναγκασω τον εαυτό μου να μην αγχώνεται για την πόρτα ή για τον φούρνο, αποφάσισα να κάνω υπόσχεση στον Θεό και ζητούσα τιμωρία για να εξαναγκάσω τον εαυτό να μην ελέγχει ξανα και ξανα. Δηλαδη ο φόβος της τιμωρίας θα με εξαναγκαζε να αγνοω την ΙΨΔ.
Ειχα πει στο Θεό ότι δεν εννοώ αυτες τις υποσχεσεις και ότι εχω ΙΨΔ. Οτι απλα χρησιμοποιω της υποσχεσεις (που δεν ενννοω) για να εξαναγκασω την ΙΨΔ να σταματησει να με ενοχλει. Ειπα οτι μια αληθινη υποσχεση θα μετρουσε αν καταλαβαινα τι κανω, αν το εννοουσα και αν την επικυρωνα κανοντας τον σταυρο 3 φορες.
Μια νύχτα, ημουν μερικα μετρα εξω απο το σπιτι. Η ΙΨΔ μου έλεγε οτι πρεπει να γυρίσω σπίτι για να πάρω χαρτοπετσέτες καθαρες για να τις χρησιμοποιησω για μια τελετουργια. Δεν εκανα την τελετουργια. Η ιψδ συνεχιζε να με ενοχλεί. Τότε, αποφάσισα να κάνω μια υπόσχεση στο Θεό ότι δεν θα γυρίσω σπίτι για τις χαρτοπετσέτες. Μάλιστα, προσπάθησα να ζητήσω κατάρα σε περίπτωση που γυρνουσα σπίτι για χαρτοπετσετες.
Προσπαθησω να ειμαι προσεχτικος με τα λογια μου οταν εκανα την υποσχεση και μάλιστα πηγα να την επικυρωσω αλλα την ακυρωσα τελευταια στιγμη προτου ολοκληρωθει ο 3ος σταυρος. Εξηγησα στον Θεό ότι ουτε αυτη την υποσχεση την εννοουσα και οτι απλα ηταν ενα σοου για την ΙΨΔ μου για να με αφησει ησυχο.
Παρολο που ειχα καποιο ελεγχο των λεξεων μου για την υποσχεση, κατα βαθος δεν ηθελα να κανω υποσχεση. Το προβλημα ειναι οτι δεν θυμαμαι ακκριβως τα λογια μου και ανησυχω μηπως κατα λαθος εκανα την υποσχεση (αν μετρησε) να μετρησει για οποιοδηποτε παρομοιο περιστατικο. Θυμαμαι στο μυαλο μου, την ωρα που εκανα την υποσχεση, την εικονοποιουσα για να μην κανω κάποιο λαθος με τις λεξεις. Δηλαδη την ωρα που ζητουσα καταρα σε περιπτωση που γυρισω σπιτι για να παρω χαρτοπετσετες, εικονοποιουσα μια συγκεκριμενη διαδρομη επιστροφης στο σπιτι απο το σημειο που στεκομουν εκεινο το βραδυ.
Δηλαδη, ο λογος της υποσχεσης ηταν για να μην κανω αυτο που μου λεγε η ΙΨΔ εκεινη την στιγμη.
Εχω μετακομισει σε άλλο διαμέρισμα, σε άλλη περιοχη (οχι λογω της ΙΨΔ). Και καθε μερα ανησυχω μήπως καταλαθος σπασω την υποσχεση ή μηπως βρεθω σε ενα παρομοιο περιστατικό. Πχ παλιοτερα η ΙΨΔ με ανάγκασε να γυρίσω σπίτι για να βαλω στη σακουλα σκουπιδιων μπουκαλια νερού που ηταν για πεταμα.. Και τελικα, αποφασισα να καθαρισω όλο το σπιτι και να γεμισω την σακουλα με οτι ηταν για πεταμα. Αν κάποια απο τα σκουπιδια ηταν χαρτοπετσέτες? Αυτό σπάει την υπόσχεση?
Τα λόγια μου οταν προσπαθησα να κανω την υποσχεση ηταν πανω κατω να καταραστω αν γυρισω σπίτι για να παρω χαρτοπετσετες (και παραλληλα εικονοποιουσα στο μυαλο μου μια συγκεκριμενη διαδρομη επιστροφης προς το παλιο διαμερισμα που εμενα). αυτο με τα σκουπιδια ηταν στο καινουργιο. απλα δεν μπορω να καταλαβω αν η υποσχεση μετρησε για ολα τα σπιτια ή ηταν μονο για εκεινο το συγκεκριμενο ΙΨΔ περιστατικο.
Εχω χάσει την πίστη μου στον Θεό του χριστιανισμού. και ανησυχω μηπως κάποιος άλλος Θεός ή οι Θεοί δέχτηκαν την υπόσχεση και μηπως δεν τους νοιαζει αν εχω ΙΨΔ ή αν την ακυρωσα.
