Κακή σχέση με την μαμά μου

Καλησπέρα. Είμαι η *****και είμαι *****. Εδώ και κάποιον καιρό έχω πει στη μαμά μου ότι θέλω να παω σε ψυχολόγο γιατί έχω διάφορα θέματα που δεν έχω σκοπό να της πω γιατί δεν θα καταλάβει. Κάθε φορά που της το αναφέρω μου λέει πως ψάχνει αλλά στην πραγματικότητα ξέρω πως δεν έχει σκοπονα το κάνει. Μου κάνει την ζωή τόσο δύσκολη γιατί δεν θέλω να της φορτώσω τα προβλήματα μου αι ενώ απο την μιαμου έχει πει ότι μπορώ
Να της λέω τα πάντα κάθε φορά που πάω να της πω κάτι που νιώθω οριακά με βρίζει. κρατάω τα πάντα τις κρίσεις τις φοβίες; γι α το εαυτό μου και ίσως δέν έχει καταλάβει πόσο βασανίζομαι.Η αδερφή μου που την πρώτη φορά που είχε πάθει κρίση την είχαμε πάει νοσοκομείο. Εγώ στην πρώτη κρίση δε έκανα τίποτα και δεν το είπα σε κανεναν γιατί δεν ήθελα να επιβαρύνω κανέναν. Η αδερφή μου κατέληξε να είναι 25χρονων και να εχει ακόμα κρίσεις με την μαμά μου στα τηλέφωνα να της λέει ότι παθαίνει κρίσεις πανικού και να μη τα κρατάει όλα στον εαυτό της και εγώ να κάθομαι να παρακαλάω για λίγη σημασία,.οι δύο μου άλλες αδερφές είναι το μόνο πράγμα που την απασχολεί και εγώ κάθομαι και υποφέρω βουβα και το μονο που ζητάω είναι λίγη υποστήριξη που ούτε καν μπορεί να προσφέρει. Δε μπορεί ούτε καν να με πηγαίνει σε έναν ειδικό 2 φορές την εβδομάδα; όλη μου την ζωή δεν έχω επιβαρύνει ΜΕ ΚΑΝΈΝΑ ΤΡΌΠΟ την οικογένεια πάντα κρατάω όλη την σκατιλα μέσα μου

Δεν θέλω να την επιβαρύνω ψυχολογικά γιατί και αυτή δεν είναι στα καλά της κάνεις δε είναι σε αυτή την οικογενεια εγώ είμαι η μόνη πρόθυμη να λάβω βοήθεια γιατί δεν θέλω ν χαραμίζεται η ζωή μου και μου συμπεριφερεται απαίσια.μια περίοδο που ένιωθα μόνιμα θλίψη είχα βρει το θάρρος να της το πω και άλλαξε το θέμα λέγοντας μου ότι έρχεται καλοκαίρι και θα πάμε ταξίδια και όταν της είπα τι λες μου φωναζεκαι μου έλεγε ότι υπάρχουν παιδιά στα νοσοκομεία και κατι τέτοια. Ξέρει ότι εχω άγχος σε μη φυσιολογικό βαθμό, απλά της αρέσει να πιστεύει ότι το άγχος αυτό οφείλεται σε φυσιολογικους για την ηλικία μου παράγοντες, όπως για το σχολείο, για το αγόρι μου , για το πως θα τα πάω στις πανελλήνιες. Γνωρίζω πως ακούγομαι αχάριστη, αλλά θέλω να πα στο πρόσωπο της και να της φωνάξω δεν με αγχώνει το σχολείο ότι ζω με αγχώνει. Τα πάντα, με αγχώνουν. Υπήρξαν φορές που σχεδόν το είχα κάνει. Που είχα πει κάτι παρόμοιο. Μου φώναξε έκλαψε και το ξεπέρασε. Άλλαξε το θέμα. Είναι απίστευτη β ικανότητα της να ξεχνάει πράγματα και να προσπερνάει ότι μερικές φορες είναι κακή μητέρα . Μερικές φορές σκέφτομαι να της τα πω όλα. Τα πάντα. Αλλά φοβάμαι ότι πάλι θα προχωρήσει με την ζωή της . Πάλι θα αλλάξει το θέμα.θακανει πως δεν έγινε τίποτα. Καταλαβαίνω ότι ακούγομαι υπερβολική, και ίσως μα είμαι. Το μόνο που ξέρω είναι πως θα ήθελα μια μέρα να μπορέσω να περάσω την ημέρα μου χωρίς να σκέφτομαι αν όντως υπάρχω ήταν ζω σε όνειρο για ποιον λόγο ζούμε τόσο έντονα που μετά κλαίω και τρέμω και προσπαθώ να βρω λίγο κουράγιο.

Το μόνο άτομο που μπορώ να μιλάω είναι η αδερφή μου που παθαίνει τις κρίσεις και μια μέρα μου είπε να μη της ξαναπώ τίποτα γιατί επιβαρύνεται ψυχολογικά. (Συγνώμη αν βρισω ) είναι δυνατόν; ένιωσα ότι με κοροϊδεύει. Πως γίνεται να μην βλέπει ότι δεν έχω ζωή; οριακά δεν υπάρχω ; είμαι σίγουρη ότι το ξέρει. Δεν γίνεται να είναι πια τόσο ηλιθια. (Συγνώμη για όλες τις μαμάδες που το διαβάζουν αγαπώ πάρα πολύ την μαμά μου και είναι πολύ καλή μαμά απλ α εμένα μεχει λίγο χ3σμενη )

απο την μια μοιαζει σαν να ζηλευεις οταν η μητερα σου υποστηριζει τις μεγαλυτερες αδερφες σου οταν εχουν κριση πανικου απο την αλλη μοιαζει πως η μητερα σου δεν μπορει να αντεξει οτι ολες οι κορες της εχουν θεματα κρισεις πανικου ή αγχους ή οποια ειναι τα συναισθηματα σου... Η μητερα σου θεωρω πως δεν μπορει να διαχειριστει οτι ολη η οικογενεια εχει συναισθηματικες διαταραχες και για αυτο μοιαζει οτι δεν θελει να ασχοληθει μαζι σου... ισως πιστευει για την ηλικια σου οτι ειναι υπερβολικο να ζητας να πας σε ψυχολογο απο τωρα, ή οτι εχεις καποια αναπτυξιακη διαταραχη και πως αν μεγαλωσεις λιγο ακομα να εισαι καλυτερα

απο το κειμενο σου δεν μοιαζει οτι εχεις αγχος, ισως να εχεις, περισσοτερο μοιαζει να σε αγχωνει αν εχεις αγχος αν θα ασχοληθει μαζι σου ή οχι....οποια ειναι η κατασταση μπορεις να ψαξεις και μονη σου για δημοσιο ψυχολογο και να κανεις καποιες συνεδριες, εφοσον δεν δραστηροποιειται η μητερα σου, θα το κανεις μονη σου... Το δικο μας καλο το ξερουμε μονο εμεις και κανεις αλλος!

Μια χαρα εισαι απλα βλεπεισ τισ αλλεσ κ ταυτιζεσαι δεν εχεισ τιποτα ξεκολλα

Για να έχετε όλα τα παιδιά πρόβλημα, κάτι κάνει η μητέρα σου πολύ λάθος. Εκείνη πρέπει να πάει σε ψυχίατρο μάλλον.

Ελένη καλησπέρα.
Οφείλω να κλειδώσω το θέμα. Η χρήση του φόρουμ δεν επιτρέπεται σε ανήλικους.