Originally Posted by
tziovani
παιδες αναλογα που σε χτυπαει η διπολικη διαταραχη , με στανταρακι ψυχωσεις ,εμμονες κλπ . μην ειμαστε απολυτοι . ο καθε ανθρωπος βιωνει διαφορετικα τα καθε ψυχιατρικο νοσημα . ως φροντιστης ατομων με ΔΔ , εχω εμβαθυνει και διευρυνει το θεμα . οι οικογενειες πολλες φορες λογω εκπαιδευτικης ανωριμοτητας , δεν μπορουν να κατανοησουν τετοιες καταστασεις . δεν εχουν τις γνωσεις , την υπομονη . εδω εγω που δεν ειμαι διπολικος αλλα φροντιστης , αντιμετωπιζω προβληματα με τις εκαστοτε σχεσεις μου . στην αρχη ολες γοητευονται ,αλλα στην συνεχεια δεν το αντεχουν ....οποτε ας μην τα βαζουμε με τους ανθρωπους γυρω μας , δεν ειναι ολοι δυνατοι ψυχικα να αναλαβουν τετοιες ευθυνες . η κοινωνια θεωρει τα ατομα με ψυχικα νοσηματα ως <<τρελους >> , οι κοινωνικες δομες ,δημιουργουν στιγματα , στερεοτυπα κλπ . εχv τσακωθει με ολο τον κοσμο επειδη ειναι απαιδευτοι , στενομυαλοι , εγωκεντρικοι και παρτακηδες . κοιτανε την ψευτοζωουλα τους , την ζωνη ασφαλειας (comfort zone ) που διαθετουν κλπ . μονο με την ενσυναισθηση θα μπορεσει καποιος να σας καταλαβει . σε ολο αυτο βεβαια μεγαλο μεριδιο ευθυνης εχει και το κρατος , που δεν εχει κανει εκστρατειες ενημερωσης , να δημιουργησει καταλληλες δομες και ειδικευμενο προσωπικο , με καποιους χαζουληδες δημοσιογραφους να κανουν ρεπορταζ αηδιας και φαυλοτητας . μια μικρη συμβουλη αποδεχθειτε την παθηση , νιωστε δυνατοι , να ακολουθειτε την φαρμακευτικη αγωγη , οπως ενα καρδιοπαθεις παιρνει καθημερινα τα φαρμακα του , και η ζωη θα φτιαξει προς το καλυτερο με φιλους , παρεες και γενικα με ανοιχτομυαλους ανθρωπους . η αποδοχη ειναι το μεγαλυτερο και πρωτο βημα . γνωριζω ποσο δυσκολο ειναι , αλλα πιστεψτε με διαχειρισιμο . πιστεψτε στον εαυτο σας και ολα θα πανε καλα
