Αγχώδεις προσκόλληση και συναισθηματική ανασφάλεια

Καλησπέρα στο φόρουμ είμαι ο Γιάννης 28 δεν το θα κουράσω με την περίληψη οπότε θα μπω στο θέμα κατευθείαν με την δικιά μου ήμαστε μαζί 1 χρόνο τώρα το θέμα είναι ότι όταν γνωριστήκαμε ήταν σε σχέση εγώ είχα χωρίσει από 7 χρόνια σχέσης μιας και όταν την είδα...τέλος δεν είχα μάτια και μυαλό για άλλη αυτό ήταν εγκεφαλικό 8ου βαθμού το θέμα είναι το εξής όταν έγινε κάτι πρώτη φορά αυτή ήταν ακόμα σε σχέση μου είπε ότι ήταν μια σχέση στα τελειώματα της μιλούσαν 2 λεπτά την ημέρα στο τηλέφωνο και αυτό ήταν όλο για 2 μήνες σερί που αυτή είχε επιστρέψει στην Χαλκιδική για να δει τους δικούς της και για δουλειά...εγώ την κυνήγησα 2 μήνες αυτή μια με έδιωχνε μια ερχόταν πίσω και με ζητούσε και ξανά από την αρχή...στο τέλος χωρίζει και μένει εδώ και ξεκινάμε κάτι μαζί εεεε από τότε ξεκίνησε το δικό μου μαρτύριο που από την μία καλά να πάθω που μπήκα ανάμεσα σε μια σχέση καλή η καλή δεν έχει σημασία...το λοιπών από τότε έχω φόβους ότι θα το κάνει και σε εμένα...δεν εμπιστεύομαι και δεν ξέρω γιατί δηλαδή απλά πιστεύω ότι της αρέσει να φλερτάρει να παίρνει επιβεβαίωση βέβαια δεν μου έχει δώσει κάποια τέτοια αφορμή όταν είμαστε έξω μαζί κτλπ η από ότι ακούω... τέλος πάντων αφού την κατάφερα φοβάμαι ότι θα την χάσω συνεχώς βλέπω πραγματα που ήθελα να γίνουν για εμάς όπως συγκατοίκηση... κατοικίδια...να μένει στο σπίτι μου ολόκληρες εβδομάδες σερί κτλπ να γίνονται πραγματικότητα ενώ στην αρχή ήταν άπιαστο όνειρο αλλά δεν μου φτάνουν ίσως φταίει που είχαμε χωρίσει για 1 εβδομάδα γιατί δεν ήξερε αν έχουμε τα ίδια θέλω...η διαφορά ηλικίας μας (είμαι 1 χρόνο μικρότερος και τα είχε πάντα με μεγαλύτερους) ότι ίσως είναι ένας ενθουσιασμός κτλπ κτλπ...εμένα αυτό μου στοίχησε πολύ μου είπε ότι κατάλαβε ότι όλα αυτά δεν ισχύουν και ότι έτσι όπως της φέρομαι θέλει να της φέρονται για την υπόλοιπη ζωή της...τώρα τη να πω τόσο κατάμουτρα με βαρεσε ο έρωτας και τρώω σανό η είναι αλήθεια...αυτά όμως είναι επιφανειακές σκέψεις μου...μετα από πολύ ψάξιμο και διάβασμα και πάλι χωρίς να είμαι σίγουρος νομίζω ότι εγώ αγχώδεις προσκόλληση μαζί της και συναισθηματική ανασφάλεια...προσπαθώ να βρω από πού πηγάζουν αλλά μάταια ξέρω οτι κατά πάσα πιθανότητα ξυπνάνε από την σχέση μου αλλά δεν μπορώ να την χάσω την θέλω σαν τρελός
Με πειράζει όμως που νιώθω την ζωή μου στάσιμη να περιμένει ενώ αυτή μπορεί να περνάει καλά και στην δουλειά και να έχει μυαλό και για άλλα πράγματα...που στην τελική είναι το φυσιολογικό έτσι?? Εγώ γιατί έχω κολλήσει έτσι και το μόνο που βρίσκω ενδιαφέρον είναι αυτή και πότε θα την δω και πότε θα περάσουμε χρόνο μαζί?? Όλη την ώρα να ψάχνω να πάρω την δικιά μου επιβεβαίωση ότι όλα καλά δεν χωρίζουμε ότι σε θέλω η οτι άλλο τέλος πάντων...πως μπορώ να το ξεπεράσω και να σταματήσω να είμαι ανασφαλής και προσκολλημένος επάνω της?? Καταλαβαίνω ότι συμπεριφορές μου παλαιότερα ήταν τραβηγμένες αλλά το θέμα είναι ότι το καταλαβαίνω 2-3 μήνες αργότερα αφού βγω από αυτή την λουπα μόνο και μόνο για να ξανά πέσω σε μια άλλη...σκέφτηκα να πάω σε ψυχολόγο το αναβάλλω όλη ώρα και για οικονομικούς λόγους αλλά και γιατί δεν θέλω να το μάθει...πιο πολύ με φοβίζει το ότι αυτή την συμπεριφορά θα την βγάλω και σε άλλες σχέσεις μου αν χωρίσω ποτέ και ότι στο μυαλό μου η ιδέα και μόνο φέρνει φρίκη και πανικό λες και δεν υπάρχει νόημα πλέον καμία ιδέα κάποιος που να έχει περάσει κάτι παρόμοιο ευχαριστώ για τον χρόνο σας

Ξέρεις τι πρέπει να κάνεις, αν υπάρχουν οικονομικοί λόγοι εννοείται πως είναι σεβαστοί. Ίσως και μια αγωγή να βοηθούσε, για το άγχος σου δηλαδή, αλλά μπορεί να δημιουργήσει άλλα προβλήματα. Όσο πιο νωρίς πας σε ψυχολόγο τόσο καλύτερα. Ξέρω ζευγάρια που πάνε και μαζί σε ψυχοθεραπευτή, που είναι πολύ υποστηρικτικός ο/η σύντροφος.

Σε ευχαριστώ πολύ για την γρήγορη απάντηση σου ναι οι λόγοι είναι οικονομικά κατά κύριο λόγο αλλά στην υγεία μου μπροστά δεν βάζω κανέναν και έτσι αποφάσισα να πουλήσω την μηχανή μου μιας και την χρησιμοποιώ μια στο τόσο για να πάρω μια ανάσα και να βγούνε και τα λεφτά για τον ψυχολόγο...όσο για αυτό με την κοπέλα μου και το να πάμε μαζί νομίζω πως αν της το πω η θα είναι αρνητική σε φάση θα φρικαρει η θα το φορτωθεί επάνω της από τύψεις ότι και καλά με κάνει να αισθάνομαι χάλια και αυτή φταίει κτλπ κτλπ οπότε άκυρο το να πάμε μαζί σαν ζευγάρι

Αυτό που περιγράφεις είναι εθισμός. Είσαι εθισμένος σε αυτήν , είσαι εθισμένος στις θετικές σκεψεις που κάνεις όταν είσαι μαζί της.Οταν αυτή φύγει θα χασεις τις σκεψεις που σαι κάνουν να νιώθεις τόσο καλά.
ΔΕΝ σε κάνει αυτή να νιώθεις έρωτα ,οι σκέψεις σου σε κάνουν....

Είσαι εθισμένος γιατί γενικά δεν είσαι χαρούμενος(δεν εχεις πολλες πηγες χαρας στη ζωή σου) και μόλις βρήκες λίγο χαρά (μέσω του πιο πανω μηχανισμού), φυσικά και φοβασαι μη την χάσεις!!!!

1) Δείξε στο εαυτό σου πως μπορείς να βρείς χαρά και χωρίς αυτή (αυτο παει για όλους του εθισμους) , εστω και για 2 λεπτά. Νιώσε , με κατί αλλο εκτός απο αυτη, χαρα (θετική εστίαση /σκεψεις). Φτίαξε γενικότερα την ζωή σου ώστε να πέρνεις ευχαρίστηση (Εστω και λίγη ) απο αλλα πράγματα.

2) ΔΕΣ το μηχανίσμο. Πως οι σκέψεις σου σε κάνουν χαρούμενο ΟΧΙ αυτή.
Μπορείς να σκέφτεσαι θετικά και χωρις αυτη ,έστω λιγο και για λίγο (το θέμα είναι να το δείξεις στο εαυτο σου).

3) Αν γενικότερα δεν νιώθεις καλά συμβουλέψου ψυχίατρο/ψυχολόγο μπορεί να βοήθηθείς να νιώσεις καλύτερα με συνέπεια να μειωθεί η προσκόλληση.

Σε ένα πείραμα βάλαν σε ποντικα νερο με ηρωίνη και σκετο νερό . Φυσικά τα ποντικια πιναν το νερο με την ηρωίνη( ή αλλο ναρκωτικο ,δε θυμαμαι ακριβως).
Ενας απο την επιστημονικη ομαδα είχε μια σκεψη ,πως τα ποντικια ειναι σε κλουβι και δεν είναι χαρουμενα γι αυτο πινουν ηρωίνη . Και το λοιπόν φτιάξαν για τα ποντίκια ποντικοπαραδεισο και πάλι τους βάλαν τις 2 επιλογες...εε τα ποντικια αρχισαν να πίνουν το σκετο νερο....Κατάλαβες??

Καλημέρα και ευχαριστώ για την απάντηση σου...εθισμός λες ε? Δεν ξέρω διότι αυτά τα αισθήματα υπάρχουν κάποιες φορές και όταν είναι εκεί αυτή...και αρχίζω να σκέφτομαι και μετά εκεί τέλος όλη την ώρα να προσπαθείς να βρεις σημάδια ότι αυτό το κακό που έχεις στο μυαλό θα γίνει και προσπαθείς να το προβλέψεις κτλπ κτλπ... κοιμάμαι τέλεια σχεδόν κάθε φορά που πάω να πέσω στο κρεβάτι είτε μόνος είτε μαζί της λιώνω αλλά όταν σηκωθώ το πρωί ξεκινάει κατευθείαν άγχος...στρες...χωρις λόγο μπορεί να είμαστε τέλεια το βράδυ πριν κοιμηθούμε να μην υπάρχει λόγος για όλα αυτά και όμως να πάλι αρχίζει το πρωί θέματα που έχω βλέπω ρε παιδί μου ότι δεν ισχύουν αλλά να που με ξανά πιάνουν... βέβαια η μόνη διαφορά τώρα είναι ότι κατάφερα να συνειδητοποιήσω ότι όλα αυτά είναι παρασκευάσματα του μυαλού μου ότι κακό και αν έχω σκεφτεί δεν έγινε ποτέ πραγματικότητα και για κάθε τι που μου άναβε εμένα ένα λαμπάκι υπήρχε μια λογική εξήγηση από πλευράς της και μετά ένιωθα χαζός...οπότε αυτό κάνω σκέφτομαι ότι είναι όλα μέσα στο κεφάλι μου και το χαλάω εγώ πάλι μόνος μου μαζί με έναν ψυχολόγο νομίζω θα στρώσω