Ξαφνική απώλεια ζώου...

Καλησπέρα...

Σήμερα το πρωί έμαθα ένα δυσάρεστο νέο για ένα αδέσποτο σκυλί της γειτονιάς μου που όμως φροντίζονταν από φιλόζωους της περιοχής και που το ήξερα γύρω στα δέκα χρόνια... Σύμφωνα με τον κτηνίατρο χτυπήθηκε από αυτοκίνητο και το χτύπημα προκάλεσε ρήξη της ουροδόχου κύστης και χειρουργήθηκε επειγόντως... Βγήκε ζωντανή απ' το χειρουργείο αλλά τελικά δεν τα κατάφερε, έφυγε... Είμαι πολύ στεναχωρημένη, την αγαπούσα πολύ... Θα την θυμάμαι πάντα...
Σκέφτηκα ότι ίσως αν το μοιραστώ, να νιώσω λίγο καλύτερα... Θα δείξει...

κι αυτα ψυχη εχουν τα καημένα οταν πεθαινουν ειν απολεια μεγαλη . οσοι εχουν σπιτι ζωάκια ειναι σα άνθρωποι στην οικογένεια .

Quote:

---

Originally Posted by asperger39

κι αυτα ψυχη εχουν τα καημένα οταν πεθαινουν ειν απολεια μεγαλη . οσοι εχουν σπιτι ζωάκια ειναι σα άνθρωποι στην οικογένεια .

---

Μπράβο σου που το βλέπεις έτσι γιατί πολλοί θεωρούν την ζωή των ζώων υποδεέστερη...
Όντως είναι σαν μέλη της οικογένειας κι εγώ έτσι το βλέπω κι έχω χάσει πολλά ζωάκια (κυρίως γάτες) κατά την διάρκεια της ζωής μου και ξέρω καλά πόσο πονάει... Αλλά ακόμα κι έτσι, δεν έχω συνηθίσει ούτε έχω σκληρύνει...

Τουλάχιστον είχε ζήσει αρκετά χρόνια το καημένο το σκυλάκι. Πολύ πατόζα ο οδηγός. Να πάει εκεί που... Τέλος πάντων τι να γίνει Κύκνε πάει το σκυλάκι... Σίγουρα θα κλάψεις αλλά δυστυχώς δεν γυρίζει πίσω η ψυχούλα του... Κουράγιο. Είχα κι εγώ ένα πομεράνιαν-κανίς, την είχα αγοράσει στα 16 μου και πέθανε στα 32 μου. Σχεδόν 17 χρόνια έζησε και την λάτρευα ήταν το πιο όμορφο σκυλάκι στα μάτια μου και δυστυχώς της έκαναν ευθανασία. Πέθανε με πολύ άσχημο τρόπο. Υπέφερε πολύ τον τελευταίο καιρό. Μετά από αυτο το σκυλάκι δεν ξανά παίρνω άλλο γιατί δεν αντέχω την απώλεια.

Quote:

---

Originally Posted by HarleyQuinn

Τουλάχιστον είχε ζήσει αρκετά χρόνια το καημένο το σκυλάκι. Πολύ πατόζα ο οδηγός. Να πάει εκεί που... Τέλος πάντων τι να γίνει Κύκνε πάει το σκυλάκι... Σίγουρα θα κλάψεις αλλά δυστυχώς δεν γυρίζει πίσω η ψυχούλα του... Κουράγιο. Είχα κι εγώ ένα πομεράνιαν-κανίς, την είχα αγοράσει στα 16 μου και πέθανε στα 32 μου. Σχεδόν 17 χρόνια έζησε και την λάτρευα ήταν το πιο όμορφο σκυλάκι στα μάτια μου και δυστυχώς της έκαναν ευθανασία. Πέθανε με πολύ άσχημο τρόπο. Υπέφερε πολύ τον τελευταίο καιρό. Μετά από αυτο το σκυλάκι δεν ξανά παίρνω άλλο γιατί δεν αντέχω την απώλεια.

---

Σ' ευχαριστώ, προσπαθώ να κάνω κουράγιο... Όντως έζησε πολλά χρόνια κι είχε καλή ζωή γιατί ήταν φροντισμένη κι αυτό με παρηγορεί κάπως αλλά είμαι ακόμα σοκαρισμένη επειδή ήταν ξαφνικό...

Καταλαβαίνω ότι δεν θέλεις να πάρεις άλλο ζωάκι αν κι εγώ έκανα το αντίθετο γιατί μεγάλωσα από μικρό κοριτσάκι με ζώα κι ένιωθα ένα μεγάλο κενό για το χρονικό διάστημα που έμεινα χωρίς... Λυπάμαι που το δικό σου έφυγε με τέτοιο τρόπο...

Δηλαδή τι έγινε; Το χτύπησε το αυτοκίνητο, το πήγαν στον κτηνίατρο, έκανε την εγχείρηση και μετά γύρισε στο δρόμο και το βρήκατε πεθαμένο;

Quote:

---

Originally Posted by HarleyQuinn

Δηλαδή τι έγινε; Το χτύπησε το αυτοκίνητο, το πήγαν στον κτηνίατρο, έκανε την εγχείρηση και μετά γύρισε στο δρόμο και το βρήκατε πεθαμένο;

---

Δεν γύρισε στο δρόμο... Έμεινε στο κτηνιατρείο για νοσηλεία και πέθανε μέσα στη νύχτα... Με ενημέρωσε μία από τις γυναίκες που το φρόντιζε ότι δεν τα κατάφερε... Ευτυχώς τουλάχιστον που δεν την είδα νεκρή, δεν θέλω να τη θυμάμαι έτσι...

Ευτυχώς που δεν το είδες πεθαμένο όντως... Να 'ναι καλά η ψυχούλα του και μπράβο σου που το φροντίζατε Κύκνε! Είσαι καλός άνθρωπος. Σίγουρα πήρε πολλή αγάπη.

Quote:

---

Originally Posted by HarleyQuinn

Ευτυχώς που δεν το είδες πεθαμένο όντως... Να 'ναι καλά η ψυχούλα του και μπράβο σου που το φροντίζατε Κύκνε! Είσαι καλός άνθρωπος. Σίγουρα πήρε πολλή αγάπη.

---

Σ' ευχαριστώ για όλα όσα λες... Κι εγώ θέλω να είναι καλά εκεί που πήγε και πιστεύω πως είναι γιατί τα ζώα είναι αθώες ψυχούλες...
Κι εγώ πιστεύω πως πήρε αγάπη, ήταν καλά φροντισμένη... Κι εγώ όποτε περνούσα από το μέρος της, της μιλούσα και την χάιδευα...
Πιστεύω πως όσο περνάνε οι μέρες σιγά σιγά θα νιώθω λίγο καλύτερα αλλά είναι ακόμα νωρίς...

Σε καταλαβαίνω διότι είμαι κι εγώ φιλόζωος. Τουλάχιστον απαλύνεται η συνείδηση σου επειδή της προσφέρθηκε το καλύετο δυνατό.

εχουν ψυχη ο θεος τα ζωα τα φερε στον ανθρωπο κοντα σα συντροφιά . ο ανθρωπος δε το εχει καταλάβει οτι οφειλει σέβας στα ζωα και αγαπη . αν σεβεσε τη φυση εχεις πνευματικότητα μεγαλη οσοι αγαπουν τα ζωα αγαπούν κι τον δημιουργο τους .ο ανθρωπος ειν το θεριο οχι αυτα εκεινος σου προκαλει για το τιποτε βλαβη .αυτα αν δε τα ενοχλας δε σε πειραζουν .

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Σε καταλαβαίνω διότι είμαι κι εγώ φιλόζωος. Τουλάχιστον απαλύνεται η συνείδηση σου επειδή της προσφέρθηκε το καλύετο δυνατό.

---

Με ανακουφίζει που με καταλαβαίνεις γιατί πολλοί άνθρωποι γενικά λένε "πώς κάνεις έτσι; Σκυλί ήταν"...

Είναι αλήθεια ότι είχε βοήθεια, δεν εγκαταλείφθηκε στη μοίρα της αλλά ήλπιζα ότι θα τα καταφέρει... Αν και τα εύσημα δεν ανήκουν σ' εμένα αφού δεν ήμουν εγώ που την πήγα στον κτηνίατρο, δεν είναι σωστό να δώσω λάθος εντύπωση... Εγώ βοήθησα με άλλο τρόπο... Τέλοσπαντων, δεν είναι αυτό που έχει σημασία τώρα, σημασία έχει ότι τώρα δεν υποφέρει πια...

Quote:

---

Originally Posted by asperger39

εχουν ψυχη ο θεος τα ζωα τα φερε στον ανθρωπο κοντα σα συντροφιά . ο ανθρωπος δε το εχει καταλάβει οτι οφειλει σέβας στα ζωα και αγαπη . αν σεβεσε τη φυση εχεις πνευματικότητα μεγαλη οσοι αγαπουν τα ζωα αγαπούν κι τον δημιουργο τους .ο ανθρωπος ειν το θεριο οχι αυτα εκεινος σου προκαλει για το τιποτε βλαβη .αυτα αν δε τα ενοχλας δε σε πειραζουν .

---

Έτσι ακριβώς όπως τα λες είναι και το κορίτσι μας είναι τώρα στο πλευρό του δημιουργού της...
Και ναι, δυστυχώς πολλοί άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν ότι και τα ζώα είναι πλάσματα του Θεού κι οφείλουμε να τους φερόμαστε ανάλογα... Ευτυχώς υπάρχουν κι εξαιρέσεις που μου δίνουν λίγη ελπίδα...

Τα ζώα δεν έχουν συνείδηση θανάτου και γι'αυτο δεν υποφέρουν ψυχικά όπως οι άνθρωποι...Υποφέρουν ωστόσο σωματικά.
Εχθές το βράδυ όπως περπατούσα ενα αυτοκίνητο πάτησε ένα γατάκι και ξεψύχησε ακαριαία το δύσμοιρο...Ευτυχώς δεν υπέφερε.

Quote:

---

Originally Posted by Yoco Choco

Τα ζώα δεν έχουν συνείδηση θανάτου και γι'αυτο δεν υποφέρουν ψυχικά όπως οι άνθρωποι...Υποφέρουν ωστόσο σωματικά.
Εχθές το βράδυ όπως περπατούσα ενα αυτοκίνητο πάτησε ένα γατάκι και ξεψύχησε ακαριαία το δύσμοιρο...Ευτυχώς δεν υπέφερε.

---

Σωματικά σίγουρα υποφέρουν... Τώρα για την συνείδηση θανάτου ίσως και να έχουν ως ένα βαθμό γιατί όταν είναι να πεθάνουν πάνε και κρύβονται άρα καταλαβαίνουν ότι πλησιάζει η ώρα τους...

Αχ, άσε κι εμένα μου έχει τύχει αυτό με το γατάκι και πέθανε στα χέρια μου, τουλάχιστον έφυγε πολύ γρήγορα οπότε δεν υπέφερε πολύ...