Εφιαλτικη κατασταση στη νεα δουλεια
Καλησπερα!!
Μετα απο μεγαλη προσπαθεια και 2 χρονια που εμενα Κρητη για δουλεια, καταφερα να επιστρεψω εκει που παντα ηθελα να ειμαι και ειναι ο τοπος που ειμαι καλα και μπορω να δημιουργησω ( παρ ολο που ειμαι κρητικος, εχω ερωτα με την Αθηνα , εδω σπουδασα, δουλεψα , εκανα φιλιες και εδω εζησα πολλα χρονια μετα τα 18 μου ).
Καταφερα να γυρισω λοιπον , μετα απο αρκετες συνεντευξεις και αφου δεχτηκα 2 προτασεις για δουλεια. Τελικα αποδεχτηκα την 1 , σε μεγαλη εταιρεια , στον τομεα των σπουδων μου.
Και φυσικα την δεχτηκα , καθως θεωρητικα με καλυπτε τοσο στο θεμα Αθηνας οσο και της δουλειας + το ονομα της εταιρειας.
2 χρ εργαζομουν εξαλλου στο Δημοσιο τομεα , (οχι μονιμος ετσι??) ως συμβουλος , καμια σχεση με τον τομεα μου κ αυτο που θεωρητικα μ αρεσει.... + σκεφτειτε οτι εμενα Κρητη που δεν μ αρεσει....
Εκανα μεγαλη υπομονη 2 χρονια κατω και ηθελα καποτε να ξαναγυρισω αθηνα αλλα και στον τομεα που σπουδασα σε καποια εταιρεια για να εξελιξω και τις ικανοτητες μου.
Η εταιρεια που ξεκινησα εδω κ 1 μηνα ειναι μια απο τις μεγαλυτερες στην ελλαδα κ σε ευρωπαικο επιπεδο.
Μονο αρνητικο για πολλους αλλους υποψηφιους για τη θεση αυτη αλλα και υπαλληλους , η αποσταση απο την αθηνα , καθως εχει τα γραφεια-εργοστασιο της εκτος...
Προσωπικα βεβαια δεν ειχα κ δν εχω ποτε θεμα με την κινηση κ τις αποστασεις της Αθηνας -Αττικης.
Μισθος καλος κ πληρωμενα εξοδα κινησης εξαλλου. + καλο ονομα εταιρειας κτλ κτλ.....
Μετακομισα λοιπον αθηνα, επενδυσα ενα μεγαλο ποσό για να εγκατασταθω, μεγαλο ρισκο σιγουρα, νοικιασα σπιτι κ οντως νιωθω οτι επεστρεψα εκει που ηθελα να ειμαι.
Δεν εχω προλαβει να δω πολλα στην Αθηνα, να ευχαριστηθω την Αθηνα ουτε να κοινωνικοποιθω ουτε να ξαναδω τα μερη που αγαπησα κ μου ελειψαν + να γνωρισω και νεα πραγματα.
Ασχοληθηκα με την μετακομιση, ολα εγιναν πολυ γρηγορα +ολα τα απροοπτα μιας τετοιας καταστασης.
Ωστοσο η κατασταση στη νεα δουλεια αλλα και η ψυχολογια μου , ακομα κ η υγεια μου η σωματικη, υποφερει στη νεα δουλεια.
Ηξερα οτι εθα υπηρχαν δυσκολιες και ημουν ετοιμος και διατεθειμενος να δουλεψω κι εξτρα ωρες για να μαθω και να δουλεψω κ να στηριξω την νεα ζωη στην Αθηνα.
Παλαιοτερα ειχα δουλεψει σε εταιρειες στον ιδιωτικο τομεα κ ηξερα οτι υπαρχουν θεματα εκει, αλλα δε ξερω τι συμβαινει τωρα, και γιατι ειμαι σε αυτο το μαυρο χαλι.
Σιγουρα θα εχω καποια ευθυνη αλλα δε μπορει να φταιω μονο εγω ουτε να ειναι καθαρα το αγχος μου , η δυσκολια της προσαρμογης κτλ. Πιστευω οτι οντως εχω αντιληφθει τι με περιμενει , αλλα και οτι υπαρχει απαιτηση για 24/7 διαθεσιμοτητα, και τρομερη πιεση + μεγαλο χασμα αναμεσα στο τι απαιτει η θεση και τι γνωριζω εγω αλλα και τι ρεαλιστικα μπορει να γινει...Προσωπικα δε πιστευω οτι μπορει να καλυφθει το χασμα αυτο , παρα μονο με εκπαιδευση απο το 0 και με μεγαλο χρονικο περιθωριο.
αυτα τα ξεκαθαρισα 1-2-3 φορες και δε νομιζω οτι ειχε γινει αντιληπτο.... Την 3η και τελευταια κουβεντα , μαλλον εγινε αντιληπτο το προβλημα και το μεγεθος του, στην οποια υπηρχε και αρκετη ενταση και ειδικα απο εμενα ( γιατι εχω βαρεθει τις αναλυσεις και το να μην υπαρχουν ξεκαθαρες κουβεντες για να ξερουμε τι θα κανουμε),
Καταλαβα απ την αρχη που πηγα εκει οτι κατι παει στραβα, και το αγχος ηταν πολυ μεγαλο ( εξτρα αγχος σε σχεση με αλλες καταστασεις που εχω ζησει) γιατι μεσολαβησε μετακομιση και επισης ξερω οτι για να μεινω αθηνα , πρεπει να εχω δουλεια ( οσο κ αν οι γονεις στηριξαν κ θα στηριξουν ). Αυτο σημαινει οτι αν κατι πηγαινε στραβα στη δουλεια, τοτε κινδυνευει το εγχειρημα της Αθηνας και της επενδυσης που εκανα.
Δε θελω σε καμια περιπτωση να επιστρεψω κρητη, δε προκειται να επιτρεψω να γινει και δε θα γινει. Ωστοσο την ιδια ωρα, εχω αρρωστησει παιδια με τη δουλεια. Τεραστιο βαρος μονο στην ιδεα οτι θα παω γραφειο , τεραστιο βαρος και στεναχωρια ακομα κ τα Σ>Κ. Κοντευω να αρρωστησω αν δεν εχω ηδη θεμα.
Δε με λες γενικα τον πιο αγχωτικο ανθρωπο ( οχι οτι δεν εχω ...) , αλλα αυτο που βιωνω με τη δουλεια τωρα, δε το εχω ξαναζησει.... Γενικα ειμαι ανθρωπος που παντα ρισκαρε και που βαζω τον εαυτο μου σε δυσκολες καταστασεις με αποτελεσμα να εχω κουβαλησει μια κουραση αλλα και επιπλεον αγχος και ολα εγιναν πολυ γρηγορα παλι.. Δηλαδη δεν ηρθα αθηνα να προσαρμοστω και μετα στη δουλεια.
Ωστοσο πιστευω οτι αν ηταν νορμαλ η δουλεια, τα αλλα θα εβρισκαν το δρομο τους.
Δεν μπορω να φαναταστω οτι αυτο που ζω τωρα, ειναι νορμαλ ή απλα μια δυσκολη κατασταση προσαρμογης κτλ κτλ....
Με πολυ βαρια καρδια σηκωνομαι το πρωι να παω δουλεια και εχω ακομα κ δυσκολιες στον υπνο.
Με κραταει μονο το γυμναστηριο ενα 30λεπτο που παω το βραδυ στα πεταχτα και το γεγονος οτι ειμαι στην Αθηνα και το γουσταρω( κι ας μην την εχω ευχαριστηθει ακομα ).
Δε θελω να σας ζαλισω ουτε απο ενα φορουμ να υπεραναλυσω καθως ειναι ηδη τρομερα δυσκολο να μεταδωσω ολη την ιστορια κ στο πραγματικο της μεγεθος.
Ακομα και τα Σ>Κ που δε δουλευω , λογικα..., ειμαι πτωμα και δεν εχω πλεον κουραγιο να βγω και να κοινωνικοποιηθω κτλ.
Ας πουμε οτι υπαρχει πολυ πιεση, παρα πολλες ωρες εργασιας , ακομα κ εγω ως νεος χτυπαω 11-12 ωρα, βλεπω αλλους στο τμημα μου να φευγουν 10 το βραδυ απο εκει , τοσο τις καθημερινες ακομα και το Σ.Κ , εχω δει ανρθωπους στην αδεια τους να ειναι με το λαπτοπ κ στο κινητο της δουλειας στην παραλια ( σιγουρα αυτη ειναι η καθημερινοτητα για τον συναδελφο/μανατζερ μου κ θα ειμαστε μαζι στο τμημα)...
Φυσικα και δε θα αποδεχομουν τη προταση αν τα ηξερα ολα αυτα και αν χρειαζοταν να περιμενα καποια αλλη ευκαιρια για να ανεβω αθηνα!.
+ με εχουν μπουκωσει με πολλες πληροφοριες + αρκετες ωρες για τοσο αρχη
+ οχι μονο δεν εχω πλεον επαφη με το τομεα που σπουδασα αλλα και που εργαστηκα στο παρελθον , καθως 2 χρονια δουλευα στο δημοσιο ως εξωτερικος συνεργατης και απλα δεν εκανα τπτ σχετικο με τον τομεα μου, αλλα ακομα κ αυτα που εκανα καποτε στις εταιρειες που εργαζομουν, δεν ειχαν καμια σχεση και ηταν κυριολεκτικα της πλακας....
Στις συνεντευξεις ( που εγιναν μονο ιντερνετικα..) ημουν 100% ξεκαθαρος τι μπορω να κανω και οτι εχω ξεχασει οσα ηξερα και οτι δεν ειχα δουλεψει ποτε σε εταιρεια με τοσο μεγαλη δραστηριοτητα και κατα συνεπεια , απαιτησεις.
Πιστευω με προτιμησαν γιατι φανηκα οτι ειμαι διατεθειμενος να κανω τα παντα και αυτο ποτε δεν με εχει οδηγησει καλα.... + δεν ειχα θεμα με τις αποαστασεις.
Οπως με πληροφορησε ο μανατζερ μου, προτιμησαν εμενα γιατι ενω υστερω σε γνωσεις , φανηκε οτι ειμαι αρκετα διατεθειμενος να οδηγαω τοση ωρα για την δουλεια ( κατι που ισχυει )
+ να δουλεψω αρκετες ωρες ( κατι που σε καμια περιπτωση δεν ισχυει ουτε το ειπα ποτε)
Εχω παθει πανικο, δν ξερω αν μπορειτε να το αντιληφθειτε. Βλεπω να πηγαινει σκατα μια βασικη παραμετρος της ''επενδυσης ''μου.
και μαλιστα μετα απο 1 βδομαδα κοιλιακων πονων που επιαναν ξαφνικα μολις εφτανα στη δουλεια ( τους οποιους πονους εριξα στο οτι απλα ειναι πρωι κ προηγηθηκε οδηγηση 1 ωρας στην Αττικη οδο για να παω στη δουλεια) κατεληξα να σφαδαζω απο τους πονους ενα ωραιο πρωι στο γραφειο και να καταληγω στα εκτακτα στο νοσοκομειο.
Οι εξετασεις εδειξαν απλα καποια ευαισθησια στο εντερο και θα προχωρησω κ σε αλλες εξετασεις να δω αν τρεχει κατι αλλο
Μετα απο αυτο, εγιναν 2 κουβεντες με τον συναδελφο-μανατζερ μου για τους προβληματισμους μου (μεχρι πριν ερθω κι εγω , ηταν μονος του στο τμημα, τρωει μεγαλο ζορι )
Μιλησα πολυ χυμα, οτι οντως δεν μ αρεσουν οσα βλεπω με ωραρια , αδειες κτλ αλλα και οτι φοβαμαι οτι υπαρχει χασμα ικανοτητων και απαιτησεων.
Εφτασα να χαρακτηριζω τον εαυτο μου ως ‘’ασχετο’’, μπας και καταλαβουν οτι πρεπει να εκπαιδευτω απο το 0.
Δε φανηκε να καταλαβαινουν το προβλημα , θεωρουσαν οτι ειναι απλα θεμα νεας προσαρμογης κτλ.
Δεν ειναι αυτο το μονο προβλημα
Προφανως ο συναδελφος μου ( που ουσιαστικα αυτος και ο Οικ. διευθυντης με επελεξαν) δν αρνηθηκε οτι οντως αρκετες φορες θα απαιτηθει τετοια διαθεσιμοτητα και ωραρια αλλα οσον αφορα τν ελλειψη ικανοτητων μου , το γνωριζαν και οτι υπαρχει χρονος εκπαιδευσης.
Καπου εδω πιστευω ομως υπαρχει ενα χασμα αναμεσα στα λογια κ την πραξη. Δηλαδη αν ειναι οκ με το χασμα ικανοτητων μου αλλα περιμενουν εμμεσα να δουλευω 12 ωρες και διαβασμα 10ωρα το Σ.κ , τοτε εμμεσα πανε να με καψουν και να μη δουλεψει η συνεργασια, καθως δε ειιναι ρεαλιστικο να δουλευεις/διαβαζεις καθε μερα , 12ωρες και το Σ.Κ τα ιδια....
Ειδικα για καποιον που ηρθε απο αλλη πολη, δεν ειναι ρεαλιστικο αυτο... ολη μερα μπροστα σε εναν υπολογιστη! καθως ακομα και καποιιο απροοπτο να προκυψει ειτε με το σπιτι ειτε με το αμαξι προκυψει πρεπει να παω εγω ( κ να απουσιασω απο τη δουλεια ) + πρεπεει να κοινονικοποιηθω για να εχω και καποιο κινητρο να μεινω και Αθηνα.
Την 3η φορα που τα συζητησαμε ,
( πολυ αναλυση και κουραση ...)
και που με εχει κουρασει εμενα πρωτα ηδη πολυ το ολο πραγμα, καταλαβα οτι δεν ειχαν καταλαβει οτι ειχα τοσα μεγαλα κενα...
Οτι θελουν να με εκπαιδευσουν αλλα δε γινεται απο το 0
Οτι θα απαιτηθει να αφιερωσω πολυ προσωπικο χρονο.
και ρωταω ποιο προσωπικο χρονο?? αφου γυρναω 9 σπιτι καθε μερα . Τα Σ.Κ που θα εχω λιγη ωρα για μενα , θα ασχολουμαι παλι με τν δουλεια??
δν ανεβηκα μονο για να ασχολουμαι με την δουλεια ολη τη βδομαδα. Εξαλλου αυτο δεν ειναι ρεαλιστικο, ουτε συντηρησιμο! Ηδη εχω καει, και ειμαι ουτε μηνα εκει!!!!
νιωθω ηδη καμμενος, μπουκωμενος , λες και δουλευω εκει 5 χρονια και ειλικρινα θα εφευγα χθες αν δεν ειχα επενδυσει στην μετακομιση αυτη.
