Όταν κάνεις υπομονή κάποιες στιγμές σπας...
Πόσο κουραστικό είναι για τον άνθρωπο για την ψυχή του και για το σωμα του να έχει συνεχώς άγχος και αυτό το άγχος να προκαλει σωματικές ενοχλήσεις... Μονίμως σωματικές ενοχλήσεις... Δεν ξέρω πως βρίσκω το κουράγιο και κάνω υπομονή... Μα μέσα μου υποφέρω αν και οι άλλοι δεν το βλέπουν αυτό διότι το κρυβω καλά.. Επειδή ξέρω ότι δυστυχώς θα με κρίνουν οι άνθρωποι τριγύρω μου.. Αυτή τη στιγμή που σας γράφω νιώθω ταχυπαλμία και ένα γαργαλητο στο λαιμό ανυπόφορο... Δεν ξέρω από τι προκαλουνται αυτά, αλλά όπως παντα το μυαλό παει στο χειρότερο, με αποτέλεσμα να μην μπορώ να κοιμηθώ ουτε απόψε καλά.. Παρόλο που είμαι κουρασμένη και ελπηζα να κοιμηθώ τόσο πολυ.. Πείτε καμια κουβέντα αν θέλετε...