Σοβαρό επεισόδιο όλο χειροτερεύει η κατάσταση

Μόλις μπήκα σπίτι ένα ράκος. Βγήκα πριν μια ώρα να πάω στους γονείς μου και στο δρόμο ενώ οδηγούσα άρχισα να ζαλίζομαι.εχω περιοδο και σιως ειναι απο αυτο.Πήγαινα πολύ αργά και με τα μάτια μου ορθάνοιχτα μέχρι να φτάσω σπίτι γιατί φοβόμουν πολύ. Κόσμος πεταγοταν από εδώ πεταγοταν από εκεί. Σε μεγάλες λεωφόρους κινουμουν και οι πεζοί ότι να ναι. Πήγα τόσο αργά αλλά με τον φόβο μου αυτό το καιρό μην συμβεί κάτι στο δρόμο απλά παρελυσα και φοβάμαι μην γίνει κάτι χωρίς να το καταλάβω. Αλλά πως να γίνει κάτι χωρίς να το καταλάβω? Δεν είμαι ηλιθια. Αγχωμένη μέχρι αηδίας είμαι. Μου φαίνεται τόσο δύσκολο το να οδηγήσω το βράδυ. Με φοβίζει. Αλλά γιατί. Δεν ήμουν ποτέ έτσι. Πάνω σε ένα τιμόνι ήμουν μια ζωή και ότι ώρα να ναι. Δεν μπορώ να το αντιμετωπίσω. Και σε γιατρό που πήγα μου είπε να μην το αποφεύγω αλλά να προσέχω και ένα βήμα τη φορά. Ότι δεν γίνεται να ακουμπήσω κάτι ή κάποιον και να μην το καταλάβω. Ότι οφείλεται σε ένα παλιό τραύμα από ένα παλιό τρακάρισμα. Πως να το αντιμετωπίσω όμως? Μου δυσκολεύει τη καθημερινότητα. Γιατί μου βγήκε τώρα? Γιατί όλα τώρα?

Quote:

---

Originally Posted by Elli19899

Μόλις μπήκα σπίτι ένα ράκος. Βγήκα πριν μια ώρα να πάω στους γονείς μου και στο δρόμο ενώ οδηγούσα άρχισα να ζαλίζομαι.εχω περιοδο και σιως ειναι απο αυτο.Πήγαινα πολύ αργά και με τα μάτια μου ορθάνοιχτα μέχρι να φτάσω σπίτι γιατί φοβόμουν πολύ. Κόσμος πεταγοταν από εδώ πεταγοταν από εκεί. Σε μεγάλες λεωφόρους κινουμουν και οι πεζοί ότι να ναι. Πήγα τόσο αργά αλλά με τον φόβο μου αυτό το καιρό μην συμβεί κάτι στο δρόμο απλά παρελυσα και φοβάμαι μην γίνει κάτι χωρίς να το καταλάβω. Αλλά πως να γίνει κάτι χωρίς να το καταλάβω? Δεν είμαι ηλιθια. Αγχωμένη μέχρι αηδίας είμαι. Μου φαίνεται τόσο δύσκολο το να οδηγήσω το βράδυ. Με φοβίζει. Αλλά γιατί. Δεν ήμουν ποτέ έτσι. Πάνω σε ένα τιμόνι ήμουν μια ζωή και ότι ώρα να ναι. Δεν μπορώ να το αντιμετωπίσω. Και σε γιατρό που πήγα μου είπε να μην το αποφεύγω αλλά να προσέχω και ένα βήμα τη φορά. Ότι δεν γίνεται να ακουμπήσω κάτι ή κάποιον και να μην το καταλάβω. Ότι οφείλεται σε ένα παλιό τραύμα από ένα παλιό τρακάρισμα. Πως να το αντιμετωπίσω όμως? Μου δυσκολεύει τη καθημερινότητα. Γιατί μου βγήκε τώρα? Γιατί όλα τώρα?

---

Καλησπερα Ελλη,να σε ρωτησω ψυχοθεραπεια κανεις με καποιον ψυχολογο η εχεις παει σε ενα ψυχιατρο;

Quote:

---

Originally Posted by Elli19899

Μόλις μπήκα σπίτι ένα ράκος. Βγήκα πριν μια ώρα να πάω στους γονείς μου και στο δρόμο ενώ οδηγούσα άρχισα να ζαλίζομαι.εχω περιοδο και σιως ειναι απο αυτο.Πήγαινα πολύ αργά και με τα μάτια μου ορθάνοιχτα μέχρι να φτάσω σπίτι γιατί φοβόμουν πολύ. Κόσμος πεταγοταν από εδώ πεταγοταν από εκεί. Σε μεγάλες λεωφόρους κινουμουν και οι πεζοί ότι να ναι. Πήγα τόσο αργά αλλά με τον φόβο μου αυτό το καιρό μην συμβεί κάτι στο δρόμο απλά παρελυσα και φοβάμαι μην γίνει κάτι χωρίς να το καταλάβω. Αλλά πως να γίνει κάτι χωρίς να το καταλάβω? Δεν είμαι ηλιθια. Αγχωμένη μέχρι αηδίας είμαι. Μου φαίνεται τόσο δύσκολο το να οδηγήσω το βράδυ. Με φοβίζει. Αλλά γιατί. Δεν ήμουν ποτέ έτσι. Πάνω σε ένα τιμόνι ήμουν μια ζωή και ότι ώρα να ναι. Δεν μπορώ να το αντιμετωπίσω. Και σε γιατρό που πήγα μου είπε να μην το αποφεύγω αλλά να προσέχω και ένα βήμα τη φορά. Ότι δεν γίνεται να ακουμπήσω κάτι ή κάποιον και να μην το καταλάβω. Ότι οφείλεται σε ένα παλιό τραύμα από ένα παλιό τρακάρισμα. Πως να το αντιμετωπίσω όμως? Μου δυσκολεύει τη καθημερινότητα. Γιατί μου βγήκε τώρα? Γιατί όλα τώρα?

---

τι εχει αλλαξει στην ζωη σου απο την εποχη που δεν ησουν καθολου ετσι, δεν φοβοσουν και οδηγουσες ανετα και χωρις αγχος;
και γενικα, τι ακριβως εχει αλλαξει απο τοτε που δεν σε βασανιζαν ετσι ολα αυτα τα ψυχοσωματικα που εχεις;

Καλησπέρα Ελλη. Σε συνέχεια των ερωτήσεων της Remedy από επάνω, θα ήθελα και εγώ να σε ρωτήσω αν συνέβη κάποιο γεγονός στη ζωή σου που να πυροδότησε όλες αυτές τις φοβίες. Συνέβη κάτι ξαφνικά ή ανέκαθεν είχες αυτές τος ανασφάλειες;