Δυσπνοια μονίμως

Καλησπέρα παιδιά.. αυτή η δυσπνοια δεν παλεύεται πλέον. Ανεβαινω μια ανηφορα και νιωθω το στερνο μου να βαραίνει σαν κάτι να έχω εκεί και να μην μπορώ να πάρω σωστή ανάσα αλλά ταυτόχρονο δεν λαχανιαζω κιόλας.. μονίμως... στα πάντα.. δυσπνοια και αυτός το βάρος στο στερνο σαν να μην έχω αρκετό αέρα.. φεύγει κάποιες φορές και ξανά έρχεται και με κάνει να πιστεύω ότι πρέπει να πάω πάλι για εξετάσεις απλά σκέφτομαι ότι πάλι θα πουν τα ίδια... Ένας άνθρωπος πιστεύω ξέρει το σώμα του , δεν γίνεται να έχεις μόνιμη δυσπνοια από το άγχος δεν μπορώ να το διανοηθώ. Δεν μπορώ να σταματήσω να σκέφτομαι συνέχεια ότι έχω κάτι . Δεν με αφήνει να ηρεμήσω.

πηγές σε καρδιολόγο να κάνεις εξετάσεις καρδιάς;

Απ όλα είχα λόγω άγχους δύσπνοια λαχανιάσματα με ένα βήμα πο έκανα κτλπ.δεν σου λέω αν έχεις κάνει εξετάσεις γιατί οι περισσότεροι στο φόρουμ έχουμε περάσει απ όλες τις ειδικότητες.

Καλησπέρα παιδιά. Ναι έχω πάει σε καρδιολόγο και έχω κάνει ακτινογραφιες και υπέρηχο άνω κάτω κοιμιας. Το μόνο πυ βρήκαν ήταν παγιδευμενα αερια στο εντερο .έχω και παλινδρομηση , όχι διαγνωσμενη από κάποιον ειδικό αλλά το νιωθω προφανώς, ανεβαίνουν τα υγρά στο στομα ειδικά όταν τρώω βαριά. Εντωμεταξύ αν φάω και βαριά η δυσπνοια χειροτερεύει. Δεν ξέρω ρε παιδιά πάντα το μυαλό μου πάει στο χειρότερο. Σήμερα μπήκα να κάνω μπάνιο και ένιωθα κόμπο στο στερνο και μετά στα πλευρα σαν να μην μπορώ να πάρω ανάσες καλές και ότι θα κάτι με πιέζει εκεί πολύ έντονα και τώρα το νιωθω . Δεν ξέρω τι να κάνω.
Είναι έντονες μερςς που έχω άγχος βέβαια το νιωθω , είμαι και καθηλωμένο σε μια καρέκλα λόγω δουλειάς και δεν κινούμαι πολύ. Φοβάμαι κιόλας να κινηθώ μην με πιάσει, δυσπνοια , ταχυκαρδια κλπ. Είναι σχεδόν 2 χρόνια αυτά τα θέματα ρε παιδιά δεν αντέχω άλλο. Μου έχει πει η ψυχολόγος ότι χρειάζομαι φαρμακευτική αγωγή λόγω ΓΑΔ και ΙΔΨ αλλά δεν μπορώ να διανοηθώ ότι είμαι έτσι στα 23 μου λόγω άγχους. ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΤΟ ΔΕΧΟΜΑΙ ΠΛΕΟΝ .... κουράστηκα να αγχώνομαι επειδή και μόνο υπάρχω.

Το έγραψα και αλλού και το αναρτώ και εδώ γιατί είναι σχετικό: Νομίζω πως έχω κάτι παρεμφερές. Όταν μου παρουσιάζεται δύσπνοια ή ψευδοδύσπνοια, αισθάνομαι ότι ξεκινάει από το στομάχι, ''σαν να μην με αφήνει το στομάχι'' να αναπνεύσω άνετα, ταυτόχρονα παρατηρώ ότι πιέζω την κοιλιά μου προς τα μέσα. Όταν αναπνέω συνειδητά εκτείνοντας την κοιλιά προς τα έξω νιώθω καλύτερα. Συνήθως η δύσπνοια συνοδεύεται με φούσκωμα είτε από νερό είτε από φαγητό. Είναι κάπως έτσι;

Από την στιγμή που έκανες τις εξετάσεις και είσαι καλά είναι ψυχοσωματικό.