Δίλημμα δουλειάς, δίλημμα ζωής

Χαιρετώ όλους στο forum κι εύχομαι να είστε ασφαλείς. Παιδιά έχω ανάγκη τι γνώμη σας γιατί πραγματικά έχω κολλήσει, είμαι σε ένα δίλημμα ανάμεσα σε δύο δουλειές και ουσιαστικά δύο πόλεις. Ας το δούμε συνολικά όσο πιο συνοπτικά μπορώ. Εδώ και τρία χρόνια ( όπου μετά από covid περνούσα τη χειρότερη μου συναισθηματικά φάση), ζω και εργάζομαι σε μια τρομερά μικρή επαρχιακή πόλη. Όλο αυτό το διάστημα δεν κατάφερα ( η οκ δεν ήθελα) να δημιουργήσω φιλίες, παρέες, οπότε κοινωνική ζωή στο μηδέν. Στη δουλειά, πάντα ένιωθα πως δεν αναγνωρίζεται το έργο μου, αν και πλέον έχω μάθει τη δουλειά και νιώθω ασφάλεια. Τα χρήματα πολύ καλά. Πάντα έλεγα πως δεν αντέχω θέλω να φύγω, τώρα μου έκατσε δουλειά στην πρωτεύουσα ( έχω ξαναζήσει) και πιάνω τον εαυτό μου να κολλάει και να μην ξέρει αν θέλει να πάει. Η δουλειά εκεί έχει επίσης πολύ καλά λεφτά και προοπτικές σταθερότητας αν και δεν είναι εύκολη. Αγχώνομαι πολύ με τα πρακτικά, νοίκια κλπ...αλλά περισσότερο απ'όλα το πως θα είναι η ζωή μου από δω και πέρα ( είμαι 30) και χαωνομαι. Αθήνα έχω πολλούς γνωστούς και φίλους βέβαια. Δεν ξέρω, θυμώνω με μένα που δεν μπορώ να αποφασίσω, η θεραπεύτρια μου λέει πως δυσκολεύομαι να συνδεθώ με τη χαρά και φοβάμαι την αλλαγή...δίκιο έχει θαρρώ. Για την ιστορία, το μέρος εδώ είναι κοντά σε ένα μέρος που με έχει στιγματίσει συναισθηματικά, οπότε θαρρώ κι αυτό σαν να με δένει. Τι λέτε παιδιά; Θέλω να ακούσω τις γνώμες σας, τι βλέπετε εδώ; Τι θα κάνατε εσείς;; Ανυπομονώ να ακούσω. Σας ευχαριστώ πολύ!

δεν καταλαβαινω τπτ.
τις διαφορες μεταξυ των δυο που περιγραφεις, μονο εσυ μπορεις να τις σταθμισεις. εμεις τι να σου πουμε;

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

δεν καταλαβαινω τπτ.
τις διαφορες μεταξυ των δυο που περιγραφεις, μονο εσυ μπορεις να τις σταθμισεις. εμεις τι να σου πουμε;

---

Βρε ναι συμφωνώ! Απλώς δυσκολεύομαι, το χω κάψει από τη σκέψη και δυσκολεύομαι να βγω απ'αυτό. Να το πω αλλιώς, είναι σαν να είμαι ανάμεσα σε κάτι γνωστό, ασφαλές, που δεν έχει μεγάλα περιθώρια εξέλιξης και σε κάτι αβέβαιο, που νιώθω ότι με ξεριζώνει από κάτι οικείο, αλλά τελικά θα με κάνει να νιώσω πιο ζωντανή...

Quote:

---

Originally Posted by No love no glory

Χαιρετώ όλους στο forum κι εύχομαι να είστε ασφαλείς. Παιδιά έχω ανάγκη τι γνώμη σας γιατί πραγματικά έχω κολλήσει, είμαι σε ένα δίλημμα ανάμεσα σε δύο δουλειές και ουσιαστικά δύο πόλεις. Ας το δούμε συνολικά όσο πιο συνοπτικά μπορώ. Εδώ και τρία χρόνια ( όπου μετά από covid περνούσα τη χειρότερη μου συναισθηματικά φάση), ζω και εργάζομαι σε μια τρομερά μικρή επαρχιακή πόλη. Όλο αυτό το διάστημα δεν κατάφερα ( η οκ δεν ήθελα) να δημιουργήσω φιλίες, παρέες, οπότε κοινωνική ζωή στο μηδέν. Στη δουλειά, πάντα ένιωθα πως δεν αναγνωρίζεται το έργο μου, αν και πλέον έχω μάθει τη δουλειά και νιώθω ασφάλεια. Τα χρήματα πολύ καλά. Πάντα έλεγα πως δεν αντέχω θέλω να φύγω, τώρα μου έκατσε δουλειά στην πρωτεύουσα ( έχω ξαναζήσει) και πιάνω τον εαυτό μου να κολλάει και να μην ξέρει αν θέλει να πάει. Η δουλειά εκεί έχει επίσης πολύ καλά λεφτά και προοπτικές σταθερότητας αν και δεν είναι εύκολη. Αγχώνομαι πολύ με τα πρακτικά, νοίκια κλπ...αλλά περισσότερο απ'όλα το πως θα είναι η ζωή μου από δω και πέρα ( είμαι 30) και χαωνομαι. Αθήνα έχω πολλούς γνωστούς και φίλους βέβαια. Δεν ξέρω, θυμώνω με μένα που δεν μπορώ να αποφασίσω, η θεραπεύτρια μου λέει πως δυσκολεύομαι να συνδεθώ με τη χαρά και φοβάμαι την αλλαγή...δίκιο έχει θαρρώ. Για την ιστορία, το μέρος εδώ είναι κοντά σε ένα μέρος που με έχει στιγματίσει συναισθηματικά, οπότε θαρρώ κι αυτό σαν να με δένει. Τι λέτε παιδιά; Θέλω να ακούσω τις γνώμες σας, τι βλέπετε εδώ; Τι θα κάνατε εσείς;; Ανυπομονώ να ακούσω. Σας ευχαριστώ πολύ!

---

Θα πρέπει να ζυγίσεις τα θετικά και τα αρνητικά τις κάθε επιλογές. Η νέα δουλειά έχει προοπτικές εξέλιξης;

Ναι πιστεύω, αλλά και Αθήνα γενικότερα υπάρχουν προοπτικές αν θες. Νομίζω με μπλοκάρει πολύ το συναίσθημα εδώ..

Quote:

---

Originally Posted by No love no glory

Ναι πιστεύω, αλλά και Αθήνα γενικότερα υπάρχουν προοπτικές αν θες. Νομίζω με μπλοκάρει πολύ το συναίσθημα εδώ..

---

Δηλαδή; Είναι εκεί το αισθημα;

Quote:

---

Originally Posted by No love no glory

Βρε ναι συμφωνώ! Απλώς δυσκολεύομαι, το χω κάψει από τη σκέψη και δυσκολεύομαι να βγω απ'αυτό. Να το πω αλλιώς, είναι σαν να είμαι ανάμεσα σε κάτι γνωστό, ασφαλές, που δεν έχει μεγάλα περιθώρια εξέλιξης και σε κάτι αβέβαιο, που νιώθω ότι με ξεριζώνει από κάτι οικείο, αλλά τελικά θα με κάνει να νιώσω πιο ζωντανή...

---

να κατι ακομα, πολυ προσωπικο για τον καθενα.
εγω πχ, εχω τεραστια αντιπαθεια στις αλλαγες... σιγουρα θα διαλεγα πιο ευκολα το γνωριμο και ασφαλες, αν ειχε καλες συνθηκες, ΕΚΤΟΣ αν ειχε βαλτωσει η ζωη μου κι ηθελα μια ριζικη αλλαγη. αλλα αυτο εχει συμβει 1-2 φορες στην ζωη μου. συνηθως διαλεγω το γνωριμο..

Ναι πιστεύω, αλλά και Αθήνα γενικότερα υπάρχουν προοπτικές αν θες. Νομίζω με μπλοκάρει πολύ το συναίσθημα εδώ..

Όχι ακριβώς...είναι εδώ γύρω ένα αίσθημα που δεν έχω ξεπεράσει. Κι επίσης νιώθω κάπως δεμένη με τον τόπο εδώ επειδή κατάφερα να ανταπεξέλθω σε μια δυσκολη στιγμή.

Καλησπερα. Βρισκομαι πανω κατω στην ιδια κατασταση, και ιδια ηλικια με σενα, οποτε σε καταλαβαινω απολυτα. Θα σου ελεγα να κανεις αυτο που νιωθεις εσυ καλυτερα μεσα σου, αν νιωθεις καλα με το να φυγεις και να πας στην Αθηνα καντο, αν δεν το νιωθεις τοσο πολυ και αισθανεσαι καλυτερα με το να μεινεις εκει που εισαι, μην το κανεις. Ισως αργοτερα καποια στιγμη να εισαι πιο ετοιμη και πιο ασφαλης με το να φυγεις. Καταλαβαινω φυσικα, οτι ειναι και η ηλικια τετοια, ουσιαστικα εισαι στο σταυροδρομι σχετικα με το τι θα κανεις στη ζωη σου για τα επομενα αρκετα χρονια.

Quote:

---

Originally Posted by No love no glory

Όχι ακριβώς...είναι εδώ γύρω ένα αίσθημα που δεν έχω ξεπεράσει. Κι επίσης νιώθω κάπως δεμένη με τον τόπο εδώ επειδή κατάφερα να ανταπεξέλθω σε μια δυσκολη στιγμή.

---

Αν ειναι εκει γυρω το αισθημα που δεν εχεις ξεπερασει και που προφανως δεν εχει ελπιδες εξελιξης, ΦΥΓΕ ΜΑΚΡΙΑ. οποτε, ψηφιζω αθηνα.

Quote:

---

Originally Posted by Billis

Καλησπερα. Βρισκομαι πανω κατω στην ιδια κατασταση, και ιδια ηλικια με σενα, οποτε σε καταλαβαινω απολυτα. Θα σου ελεγα να κανεις αυτο που νιωθεις εσυ καλυτερα μεσα σου, αν νιωθεις καλα με το να φυγεις και να πας στην Αθηνα καντο, αν δεν το νιωθεις τοσο πολυ και αισθανεσαι καλυτερα με το να μεινεις εκει που εισαι, μην το κανεις. Ισως αργοτερα καποια στιγμη να εισαι πιο ετοιμη και πιο ασφαλης με το να φυγεις. Καταλαβαινω φυσικα, οτι ειναι και η ηλικια τετοια, ουσιαστικα εισαι στο σταυροδρομι σχετικα με το τι θα κανεις στη ζωη σου για τα επομενα αρκετα χρονια.

---

Ναι, ναι τα έθεσες όλα Ακριβώς όπως είναι! Κρατάω αυτό που λες το ότι μπορεί να μην είμαι έτοιμη, όλοι έχουμε τους χρόνους μας, αλλά αγχώνομαι και σκέφτομαι θα υπάρξει άλλη ευκαιρία με καλά χρήματα; Κι αν μου άρεσε όντως εκεί; Αχ το γνωστό απέναντι στο άγνωστο. Ελπίζω κι εσύ να πάρεις τη σωστή για σένα απόφαση που πιστεύεις θα σε γεμιζε στο παρόν.

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

Αν ειναι εκει γυρω το αισθημα που δεν εχεις ξεπερασει και που προφανως δεν εχει ελπιδες εξελιξης, ΦΥΓΕ ΜΑΚΡΙΑ. οποτε, ψηφιζω αθηνα.

---

Χαχα σωστή δε λέω!

Quote:

---

Originally Posted by No love no glory

Ναι, ναι τα έθεσες όλα Ακριβώς όπως είναι! Κρατάω αυτό που λες το ότι μπορεί να μην είμαι έτοιμη, όλοι έχουμε τους χρόνους μας, αλλά αγχώνομαι και σκέφτομαι θα υπάρξει άλλη ευκαιρία με καλά χρήματα; Κι αν μου άρεσε όντως εκεί; Αχ το γνωστό απέναντι στο άγνωστο. Ελπίζω κι εσύ να πάρεις τη σωστή για σένα απόφαση που πιστεύεις θα σε γεμιζε στο παρόν.

---

Θα σου ελεγα να μην αγχωνεσαι καθολου, ειναι δεδομενο οτι θα σου παρουσιαστει και αλλη ευκαιρια, ειδικα στην Αθηνα. Ετσι οπως το σκεφτομαι για μενα, ειναι πως τωρα πρεπει να φυγω γιατι αν πιαστω εδω που ζω με σχεσεις, φιλους κτλ., μετα θα ειναι δυσκολο να ξαναφυγω και δεν θα εχω και την ιδια διαθεση.
Τελος, παρολο που αυτα τα πραγματα ειναι καθαρα υποκειμενικα, σου προτεινω να πας στην Αθηνα, κι αν για καποιο λογο δεν σου αρεσει, κι αν για καποιο λογο δεν σου βγει η επιλογη που εκανες, μπορεις να γυρισεις ή να πας καπου αλλου και να βρεις αυτο που ψαχνεις. Ικανοτατη εισαι, μπορεις να πετυχεις πραγματα, οσο δυσκολες κι αν ειναι οι συνθηκες που ζουμε

Quote:

---

Originally Posted by Billis

Θα σου ελεγα να μην αγχωνεσαι καθολου, ειναι δεδομενο οτι θα σου παρουσιαστει και αλλη ευκαιρια, ειδικα στην Αθηνα. Ετσι οπως το σκεφτομαι για μενα, ειναι πως τωρα πρεπει να φυγω γιατι αν πιαστω εδω που ζω με σχεσεις, φιλους κτλ., μετα θα ειναι δυσκολο να ξαναφυγω και δεν θα εχω και την ιδια διαθεση.
Τελος, παρολο που αυτα τα πραγματα ειναι καθαρα υποκειμενικα, σου προτεινω να πας στην Αθηνα, κι αν για καποιο λογο δεν σου αρεσει, κι αν για καποιο λογο δεν σου βγει η επιλογη που εκανες, μπορεις να γυρισεις ή να πας καπου αλλου και να βρεις αυτο που ψαχνεις. Ικανοτατη εισαι, μπορεις να πετυχεις πραγματα, οσο δυσκολες κι αν ειναι οι συνθηκες που ζουμε

---

Σ ευχαριστώ για την υποστήριξη! Κι εγώ σ αυτό το mindset είμαι, αν και δεν έχω καταλήξει. Προσπαθώ να πω στον εαυτό μου πως και να μην μου αρέσει η απόφαση μου αρχικά δε χάλασε ο κόσμος, θα τη βρω την άκρη μου! Δεν έχω έλλειψη από εμπειρίες ευτυχώς απλώς περνάω μια μακρά περίεργη φάση ????.Ελπίζω κι εσύ να βγεις κερδισμένος από την απόφαση σου. Σε εμπειρίες σίγουρα! Αξίζει να δώσεις στον εαυτό σου ο,τι χρειάζεται στο τώρα.