Όλα ξεκινησαν από μια γειτονια τις Αθηνας…Μια γειτονια από τις τελευταιες παραδοσιακες..ξερετε,αυτές που οι μαμαδες είναι φιλες και καθονται τα απογευματα και πινουν καφε κοιταζοντας τα περιπου 15 πιτσιρικια τους να παιζουν,να γινονται φιλοι,να μεγαλωνουν,να δενονται να αγαπιουνται..ετσι ξεκινησε και σε μενα..ειμαι σημερα 22 και τελικα μπορω να πω πως παρολο που μια τετοια γειτονια κοντεψε να γινει ο εφιαλτης μου,την θεωρω το μεγαλυτερο δωρο που μου δωθηκε ποτε!
Παρεα 10 ατομων,κολλητοι!αδερφια θα μας ελεγε καποιος ευκολα…δν ειχα αναγκη να κανω κανεναν άλλο φιλο..ουτε από το σχολειο,ουτε από τις διακοπες μου-πουθενα!ειχα «τα παιδια από τη γειτονια!»..και ημουν βαθεια ευλογημενη!
Μεγαλωσαμε και γιναμε 18…σιγα σιγα αρχισαμε να βγαινουμε,αποκτησαμε και το πρωτο διπλωμα στη παρεα..ΠΑΝΙΚΟΣ!δν περασα και δν ξερω αν θα περασω στη ζηω μου ποτε τοσο ωραια..!αναποφευκτα οι πρωτοι ερωτες αναμεσα σε φιλους είναι γεγονος…όπως και το πρωτο ζευγαρι..ας πουμε ο Γιωργος και η Σια..η Σια κολλητη μου!η αδερφη ψυχη μου(όπως λανθασμενα νομιζα) και ο Γιωργος,ο μεγαλος της παρεας..το επομενο καλοκαιρι εχω ηδη ερωτευτει μεχρι εκει που δν φανταζεται κανεις (ή μαλλον μπορειτε να φανταστειτε,μιλαμε για τον πρωτο ερωτα) τον Νικο..
Κανεις δε μπορουσε να φανταστει ποσο τον λατρευα…ουτε εγω η ιδια μιας που η σχεση μας ηταν μαυρο-ασπρο,σκορδο-κρεμμυδι,αλατι-ζαχαρι..!δν συμφωνουσαμε πουθενα..οχι γιατι ειχαμε αντιθετες αποψεις,απλα γτ δν γινοταν να μην παει ο ενας κοντρα στον αλλον…ΛΑΤΡΕΙΑ!ηταν ο θεος μου!μπορουσε να με κανει την πιο ευτυχισμενη και την πιο δυστυχισμενη υπαρξη στη γη μεσα σε κλασματα του δευτερολεπτου…μην μακρυγορω..ειμαστε μαζι…ηταν ένα ονειρο…ειχα την παρεα μου και τον ερωτα μου την ιδια στιγμη!!!!!εζησα 7 μηνες παραδεισενιους!!!!!7 μηνες που ακομα και τωρα δεν τους αλλαζω με τιποτα!τον αγαπησα και θα τον αγαπαω για παντα αυτό τον ανθρωπο παρολο που με εκανε να τον θεωρησω το χειροτερο μου λαθος!