Θελω μια μερα καλη!Μια! Ζητω πολλα? 24 ωρες χωρις να θελω να χτυπησω το κεφαλι μου στο τοιχο!!!Ρε γαμωτο γιατι κατι τοσο απλο να εχει γινει πλεον τοσο δυσκολο?
Printable View
Θελω μια μερα καλη!Μια! Ζητω πολλα? 24 ωρες χωρις να θελω να χτυπησω το κεφαλι μου στο τοιχο!!!Ρε γαμωτο γιατι κατι τοσο απλο να εχει γινει πλεον τοσο δυσκολο?
emily kalimera.τι σου συμβαινει?
Καλημερα, αυτο που μου συμβαινει ειναι οτι μερικες φορες δεν ανταχω αλλο! αυτο που μου συμβαινει λεγετε καταθληψη, διαταραχη πανικου, αγχος, αποπραγματοποιηση και παει λεγοντας.Καθε μερα προσπαθω.Καθε μερα οσο σκ..α και να ειμαι βγαινω εξω, παω για δουλεια και εκθετω τον εαυτο μου οσο μπορω μπας και το ξεπερασω αυτο το μαρτυριο. Ουτε και εγω δεν ξερω ποσες κρισεις εχω καθε μερα..ασε και το μυαλο μου που δεν σταματαει ποτε να με παιδευει με σκεψεις αλλα και αυτη η καταθληψη, ειδικα τωρα τελευταια με εχει τσακισει. Υπαρχει χειροτερο πραγμα απο το να μην μπορεις να παρεις χαρα απο πουθενα? να κοιτας οσα θεωρουσες πανεμορφα και σε εκαναν ευτηχισμενο και να μην μπορεις να νιωθεις τιποτα? Καθε μερα!! Γι\'αυτο λεω αγαπητη ολγα, θελω μια μερα καλη!
σε καταλαβαινω απολυτα.ολοι μας θελουμε μια καλη μερα.αλλα αντι να λες και να σκεφτεσαι ποτε θα ρθει αυτη η καλη μερα να ξυπνησεις και να πεις σημερα ειναι μια ομορφη μερα?μια βολτα φερνει ευτυχια,ενα ωραιο φαγητο,μια καλη ταινια ,ενα βιβλιο,ενα ομορφο τραγουδι.τοσο μικρα πραγματα που ομωσ τα προσπερναμε.δες ολα αυτα που νιωθεις σαν κατι το φυσικο σαν να ναι κατι που θελει να σου δειξει κατι,ξερω ειναι δυσκολο το να συμφιλιωθεις με το πανικο.εγω πχ που ειμα 4 χρονια με διαταραχη πανικου προσπαθω να το δεχτω σαν ενα κομματι μου που κατι θελει να μ πει.καθε πρωι που ξυπνας λεγε στον εαυτο σ καλημερα,σημερα θα περασω ομορφα και αν μου ρθει και καμια κριση εχω μαθει να την παλευω.πες στon paniko <<αφου εγω σε προκαλω,θα σε νικησω κιολας και αντε γεια>>:)
Δεν ηθελα να φανω εγωκεντρικη, ειμαι σιγουρη πως και εσυ και τοσοι αλλοι νιωθετε το ιδιο μενα αν οχι και χειροτερα. Απλα ξερεις, στον καθενα, η κατασταση του φαινετε ποι σημαντικη. Καθε μερα προσπαθω να πιαστω και να παρω χαρα απο το παραμικρο, αλλα οσο προσπαθω ερχοντε κατι στιγμες και γκρεμιζονται ολα και το μονο που θελω να κανω ειναι να παω στην γωνια μου, να κτυπηθω, να κλαψω και να ουρλιαξω πως ολο αυτο ειναι \"ΑΔΙΚΙΑ\". Νιωθω αδεια. Πραγματικα ημουνα ατομο που κοιτουσε το ηλιοβασιλεμα και μου ετρεχαν δακρυα απο τα ματια που ημουν τοσο ευλογημενη και εβλεπα την ομορφια του, καθε μερα ελεγα ευχαριστω που ζουσα. Γι αυτο σου λεω, δεν το αντεχω πια να το βλεπω και να μην βλεπω τιποτα παρα μονο ματαιοτητα. Τελος παντων δεν θελω να ριξω την ψυχολογια κανενος, γιατι καταλαβαινω ποσο προσπαθητε ολοι. Ολγα σου ευχομαι πραγματικα να το ξεπερασεις και να νιωσεις πραγματικα ευτηχης
oxi emily φυσικα και να μην αισθανεσαι οτι ριχνεις την ψθχολογια μας.ειμαστε εδω για αυτο ακριβως,να μοιραζομαστε το αγχος μας,τις εμπειριες μας,και να στηριζουμε ο ενας τον αλλο:)πιστευω στη δυναμη του μυαλου μας και οτι μπορουμε να τα καταφερουμε με αργα βηματακια αρκει να εχουμε υπομονη.κανε κουραγιο κουκλα μου και θα βγει το ουρανιο τοξο να σου χαιδεψει την ψυχη.μια καταιγιδα ειναι...ειμαστε εδω για σενα εμιλι σε οτι χρειαστεις:):)
Σε ευχαριστω πολυ Ολγα, αληθεια στο λεω! Σε ευχαριστω που πηρες το χρονο και απαντησες και ασχοληθηκες με το προβλημα μου. Ξερεις λογο του προβληματος μου επρεπε να φυγω μακρια απο τους φιλους και τις παρεες μου και παει τωρα πολυ καιρος που εχω να δω ενα φιλο να μιλησω. Πλεον τα λεω μονο με τον εαυτο μου, γι αυτο μπορει να τον εχω τρελανει!! Σ\'ευχαριστω
Καλημερα!
Να σου πω οτι μπορω να σε καταλαβω απολυτα γιατι αντιμετωπισω παρομοια κατασταση,οπως με τις σκεψεις και τις εμμονες και το οτι το μυαλο μου ειναι κολλημενο στα ιδια και στα ιδια.Να σου πω επισης οτι καθε μερα που ξυπνω δεν σταματω να λεω οτι ειναι μια καινουργια μερα..Θελει δυναμη και υπομονη να ανταπεξελθεις σε ολο αυτο που σου συμβαινει.Επισης να σου πω οτι ειναι παροδικο οσο και αν νιωθεις οτι ειναι ατελειωτο.Υπαρχουν μερες που θελω τοσο πολυ να τρεξω,να χαθω,να εξαφανιστω.Υπαρχουν νυχτες που λιωνει η καρδια μου και οι παλμοι μου ειναι τοσο δυνατοι..Υπαρχουν ομως και μερες που δεν σταματω να αισθανομαι αισιοδοξα,υπαρχουν μερες που θελω να κανω τοσα πολλα πραγματα και δεν προλαμβαινω την ημερα.Υπαρχουν νυχτες γλυκιες που με μια καλη συντροφια η με λιγη μουσικη περνανε τοσο ομορφα.Η καταθλιψη που λες ισως να ειναι μεσα σου απο παντα και να μην σε αφησει ποτε.Εσυ αυτο που εχεις να κανεις ειναι να διαχωριζεις τις σκεψεις σου,τα γεγονοτα και τις καταστασεις σου.Μην νομισεις οτι αυτος ο λαβυρινθος δεν θα τελειωσει..Απο εσενα εξαρταται και μονο.Και μπορεις..σιγουρα μπορεις.Ελα πιο κοντα στον εαυτο σου,μιλα του.Προσπαθησε να βρεις κατι που θα σε ηρεμει εστω και για λιγο για να βλεπεις καθαρα.Προσπαθησε να ηρεμησεις για να ξανανιωσεις γυρω σου την χαρα,γιατι υπαρχει,απλα της εκλεισες την πορτα για λιγο.Και προπαντων μεινε εδω να μιλαμε να ξεχνιεσαι!
Να εισαι καλα
Ευχαριστω
Emily δεν είσαι η μόνη πόσες φορές το έχω πεί και εγώ;μια ξέγνοιαστη μέρα χωρίς τις σκέψεις και τον φόβο για όσα με απασχολούν.Τώρα άσχετο βέβαια αλλά θέλω να σας πω κάτι που μου συμβαίνει απο μικρή.Κάθε φορά μα κάθε φορά που θα αγοράσω κάτι για μένα απο ρούχο μέχρι ένα καλλυντικό π.χ μόλις πάω στο σπίτι κάτι συμβαίνει και κλαίω.Δεν θυμάμαι να πήρα κάτι και να το χάρηκα.Κάποτε έφτασα να λέω γιατί να ψωνίσω αφού θα μου βγεί απο την μύτη.Το είχα πεί εδώ και χρόνια στην μάνα μου και μου έλεγε καλά τώρα έτυχε.Λοιπόνεγώ πλέον το πήρα απόφαση τώρα βλέπω την μάνα μου να σταυροκοπιέται και να λέει Χριστός και Παναγία τι πράγμα είναι αυτό;στενοχωριέται γιατί και το παραμικρό δεν θα το χαρώ.Πλέον το πήρα απόφαση και δεν δίνω σημασία θα παρω αυτό που θέλω, μποστά ατα άλλα προβλήματα είναι το λιγότερο.
emily βρήκες μεγάλη παρέα. Μην ανησυχείς άλλο. Μην αισθάνεσαι διαφορετική κοντά μας. Οι περισσότεροι κλαίγαμε με ένα στίχο, με ένα ηλιοβασίλεμα απερίγραπτο. Κι ακόμα κλαίμε. Είμαστε ευαίσθητοι σημαίνει οι αντοχές μας έχουν φτάσει στο άκρο?. Και μετά η απάθεια? Είναι παροδική μη σκας, μα θα ξανάρθει. Άρχισε να διακρίνεις τα όμορφα λόγια τις όμορφες εικόνες σιγά σιγά κι αν είσαι μόνη θα δυσκολευτείς περισσότερο.
χαιρομαι πολυ που ανοιξες αυτο το θεμα.
και εγω ετσι ενιωθα και νιωθω ωρες ωρες.μετα απο ενα χρονο ειχα πιστεψει οτι θα ειμαι ετσι για παντα και ποτε δε θα δω ασπρη μερα..τωρα ομως βλεπω οτι αυτες οι καλες μερες ηρθαν,για την ακριβεια εγω τις εφερα.ξερω οτι καποια στιγμη θα μου ξαναερθουν ολα αυτα που περιγραφεις ομως τοτε θα ειμαι εξοπλισμενη με την εμπειρια και θα λεω ενα μεγαλο οχι!
οχι δε θελω να νιωθω ετσι και ακομα και αν ποναω θα αξιοποιησω τα παντα,ειναι σημαντικο να γυρνας πισω και να λες δεν στερηθηκα τιποτα,τα συναισθηματα ερχονται ετεροχρονισμενα βεβαια.τωρα δηλαδη που κανω μια ανασκοπηση στο προηγουμενο ετος βλεπω οτι εκανα μεγαλη προοδο στις σσπουδες μου,ερωτευτηκα,γνωρισα ατομα,εμαθα,διαβασα,ταξιδε� �α..ολα αυτα με μεγαλη δυσκολια ομως τα καταφερα.ετσι τα αποθεματα δυναμης ολο και μεγαλωνουν και τωρα νιωθω δυνατη ναι μεν φοβησμενη αλλα δυνατη.ξερω θα ξανακολλησω σε σκεψεις του στυλ θα αρρωστησω,ξερω θα τρεμω σαν το ψαρι,ξερω μπορει και να μη χαρω τις εξοδους μου ομως αξιζει να περιμενω για στιγμες οπως αυτη τωρα που σου γραφω που ειμαι καλα ειμαι εγω που δεν πιστευα ποτε οτι θα ξαναγυρνουσα.ειμαι εγω με τις περιστασιακες μου κρισεις ακομα πιο δυνατη και σοφοτερη.
Έμιλυ σε νιώθω πολύ...Quote:
originally posted by emilydickinson
Καλημερα, αυτο που μου συμβαινει ειναι οτι μερικες φορες δεν ανταχω αλλο! αυτο που μου συμβαινει λεγετε καταθληψη, διαταραχη πανικου, αγχος, αποπραγματοποιηση και παει λεγοντας.Καθε μερα προσπαθω.Καθε μερα οσο σκ..α και να ειμαι βγαινω εξω, παω για δουλεια και εκθετω τον εαυτο μου οσο μπορω μπας και το ξεπερασω αυτο το μαρτυριο. Ουτε και εγω δεν ξερω ποσες κρισεις εχω καθε μερα..ασε και το μυαλο μου που δεν σταματαει ποτε να με παιδευει με σκεψεις αλλα και αυτη η καταθληψη, ειδικα τωρα τελευταια με εχει τσακισει. Υπαρχει χειροτερο πραγμα απο το να μην μπορεις να παρεις χαρα απο πουθενα? να κοιτας οσα θεωρουσες πανεμορφα και σε εκαναν ευτηχισμενο και να μην μπορεις να νιωθεις τιποτα? Καθε μερα!! Γι\'αυτο λεω αγαπητη ολγα, θελω μια μερα καλη!
Τα ίδια πέρασα κι εγώ...
Μα να ξέρεις, δε θα είναι πάντα έτσι.
Συνέχισε τον αγώνα σου, πολύ καλά κάνεις και συνεχίζεις να εκτίθεσαι στο φόβο παρόλο που προσωρινά δε βλέπεις θεαματικά αποτελέσματα. Έτσι γίνεται. Αλλά να συνεχίσεις και τα αποτελέσματα θα φανούν, σιγά σιγά... Μην απελπίζεσαι.
Ακολουθείς κάποια θεραπεία;
Παιδια ευχαριστω πολυ για το ενδιαφερων σας. Πανω κατω ολοι μας παλευουμε καθε μερε για να την βγαλουμε. Πραγματικα ευχομαι σε ολους σας να ξεπερασετε οτι ειναι αυτο που σας βασανιζει, γιατι ειμια σιγουρη και εγω πως λιγη υπομονη θελει. Μου λεει η ψυχολογος οτι απο αυτο θα βγω καλητερη, το ελπιζω! Το θεμα ειναι οτι μεχρι να βγω απο αυτο, θα μου εχει βγει και η ψυχη!!Τελος παντων ξεκιναω να παω για δουλεια τωρα, ελπιζω να πανε ολα καλα. Ευχαριστω και παλι παιδια, ελπιζω και εσεις να εχετε οχι μια αλλα πολλες πολλες πολλες καλες μερες στην ζωη σας.