Χρειάζεται όντως χρόνος+προσπάθεια ή πρέπει να τσουλαει αβίαστα?

Καλησπερα,διαδικτυακοί μου φιλοι.
Είμαι καινούργια εδώ και αυτό είναι το πρωτο μου θέμα.

Κάπου διάβασα ότι για να δημιουργηθεί μια νέα σχέση ή για να διατηρηθεί μια υφιστάμενη, χρειάζεται χρόνος και προσπάθεια.
Νομίζω διαφωνώ με αυτή τη δήλωση.
Εγώ πιστεύω ότι όταν δύο σύντροφοι είναι πραγματικά συμβατοί και ταιριάζουνε,η σχέση περνάει γρήγορα τα στάδια(από την πρώτη επαφή μέχρι τη συμβίωση και το γάμο) και τσουλαει αβίαστα χωρίς να κουράσει.
Αν το πράγμα προχωραει με σπρώξιμο, με τον έναν σύντροφο να πιέζει για το επόμενο βήμα και τον άλλον να αντιστεκεται,άστα βραστά!

(αυτό το λέω Βέβαια γιατί έχω κατα νου ένα πρόσφατο παραδειγμα σχέσης που έφτασε στα 13 χρόνια χωρίς ποτέ να περάσει στη συμβίωση και το γάμο.Ε αυτό κάτι σημαίνει για τα μέλη της και την ιδια τη σχεση).

Βέβαια στην εποχή μας,εποχή της μεγάλης προσφοράς γνωριμιών,οι σχέσεις έχουν γίνει λίγο φαστ-φουντ κι αυτό είναι λυπηρό.

Ωστόσο,εγώ δεν απογοητευομαι,πιστεύω ακόμα σθεναρά ότι για κάθε άνθρωπο υπάρχει εκεί έξω το ταίρι του κι ότι η αληθινή αγάπη ή ο έρωτας δε σε βρίσκουν μόνο μια φορά και τέλος.

Καθε σχέση έχει τη δική της δύναμικη,και αλλιώς ερωτευόμαστε στα 20,αλλιώς στα 30,στα 40 κοκ,καθώς αλλάζουν οι ανάγκες και οι προσδοκίες μας στο πέρασμα του χρόνου. Ανάλογα βέβαια και σε τι φάση θα μας βρει ο άλλος,μιας που το ταιμινγκ δεν είναι πάντα το κατάλληλο και οι άνθρωποι δεν συντονίζονται πάντα.

Υ.γ: Θα ήθελα να ακούσω κι άλλες απόψεις και θα χαρώ να συζητήσουμε ό,τι θεωρείτε ότι σας αφορά και σας ενδιαφέρει από τα γραφόμενα μου.

Καλημέρα Μαράκι,

είσαι προφανώς μορφωμένη και η γραφή σου μου αρέσει πολύ!!

Από την εμπειρία μου στη ζωή, ο μεγάλος έρωτας έρχεται μόνο μια φορά και η ανάμνησή του σε σημαδεύει για πάντα. Από τον μεγάλο μου έρωτα δεν μπόρεσα να προχωρήσω σε κάτι άλλο. Ακόμα ποθώ εκείνο το κορίτσι αν και έχουν περάσει πολλές σχέσεις και πολλά χρόνια.

Την μεγάλη αγάπη όμως την έχω νιώσει πάλι μια φορά με ένα άλλο κορίτσι με το οποίο δεν παντρευτήκαμε επειδή είχαμε αντιρρήσεις από τους γονείς μας.

Μου αρέσει ότι πιστεύεις πως υπάρχει το τέλειο ταίρι για τον καθένα και το ίδιο πιστεύω κι εγώ!

Τώρα στην ηλικία που είμαι (66 ετών) είμαι ξανά ερωτευμένος αν και όχι με την τρέλα της νιότης.

Σου εύχομαι να βρεις ό,τι ζητάς στη ζωή!!!

εχεις απολυτα δικιο . αυτες οι σχεσεις κυλουν αβιαστα , ρεουν χωρις καμια προσπαθεια , πανε μονες τους
αυτο συμβαινει με την συμβατοτητα δυο ανθρωπων
κοινα χομπυ , κοινες αφετηριες , κοινο κοινωνικοοικονομικο επιπεδο , εκπαιδευση κλπ

Αγαπητέ,homebod,σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και τις ευχές σου! Χαίρομαι που συμφωνείς στα περισσότερα μαζί μου.
Εύχομαι κι εγώ με τη σειρά μου τα καλύτερα σε όλα τα επίπεδα! :)

Quote:

---

Originally Posted by tziovani

εχεις απολυτα δικιο . αυτες οι σχεσεις κυλουν αβιαστα , ρεουν χωρις καμια προσπαθεια , πανε μονες τους
αυτο συμβαινει με την συμβατοτητα δυο ανθρωπων
κοινα χομπυ , κοινες αφετηριες , κοινο κοινωνικοοικονομικο επιπεδο , εκπαιδευση κλπ

---

Αυτό έχω παρατηρήσει κι εγώ από ζευγάρια του κοινωνικού μου κύκλου και χαίρομαι που μου το ενισχύεις κι εσύ.

καλησπερα. σε απασχολει κατι συγκεκριμενο;
γραφτηκες στο φορουμ για να συζητησεις περι σχεσεων θεωρητικα και γενικα;;

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

καλησπερα. σε απασχολει κατι συγκεκριμενο;
γραφτηκες στο φορουμ για να συζητησεις περι σχεσεων θεωρητικα και γενικα;;

---

Αφού με ρωτάς,να σου πω την ιστορία μου: είχα κι εγώ μια σχέση χρόνων(έρωτας μεγάλος) , που μετά τη συμβίωση μερικών μηνών με χρόνοκαθυστερηση (πάνω στο 12ο χρόνο εγινε), κι ενώ πηγαίναμε για γάμο,ο πρώην μου έφυγε ένα βράδυ του Αυγούστου του 2021 σαν τον κλεφτη,κάνοντας μου ghosting!

Γι'αυτό μίλησα στο θέμα μου για τις σχέσεις που "τσουλανε" αβίαστα σε αντίθεση με αυτές που χρονίζουν και κουράζουν.

Τώρα πια ξέρω το μερίδιο ευθύνης μου και στην επόμενη σχέση μου δε θα ξανακάνω το ίδιο λαθος,δηλαδή να αφήσω να περάσει τόσος καιρος πριν αυτή προχωρήσει στο επόμενο στάδιο μιας κάποιας επισημοποίησης(αν προχωρήσει,αυτό καλό είναι να γίνει μεσα σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα).

Quote:

---

Originally Posted by maraki_lar

Καλησπερα,διαδικτυακοί μου φιλοι.
Είμαι καινούργια εδώ και αυτό είναι το πρωτο μου θέμα.

Κάπου διάβασα ότι για να δημιουργηθεί μια νέα σχέση ή για να διατηρηθεί μια υφιστάμενη, χρειάζεται χρόνος και προσπάθεια.
Νομίζω διαφωνώ με αυτή τη δήλωση.
Εγώ πιστεύω ότι όταν δύο σύντροφοι είναι πραγματικά συμβατοί και ταιριάζουνε,η σχέση περνάει γρήγορα τα στάδια(από την πρώτη επαφή μέχρι τη συμβίωση και το γάμο) και τσουλαει αβίαστα χωρίς να κουράσει.
Αν το πράγμα προχωραει με σπρώξιμο, με τον έναν σύντροφο να πιέζει για το επόμενο βήμα και τον άλλον να αντιστεκεται,άστα βραστά!



(αυτό το λέω Βέβαια γιατί έχω κατα νου ένα πρόσφατο παραδειγμα σχέσης που έφτασε στα 13 χρόνια χωρίς ποτέ να περάσει στη συμβίωση και το γάμο.Ε αυτό κάτι σημαίνει για τα μέλη της και την ιδια τη σχεση).

Βέβαια στην εποχή μας,εποχή της μεγάλης προσφοράς γνωριμιών,οι σχέσεις έχουν γίνει λίγο φαστ-φουντ κι αυτό είναι λυπηρό.

Ωστόσο,εγώ δεν απογοητευομαι,πιστεύω ακόμα σθεναρά ότι για κάθε άνθρωπο υπάρχει εκεί έξω το ταίρι του κι ότι η αληθινή αγάπη ή ο έρωτας δε σε βρίσκουν μόνο μια φορά και τέλος.

Καθε σχέση έχει τη δική της δύναμικη,και αλλιώς ερωτευόμαστε στα 20,αλλιώς στα 30,στα 40 κοκ,καθώς αλλάζουν οι ανάγκες και οι προσδοκίες μας στο πέρασμα του χρόνου. Ανάλογα βέβαια και σε τι φάση θα μας βρει ο άλλος,μιας που το ταιμινγκ δεν είναι πάντα το κατάλληλο και οι άνθρωποι δεν συντονίζονται πάντα.

Υ.γ: Θα ήθελα να ακούσω κι άλλες απόψεις και θα χαρώ να συζητήσουμε ό,τι θεωρείτε ότι σας αφορά και σας ενδιαφέρει από τα γραφόμενα μου.

---

Καλημερα !

Πως μπορεις να ξερεις απο την πρωτη στιγμη οτι καποιος συντροφος ειναι συμβατος και ταιριαζεις οταν καθημερινα σαν ανθρωπος εσυ ο ιδιος εξελίσσεσαι και αλλάζεις , βλεπεις αν μπορεις να προσαρμοστεις σε καινουργια γεγονοτα που ερχονται στην ζωη σου ?

13 χρονια σχεσης ΧΩΡΙΣ συμβιωση ειναι ενα αλλου ειδος σχέσης και σιγουρα οχι αντιπροσωπευτικη στον καθε αυτου ορο !

Τωρα στην αληθινη αγάπη και στον έρωτα παιζει ρολο καθαρα η προσδοκία του καθενός .

Θα σε απογοητευσω αλλα η αληθινη αγαπη ,η ανιδιοτελής δηλαδη ,γιατι αυτη ειναι η αντιπροσοπευτικη μορφη αγαπης για μια σχεση και ο ερωτας ο οποιος δεν θα εξαφανιστεί μετα απο χρονια ,απλα ισως κάποια διαστηματα κατευνάζει και αλλα πάλι φουντώνει, βρισκεται ΜΟΝΟ μια φορα αντε μετα βιας δευτερη και πιστεψε με την δευτερη φορα μπορει να αντιληφθεις οτι η πρωτη δεν ηταν αυτο που νομιζες !
Δυσκολος αυτος ο συνδυασμός δεδομένου της διαφορετικοτητας του καθενος μας και το κυριοτερο ?Τον βαθμο αποδοχης του αλλου οταν μπαινουμε σε μια σχεση !

Εμεις δυστυχώς μπαινουμε σε μια σχεση με την προσδοκια ν αλλαξουμε τον αλλον ,να τον κανουμε ΣΑΝ και εμας .
Σε αυτη την περιπτωση λοιπον για ποια αγαπη μιλαμε ,σιγουρα οχι την ανιδιοτελή ...σε αυτη την περιπτωση αγαπαμε μονο τον εαυτο μας .

Quote:

---

Originally Posted by Marilou

Καλημερα !

Πως μπορεις να ξερεις απο την πρωτη στιγμη οτι καποιος συντροφος ειναι συμβατος και ταιριαζεις οταν καθημερινα σαν ανθρωπος εσυ ο ιδιος εξελίσσεσαι και αλλάζεις , βλεπεις αν μπορεις να προσαρμοστεις σε καινουργια γεγονοτα που ερχονται στην ζωη σου ?

13 χρονια σχεσης ΧΩΡΙΣ συμβιωση ειναι ενα αλλου ειδος σχέσης και σιγουρα οχι αντιπροσωπευτικη στον καθε αυτου ορο !

Τωρα στην αληθινη αγάπη και στον έρωτα παιζει ρολο καθαρα η προσδοκία του καθενός .

Θα σε απογοητευσω αλλα η αληθινη αγαπη ,η ανιδιοτελής δηλαδη ,γιατι αυτη ειναι η αντιπροσοπευτικη μορφη αγαπης για μια σχεση και ο ερωτας ο οποιος δεν θα εξαφανιστεί μετα απο χρονια ,απλα ισως κάποια διαστηματα κατευνάζει και αλλα πάλι φουντώνει, βρισκεται ΜΟΝΟ μια φορα αντε μετα βιας δευτερη και πιστεψε με την δευτερη φορα μπορει να αντιληφθεις οτι η πρωτη δεν ηταν αυτο που νομιζες !
Δυσκολος αυτος ο συνδυασμός δεδομένου της διαφορετικοτητας του καθενος μας και το κυριοτερο ?Τον βαθμο αποδοχης του αλλου οταν μπαινουμε σε μια σχεση !

Εμεις δυστυχώς μπαινουμε σε μια σχεση με την προσδοκια ν αλλαξουμε τον αλλον ,να τον κανουμε ΣΑΝ και εμας .
Σε αυτη την περιπτωση λοιπον για ποια αγαπη μιλαμε ,σιγουρα οχι την ανιδιοτελή ...σε αυτη την περιπτωση αγαπαμε μονο τον εαυτο μας .

---

Καλησπέρα,marilou...!

Σε ευχαριστώ για το σχόλιο σου.
Να σου πω τη γνώμη μου...!

Έχω να θυμάμαι πέντε σχέσεις -σταθμους στη ζωή μου.Καθε ένας απο αυτούς κράτησε 2-3 χρόνια,με εξαίρεση τον τελευταίο που κράτησε δώδεκα.Και για μένα ήταν έρωτες και οι πέντε,διαφορετικοί φυσικα μεταξύ τους,αλλά ήμουν ερωτευμένη και τους αγάπησα...για μένα έρωτας και αγάπη πάνε μαζί...δεν πιστεύω αυτό που λένε ότι μόλις περάσει ο έρωτας,τότε μετατρέπεται σε αγάπη,θεωρώ ότι συνυπάρχουν,αφού ο έρωτας έχει μεσα του και την έννοια της αγάπης,με την έννοια του αγαπώ τον άλλο σαν άνθρωπο.

Τώρα όσον αφορά αυτό που ανέφερες σχετικά με την εξελίξη που έχουμε σαν άνθρωποι στο πέρασμα του χρόνου...να πω ότι κατ_εμε καθώς μεγαλώνουμε αλλάζουν οι ανάγκες μας,τα θέλω μας,οι προσδοκίες που έχουμε από τον σύντροφό,ο τρόπος που δινόμαστε,ο τρόπος που αγαπάμε και ερωτευόμαστε.
Και οι σχέσεις που αντέχουν στο χρόνο και μακροημέρευουν είναι αυτές στις οποίες τα δύο μέλη εξελίσσονται παράλληλα.

Αυτά από μένα.

Quote:

---

Originally Posted by maraki_lar

Αφού με ρωτάς,να σου πω την ιστορία μου: είχα κι εγώ μια σχέση χρόνων(έρωτας μεγάλος) , που μετά τη συμβίωση μερικών μηνών με χρόνοκαθυστερηση (πάνω στο 12ο χρόνο εγινε), κι ενώ πηγαίναμε για γάμο,ο πρώην μου έφυγε ένα βράδυ του Αυγούστου του 2021 σαν τον κλεφτη,κάνοντας μου ghosting!

Γι'αυτό μίλησα στο θέμα μου για τις σχέσεις που "τσουλανε" αβίαστα σε αντίθεση με αυτές που χρονίζουν και κουράζουν.

Τώρα πια ξέρω το μερίδιο ευθύνης μου και στην επόμενη σχέση μου δε θα ξανακάνω το ίδιο λαθος,δηλαδή να αφήσω να περάσει τόσος καιρος πριν αυτή προχωρήσει στο επόμενο στάδιο μιας κάποιας επισημοποίησης(αν προχωρήσει,αυτό καλό είναι να γίνει μεσα σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα).

---

καλησπερα.
τι συμπερασμα εβγαλες δηλαδη για το μεριδιο ευθυνης σου στην συγκεκριμενη περιπτωση;
θεωρεις οτι αν εκανες καποια κινηση για επισημοποιηση, η σχεση δεν θα χαλουσε στα 12 η στα 15 χρονια, αλλα θα κρατουσε για παντα;;;
θεωρεις δηλαδη οτι εκανες λαθος που δεν επισημοποιησες νωριτερα, ή που δεν χωρισες νωριτερα;
θεωρεις οτι ενας γαμος θα εσωζε την σχεση, ή οτι θα σταματουσε καποιον απο το να φυγει ή να ξενερωσει;

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

καλησπερα.
τι συμπερασμα εβγαλες δηλαδη για το μεριδιο ευθυνης σου στην συγκεκριμενη περιπτωση;
θεωρεις οτι αν εκανες καποια κινηση για επισημοποιηση, η σχεση δεν θα χαλουσε στα 12 η στα 15 χρονια, αλλα θα κρατουσε για παντα;;;
θεωρεις δηλαδη οτι εκανες λαθος που δεν επισημοποιησες νωριτερα, ή που δεν χωρισες νωριτερα;
θεωρεις οτι ενας γαμος θα εσωζε την σχεση, ή οτι θα σταματουσε καποιον απο το να φυγει ή να ξενερωσει;

---

Θεωρώ ότι έκανα λάθος που δεν χώρισα νωρίτερα,εφόσον τον έβλεπα ότι απέφευγε τη δέσμευση.
Ο γάμος δε θα γινόταν για να σωθεί η σχέση αλλά σαν επιστέγασμα της αγάπης μας.
Δεν ξέρω αν θα χαλούσε ή πόσο θα κρατούσε,αλλά ήταν ψυχοφθόρο όλο αυτό που βίωσα.

Quote:

---

Originally Posted by maraki_lar

Θεωρώ ότι έκανα λάθος που δεν χώρισα νωρίτερα,εφόσον τον έβλεπα ότι απέφευγε τη δέσμευση.
Ο γάμος δε θα γινόταν για να σωθεί η σχέση αλλά σαν επιστέγασμα της αγάπης μας.
Δεν ξέρω αν θα χαλούσε ή πόσο θα κρατούσε,αλλά ήταν ψυχοφθόρο όλο αυτό που βίωσα.

---

Αυτός έχεις ευθύνη που δεν στάθηκε μπροστά σου να σου πει ξεκάθαρα τι θέλει και τι σκέφτεται και επέλεξε να εξαφανιστει. Μην ρίχνεις ευθύνες σε σένα. Και είναι πολύ σκληρό αυτό που έκανε, θα πονούσε λιγότερο αν σου μιλούσε ανοιχτά.

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Αυτός έχεις ευθύνη που δεν στάθηκε μπροστά σου να σου πει ξεκάθαρα τι θέλει και τι σκέφτεται και επέλεξε να εξαφανιστει. Μην ρίχνεις ευθύνες σε σένα. Και είναι πολύ σκληρό αυτό που έκανε, θα πονούσε λιγότερο αν σου μιλούσε ανοιχτά.

---

Και σκληρό και άνανδρο,αγαπητέ George.

Quote:

---

Originally Posted by maraki_lar

Και σκληρό και άνανδρο,αγαπητέ George.

---

Όσο και να πόνεσε.. Δεν είναι καιρός να πας παρακάτω; Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι το ίδιο. Είναι δύσκολο να ξανά εμπιστευτείς, να αφεθείς αλλααααα... Αξίζει να καταστρέψεις τη ζωή σου για έναν άνθρωπο που ήταν τόσο λίγος;

Quote:

---

Originally Posted by maraki_lar

Θεωρώ ότι έκανα λάθος που δεν χώρισα νωρίτερα,εφόσον τον έβλεπα ότι απέφευγε τη δέσμευση.
Ο γάμος δε θα γινόταν για να σωθεί η σχέση αλλά σαν επιστέγασμα της αγάπης μας.
Δεν ξέρω αν θα χαλούσε ή πόσο θα κρατούσε,αλλά ήταν ψυχοφθόρο όλο αυτό που βίωσα.

---

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Αυτός έχεις ευθύνη που δεν στάθηκε μπροστά σου να σου πει ξεκάθαρα τι θέλει και τι σκέφτεται και επέλεξε να εξαφανιστει. Μην ρίχνεις ευθύνες σε σένα. Και είναι πολύ σκληρό αυτό που έκανε, θα πονούσε λιγότερο αν σου μιλούσε ανοιχτά.

---

Quote:

---

Originally Posted by maraki_lar

Και σκληρό και άνανδρο,αγαπητέ George.

---

καταλαβαινω..
δεν ηταν μονο σκληρο και ανανδρο.
ηταν και αποδομηση ολης της σχεσης σας.
δλδ, οταν καποιος που ειστε μαζι 12 ποσα χρονια, αντι να εξηγηθει απο κοντα, να συζητησετε σαν συντροφοι υποτιθεται και να χωρισετε, φευγει σαν κλεφτης και σαν να ησουν καμια ξεπετα του που προσπαθει να αποφυγει και οχι η συντροφος του, αφενος αναρωτιεσαι για το με τι ανθρωπο ησουν και δεν το καταλαβες, αφετερου για το τι σκτ ειχες μαζι του και δεν το καταλαβες, ενω εσυ νομιζες οτι εχεις μια συντροφικη σχεση , αλλα και για τα δικα σου κριτηρια επιλογης ανθρωπων...

δλδ συνολικη αποδομηση...

αγαπητη, παρτο ολο απ την αρχη, με καλυτερες επιλογες ανθρωπων.. εγω εκει το συνοψιζω.
ανθρωπος που σε αδειασε ετσι συνοπτικα για να το σκασει, δεν αξιζε τον χρονο σου...