Άγχος ο επιμονος μόνιμος εχθρός

Απόψε με έπιασε μια αισθηση που είχα πριν ενάμιση χρόνο και είχε από τότε να με πιασει... Νιώθω ένα πραγμα όπως όταν τρομάζουμε που νιώθουμε λες και "κόβεται το αίμα" Μια τέτοια αίσθηση με έπιασε.. Είχα καιρό να το νιώσω... Φοβάμαι πολυ νιώθω ότι θα πεθανω αιφνίδια και ότι δεν θα είμαι έτοιμη να πεθανω, ότι θα αφησω πισω μου ανθρώπους που αγαπάω πολυ..φοβαμαι δεν θέλω να πεθανω τώρα,αλλά ωστόσο συνεχίζω να κάνω όσα θα έκανα αν πχ δεν είχα αυτή την αισθηση,συνεχίζω να ζω όσο χάλια και αν νιώθω. Πείτε μου κάτι αν θέλετε...

Quote:

---

Originally Posted by Χριστίνα900

Απόψε με έπιασε μια αισθηση που είχα πριν ενάμιση χρόνο και είχε από τότε να με πιασει... Νιώθω ένα πραγμα όπως όταν τρομάζουμε που νιώθουμε λες και "κόβεται το αίμα" Μια τέτοια αίσθηση με έπιασε.. Είχα καιρό να το νιώσω... Φοβάμαι πολυ νιώθω ότι θα πεθανω αιφνίδια και ότι δεν θα είμαι έτοιμη να πεθανω, ότι θα αφησω πισω μου ανθρώπους που αγαπάω πολυ..φοβαμαι δεν θέλω να πεθανω τώρα,αλλά ωστόσο συνεχίζω να κάνω όσα θα έκανα αν πχ δεν είχα αυτή την αισθηση,συνεχίζω να ζω όσο χάλια και αν νιώθω. Πείτε μου κάτι αν θέλετε...

---

Έγινε κάτι που να σε έριξε ψυχολογικά;

Quote:

---

Originally Posted by Χριστίνα900

Απόψε με έπιασε μια αισθηση που είχα πριν ενάμιση χρόνο και είχε από τότε να με πιασει... Νιώθω ένα πραγμα όπως όταν τρομάζουμε που νιώθουμε λες και "κόβεται το αίμα" Μια τέτοια αίσθηση με έπιασε.. Είχα καιρό να το νιώσω... Φοβάμαι πολυ νιώθω ότι θα πεθανω αιφνίδια και ότι δεν θα είμαι έτοιμη να πεθανω, ότι θα αφησω πισω μου ανθρώπους που αγαπάω πολυ..φοβαμαι δεν θέλω να πεθανω τώρα,αλλά ωστόσο συνεχίζω να κάνω όσα θα έκανα αν πχ δεν είχα αυτή την αισθηση,συνεχίζω να ζω όσο χάλια και αν νιώθω. Πείτε μου κάτι αν θέλετε...

---

Κρίμα που νιώθεις όλα αυτά.
Δεν είμαι ειδικός, απλά σκέφτομαι μήπως αν μπορέσεις και δεχτείς το θάνατο, μήπως τότε σου φύγει αυτός ο φόβος;

Κι εγώ όπως όλοι οι άνθρωποι περνάω περιόδους έντονου άγχους, έως πολύ έντονου, ανησυχίας κτλ. Και όποτε καταφέρνω να δεχτώ το θάνατο αμέσως αρχίζει να μειώνεται σιγά σιγά το άγχος.

Επίσης άλλες φορές με βοηθούν οι σκέψεις ότι μπροστά στο σύμπαν είμαστε ένα τίποτα. Και ότι έτσι κι αλλιώς η διάρκεια της ζωής μας είναι πολύ μικρή. Οπότε και τέλεια να ήταν όλα πάλι θα ήμουν ένα τίποτα που έζησε για ένα εξαιρετικά μικρό χρονικό διάστημα.

Άλλο που μη βοηθά είναι ο αθλητισμός και κυρίως η αερόβια άσκηση όπως το τρέξιμο αλλά ακόμα και το περπάτημα.

Επίσης οι αναπνοές
Αρκετά ρολόγια, τα smart watches δηλαδή, έχουν εντάξει την καταγραφή του άγχους και σου δίνουν και τρόπους να το μειώσεις μέσα από αναπνοές. Σου λέμε πάρε βαθιά αναπνοή, κράτησε την για τόσα δευτερα και βγάλτην σιγά σιγά κτλ.

Εντάξει νομίζω πως πρόκειται για ένα μόνιμο αγώνα ενάντια στο άγχος. Δε πρόκειται να είμαι ποτέ χωρίς άγχος δυστυχώς. Η ζωή δείχνει τόσο δύσκολη άλλωστε, απλά μέχρι στιγμής με τους τρόπους που προανέφερα, το παλεύω.

Προσπαθώ να συμφηλιωθω με την ιδέα του θανάτου, δυστηχως όμως δεν τα καταφέρνω παντοτε. Κυρίως επειδή με αγχώνει το γεγονός ότι πριν πεθανω θα ταλαιπωρήθω παρα πολυ και ότι δεν θα μπορώ να ανασάνω και θα έχω διαφορά βασανιστικά συμπτώματα. Επίσης αυτό που πράγματικα με τρομάζει καταβαθος είναι το οτι μπορει να μην είμαι καλός άνθρωπος και όταν πεθανω η ψυχή μου να παει στην κόλαση. Πιστευω πολυ στον Θεό, αλλά όχι με την έννοια ενός Θεου τιμωρου.. Ο Θεός δεν τιμωρεί. Εγώ φοβάμαι μήπως με την δική μου συμπεριφορά και τις δικές μου πραξεις καταλήξω να παει η ψυχή μου στην κόλαση.. Αυτό πανω απο ολα με φοβίζει... Μακάρι να είμαστε όλοι καλά... Είναι δυσκολο να παλευεις καθημερινά με το άγχος, θέλει πολυ δυναμη

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Έγινε κάτι που να σε έριξε ψυχολογικά;

---

Δεν θα έλεγα ότι έγινε κάτι συγκεκριμένο, απλά γενικά είχα ένα άγχος πριν το νιώσω αυτο

Quote:

---

Originally Posted by Χριστίνα900

Δεν θα έλεγα ότι έγινε κάτι συγκεκριμένο, απλά γενικά είχα ένα άγχος πριν το νιώσω αυτο

---

Άρα από το άγχος σου ένιωσες έτσι, οπότε μη το φοβάσαι. Να σκέφτεσαι κάθε φορά αν έγινε κάτι που σε επηρέασε, αν είχες άγχος για να καταλάβεις γιατί νιώθεις έτσι.. Θα μειώσεις το φόβο σου και θα σταματήσεις να του δίνεις δύναμη. Εσύ ελέγχεις το μυαλό σου, όχι αυτό.

This website has a fantastic assortment of information that everyone will love driving directions

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Άρα από το άγχος σου ένιωσες έτσι, οπότε μη το φοβάσαι. Να σκέφτεσαι κάθε φορά αν έγινε κάτι που σε επηρέασε, αν είχες άγχος για να καταλάβεις γιατί νιώθεις έτσι.. Θα μειώσεις το φόβο σου και θα σταματήσεις να του δίνεις δύναμη. Εσύ ελέγχεις το μυαλό σου, όχι αυτό.

---

Καποιες στιγμες νιώθεις οτι δεν έχεις κανέναν έλεγχο πανω στο μυαλό, σε τραβάει από εδώ και από εκεί με διάφορες σκέψεις και σε κάνει ότι θέλει... Από όσο θυμάμαι τον εαυτό μου είχα παντα άγχος... Από πολυ μικρή είχα άγχος... Από το δημοτικό ακόμα θυμάμαι που έλεγα στους μεγαλύτερους ότι έχω άγχος με ρωτουσαν για ποιο λόγο και δεν ήξερα να απαντήσω... Τότε γενικά αγχώνομουν ότι δεν είμαι αρκετή καλή ότι θα πω η θα κάνω καμια χαζομαρα και ότι θα με αφήσουν οι φίλοι μου... Φοβόμουν να κάνω κάτι λάθος και δεν είχα πολλες φίλες. Και αυτές που ειχα δεν ήταν αληθινές φίλες... Μεγαλώνοντας και τελειώνοντας το σχολείο δυστηχως περασα το μεγαλύτερο άγχος της ζωής μου, αρχισα να έχω την Ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχή, εκεί πραγματικα είχα περασει ενα τεραστιο σοκ ειδικά μέχρι να καταλάβω τι είναι αυτό από το οποίο πασχω... Την έχω 9 χρόνια.. Κάθε μέρα με τυρανα η ίδψ. Ζω με αυτή κάνοντας το οτιδήποτε μέσα στην μέρα. Κοιμάμαι και ξυπνάω με σκέψεις και άγχος που μου προκαλουνε οι σκέψεις. Δεν έχω παρει ως τώρα αγωγη. Αλλά δεν είμαι και πολυ ενθαρυμενη ότι θα με βοηθήσει η αγωγή... Θα ήθελα πολυ να μου περναγε η ίδψ αλλά ξέρω ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει. Όσο ζω θα ζω μαζί με την ίδψ... Ώρες ώρες νιώθω τόσο άσχημα από τις σκέψεις που παγωνω ολόκληρη και με πιανει ναυτία με αυτές τις σκέψεις ποτ μου έρχονται στο μυαλό... Βουβά όμως συνεχίζω να ζω και να κάνω όσο χρειάζεται να κάνω στην καθημερινότητα.. Ευχομαι ποτε να μην "τυχει" σε κανέναν να παθει Ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχή.. Ειλικρινά είναι πολυ σκληρή ψυχική ασθένεια...